Η βαφή του Λαφαζάνη

Είναι ο Τσίπρας ο κανονικός Τσίπρας; Ή μήπως έχει απαχθεί και δολοφονηθεί και στη θέση του έχει εμφανιστεί ένας σωσίας; Ο Κώστας Καίσαρης έχει τις απαντήσεις

Σοκ και δέος. Από την συγκλονιστική αποκάλυψη: "Αυτός ο Πούτιν δεν είναι ο αληθινός. Ο αληθινός Πούτιν είναι νεκρός. Έχει δολοφονηθεί. Αυτός που εμφανίζεται σαν Πούτιν είναι ο σωσίας του". Τάδε έφη Λουντμίλα Πούτινα, η προηγούμενη σύζυγος του Βλαδίμηρου, στην 100% αξιόπιστη γερμανική εφημερίδα Die Welt.

ADVERTISEMENT

Σοκ και δέος, λοιπόν, όχι μόνο στην στην παγκόσμια κοινή γνώμη. Σοκ και δέος σε ό,τι έχει να κάνει με την ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Η συγκλονιστική αυτή αποκάλυψη ρίχνει άπλετο φως στην ελληνική τραγωδία. Η συμμορία αυτή που δολοφονεί πολιτικούς και βάζει στη θέση τους σωσίες, έχει απλώσει τα πλοκάμια της στην Ελλάδα. Τώρα εξηγούνται όλα:

Να λέει ο Γιωργάκης, πριν τις εκλογές, "λεφτά υπάρχουν" και στη συνέχεια να στέλνει τη χώρα δεμένη χειροπόδαρα στο Δέλτα Νι Ταυ. Δεν επρόκειτο περί απατεώνα. Περί βλάκα. Περί ανίκανου. Περί ηλίθιου. Τον κανονικό τον Γιώργο Παπανδρέου τον απήγαγαν και τον δολοφόνησαν. Και εμφάνισαν στη θέση του, ένα σωσία του. Έναν μαϊμού-Παπανδρέου, που διέλυσε τη χώρα.

Βαποράκια

"Αν δεν σε ήξερα, θα έλεγα ότι είσαι κι εσύ διαπλεκόμενος", μου είπε ένας φίλος τις προάλλες, λόγω της επιμονής μου να μη θέλω να φορτώσω την οικονομική κατάντια των ελλήνων σε συγκεκριμένους αποδιοπομπαίους τράγους (Άκης, Μαντέλης, Τσουκάτος κλπ), όπως κάνουν οι καφενόβιοι , μιμούμενοι τον Λαζόπουλο. Πράγματι, προσωπικά επιμένω να θεωρώ τους πρωταγωνιστές όλων των οικονομικών σκανδάλων ως προϊόντα τού συστήματος και όχι ως δολιοφθορείς του. Με άλλα λόγια, εκτιμώ πως ο κάθε Άκης δεν δημιούργησε το πρόβλημα αλλ' απλώς αποτελεί μέρος και δεδομένο του.

Πριν έναν περίπου μήνα, κατά την συζήτηση που έγινε στην βουλή επί της πρότασης του ΣυΡιζΑ και των ΑνΕλ για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα μνημόνια, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι "δεν ζητάμε μια εξεταστική επιτροπή προκειμένου να κριθούν πολιτικές αντιλήψεις με τις οποίες διαφωνούμε" αλλά "για να διερευνήσει αν πέρα από την υλοποίηση μιας κακής, νεοφιλελεύθερης και εμμονικής πολιτικής τελέστηκαν εν τέλει πράξεις που είχαν μη πολιτικά κίνητρα".

Ένας βρόμικος εν μέσω δυο καθαρών

Η παραπάνω τοποθέτηση του πρωθυπουργού δεν δείχνει μόνο μια θεώρηση διαμετρικά αντίθετη από την δική μου. Δείχνει, κυρίως, τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα κάθε λογής προβλήματα από το ίδιο το σύστημα που τα δημιουργεί: αντί να αναζητείται η ρίζα αυτών των προβλημάτων, εξετάζεται η νομιμότητα των διαδικασιών που ακολουθήθηκαν. Έρχεται, δηλαδή, η αστική εξουσία, ελέγχουσα και ελεγχομένη ταυτοχρόνως, να αποδώσει ευθύνες, χρησιμοποιώντας ως εργαλείο ένα νομικό οπλοστάσιο που η ίδια έχει δημιουργήσει προς υπεράσπισή της.

Γιάνης και Δανάη

            

         

Respect: Ο Κώστας Καίσαρης υποκλίνεται στο μεγαλείο του Βαρουφάκη και του Σύριζα. Στα νέα πιστόλια που βγήκαν στην πιάτσα κι έχουν στείλει τους προηγούμενους για τσάι

Ηταν αυτό το βράδυ της Τρίτης, 28 Απριλίου 2015, που θα σημαδέψει τη νεότερη πολιτική ιστορία. Αν στις 22 Μαΐου του 1963, στη Θεσσαλονίκη, οι παρακρατικοί τραυμάτιζαν με λοστό τον Γρηγόρη Λαμπράκη, ύστερα από μισό αιώνα, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Με τους αντιεξουσιαστές στα Εξάρχεια, να επιτίθενται στον Γιάννη Βαρουφάκη.

Ο μεγάλος δείκτης στο "Βασερόν Κονσταντέν" της Δανάης ήταν στο έντεκα και ο μικρός στο δώδεκα. Ο υπουργός μόλις είχε κερδίσει την πρώτη μάχη με τους αντιεξουσιαστές. Δεν ετράπη, όμως, σε φυγή. Δε λιγοψύχησε. Δε ζήτησε τη βοήθεια της αστυνομίας. Κρατώντας σφιχτά το χέρι της συμβίας του, βγήκε έξω από το εστιατόριο, στη Βαλτετσίου 44 στα Εξάρχεια. Σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος. Στη θέα των (εναπομεινάντων) αντεξουσιαστών, φάνηκε το μεγαλείον του ανδρός.

Ακριβό μου… Grexit!

Το «πλιάτσικο» στα έσοδα του προϋπολογισμού ένας ακόμη λόγος που καθιστά μη βιώσιμο το χρέος.

«Κάνε κουράγιο, Ελλάδα μου, κι όσο μπορείς κρατήσου, και στα παλιά παπούτσια σου γράψε όσα λέν’ οι εχθροί σου» έγραφε ο Μίμης Τραϊφόρος (και τραγουδούσε η Σοφία Βέμπο, σε μουσική του Μιχάλη Σουγιούλ, στο αθηναϊκό θέατρο «Κεντρικόν») το 1947, όταν ήδη μας είχαν «πουλήσει» οι «σύμμαχοί» μας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο!

Πόσο επίκαιρο ακούγεται και σήμερα που πάνε να μας «στραγγαλίσουν» με τα αδιέξοδα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής και τα ληστρικά μνημόνια. Αλλά κυρίως με τις δήθεν απειλές τους περί... Grexit, τις οποίες αναμασάνε τα διεθνή κοράκια που ποντάρουν στην καταστροφή και εν συνεχεία στη λεηλασία της Ελλάδας.

Το παιχνίδι είναι βρόμικο μεν, αλλά πολύ καλά στημένο, αφού η προπαγάνδα επηρεάζει δυστυχώς όχι μόνο τους εγχώριους, αλλά και τους ξένους «παίκτες». Όλοι όμως λογαριάζουν χωρίς τον... ξενοδόχο! Διότι τα... όμορφα χωριά της Ευρώπης όμορφα θα «καούν» στην περίπτωση που τολμήσουν να υλοποιήσουν τυχόν σχέδια περί αποπομπής της χώρας μας από την ευρωζώνη.

Οι επιπτώσεις θα είναι ραγδαίες και θα ταράξουν συθέμελα όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ακόμη κι αν σήμερα ούτε μια τράπεζα στην Ευρώπη – μπορεί και στον κόσμο όλο – δεν έχει στην κατοχή της ελληνικά ομόλογα.

Και αυτό διότι το χρέος μας το έχουν στα χέρια τους τα κράτη, που – ευτυχώς για μας – δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος μιας ελληνικής «τραγωδίας», όσο κι αν υποστηρίζουν ότι μετά την πρώτη μεγάλη κρίση τώρα είναι όλοι έτοιμοι και δεν θα υπάρξει πρόβλημα από τυχόν αποχώρηση μιας χώρας - μέλους από το τραπέζι της ευρωζώνης.

Προσπαθούν οι πάντες να κρύψουν τον κίνδυνο και να καθησυχάσουν τα «συστήματά» τους, διότι πολύ απλά τον ελληνικό λογαριασμό θα πληρώσουν, σε περίπτωση Grexit, ακόμη πιο ακριβά οι φορολογούμενοι των εταίρων μας.

Το παραμύθι κι ο εφιάλτης

Η πρώτη «βόμβα» θα σκάσει στην «καρδιά» της μερκελικής Ενωμένης Ευρώπης, το Βερολίνο! Το χτύπημα μάλιστα θα είναι διπλό. Επειδή τα πράγματα πάντα είναι απλά – άσχετα από το εάν εμείς τα κάνουμε δύσκολα – και στην οικονομία ένα κι ένα κάνουν δύο, πόσα μας έχουν δανείσει οι φίλοι μας Γερμανοί μέχρι σήμερα; Περί τα 70 δισ. ευρώ από τα συνολικά δάνεια των περίπου 240 δισ. ευρώ που έχουμε πάρει ως χώρα. Συγκεκριμένα η Γερμανία συμμετείχε με 15,2 δισ. ευρώ στο πρώτο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδα και με 38,5 στο δεύτερο.

Θυμωμένο κρασί

Δύο εύθυμες αμετροέπειες και μία θανάσιμη. Ας αρχίσουμε απ’ τις εύθυμες - σκοτεινοί οι καιροί, λίγο απ’ το χιούμορ της κρίσης (διότι και η κρίση παράγει χιούμορ) μας χρειάζεται. Θα μου πείτε, μαύρο το χιούμορ της κρίσης! - μεγάλο το δίκιο σας, μαύρο! αλλά χιούμορ.

Αν δεν είχε χιούμορ η κρίση, θα παρήγαγε το Ποτάμι; Ποτάμι δε εστί Σταύρος Θεοδωράκης! Για αυτό και ο αρχηγός όταν ομιλεί για το κόμμα του ομιλεί σε πρώτο πρόσωπο. Του στυλ: «εγώ επαναστάτησα. Εγώ έχω σχέδιο. Αν δεν πάρω πάνω από 10%, θα πάω σπίτι μου. Στα 60 μου θα φύγω». Θα επρόκειτο για αφόρητη αυτοαναφορικότητα, του πρωταγωνιστή της «πιο πετυχημένης», πάντα κατά τον ίδιο, «τηλεοπτικής εκπομπής», αν δεν ήταν μια τρυφερή δήλωση προς τα υπόλοιπα μέλη του Ποταμιού. Οτι δηλαδή όλοι συναποτελούν μικρά επιμερισμένα Εγώ του αρχηγού! Τι συλλογικό! Κολεκτιβίστικο. Ούτε ο Λένιν (πατέρας κι αυτός του Ποταμιού - πάντα κατά Σταύρον) θα μπορούσε να φαντασθεί τέτοια κομμούνα των υποεγώ του κ. Θεοδωράκη.

Κατά δεύτερον η Αλέκα! Μιλώντας κατά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή (εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, εννοείται) κατόρθωσε το ακατόρθωτο από ιδρύσεως του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας: να καταχειροκροτηθεί στη Βουλή αγορητής του ΚΚΕ από σύσσωμη την κοινοβουλευτική ομάδα της Δεξιάς (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) - τέτοια μεγαλεία! Εξαλλη βεβαίως απ’ το πολύ χειροκρότημα η κυρία Παπαρήγα, άρχισε να φωνάζει προς τα δεξιά έδρανα: «αφήστε τα αυτά», σωστόν! δεν είναι τώρα ώρα να πέφτουν οι φερετζέδες.

Δεν έπρεπε να το πάθει αυτό η Αλέκα, διότι η ταπεινότης μου, που απλώς το καταγράφει, πάλι τα εξ αμάξης θα ακούσει, «άξιος ο μισθός μου» κι άλλα χουλιγκανικά παρόμοια χρυσαυγίτικου ύφους. Με βγάζει στη σέντρα η Αλέκα. Αναγκάζει τη Δεξιά να τη χειροκροτεί ενθουσιώδης, ώστε να εκθέτει στα μάτια του λαού ως ταξικούς αποστάτες, όσους δεν πίστευαν στα μάτια τους με αυτά που έβλεπαν...

Αλλά ας αφήσουμε τα εύθυμα κι ας πάμε στα θανάσιμα - όταν η αμετροέπεια προδίδει φονιάδες. Ευάγγελος Βενιζέλος: «Το πρώτο μνημόνιο είχε πράγματι κενά. Μας το υπαγόρευσαν». Το λέει αυτό αυτός ο υπερτιμημένος ευήθης, και δεν συνειδητοποιεί ότι έτσι κατηγορεί τον εαυτόν του (όπως προσφυώς σημειώνει ο Χάρρυ Κλυνν) για εσχάτη προδοσία.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ.2011 Βαλυράκης σε Βενιζέλο: ΟΠΑΠ είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος οργανισμός στον κόσμο, εργαλείο ενός δις, μην τον πουλάς.

Αρχές Αυγούστου 2011 και ο τότε Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος προσπαθεί να περάσει άλλο ενα πολυνομοσχέδιο- σκούπα, με τίτλο «Τροποποίηση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου - Ρυθμίσεις για την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική εξυγίανση - θέματα αρμοδιότητας Υπουργείων Οικονομικών, Πολιτισμού και Τουρισμού και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης».

Τα αποτελέσματα των πολυνομοσχεδίων του τότε Αντιπροέδρου και «τσάρου» της Ελληνικής Οικονομίας τα βιώνουμε σήμερα.

Κατά την συζήτηση του νομοσχεδίου, στις 2 Αυγούστου, τον λόγο πήρε ο κυβερνητικός βουλευτής Σήφης Βαλυράκης και -λόγω της ειδικής σχέσης του με τον ΟΠΑΠ- , απευθυνόμενος στον Βενιζέλο δήλωσε ότι ο ΟΠΑΠ είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος οργανισμός στον κόσμο, με εξαίρεση έναν αντίστοιχο στο Χονγκ-Κονγκ και το μερίδιο του Δημοσίου ως ετήσιο έσοδο μπορούσε εύκολα να ξεπεράσει το 1 δισεκατομμύριο ευρώ....

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ είπε επίσης στον Βενιζέλο ότι είναι πιο συμφέρον για το Δημόσιο να αγοράσει μετοχές του ΟΠΑΠ, παρά να πουλήσει, καθως η χρηματιστηριακή του αξία ήταν χαμηλή (το 2011, που να έβλεπε σήμερα.)

Συνέχισε λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «ο ΟΠΑΠ δίνει στο ελληνικό δημόσιο 150 εκατομμύρια κάθε χρόνο. Η χρηματιστηριακή του αξία είναι της τάξεως του ενός δισεκατομμυρίου. Εάν βγάζοντας 1 δισεκατομμύριο ευρώ από το δημόσιο χρέος, γλιτώνουμε για μια εικοσαετία, περίπου 50 εκατομμύρια χρεολύσια το χρόνο και με 3,5% επιτόκιο, 35 εκατομμύρια ετήσια, το όφελος ανεβαίνει στα 85 εκατομμύρια. Μέχρι τα 150, όμως, που σας δίνει σήμερα, είναι ένας λογαριασμός.

Μαύρη τρύπα πάνω από 100 εκατ. ευρώ στην Ιπποκράτους: Ξόδευαν χωρίς νόμιμα παραστατικά

Σχόλιο: Οι εντιμότατοι Νεο - Φιλελεύθεροι ΣοσιαΛΗΣΤΕΣ, ικανότατοι στη διαχείρηση τα του οίκου τους, τους εμπιστευόμαστε να "τακτοποιήσουν" και να διαχειρηστούν τις ζωες μας... με τις υγείες μας..


Σημεία και τέρατα για την οικονομική διαχείριση του ΠΑΣΟΚ τη χρονική περίοδο 2004-2010 περιλαμβάνει σύμφωνα με δημοσίευμα της "Εφημερίδας των Συντακτών", το πόρισμα που συνέταξαν μετά από εντολή της σημερινής κυβέρνησης πέντε διεθνούς κύρους εταιρίες ορκωτών λογιστών και πιο συγκεκριμένα οι Grand Thorton, Ernst and Young, KPMG, Deloitte Touche και PWC Greece.

Η μαύρη τρύπα στα ταμεία του κόμματος υπερβαίνει τα 100 εκατ. ευρώ, τα οποία υπήρχαν στο αποθεματικό του ΠΑΣΟΚ το 2007 και για λόγους που δεν έχουν καταστεί γνωστοί και εφικτοί να διευκρινιστούν έκανα φτερά.

Με βάση τα ίδια συνταρακτικά στοιχεία, 500.000 ευρώ εμφανίζονται ως δαπάνες που έχουν εγκριθεί με την υπογραφή του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου του κόμματος Γιώργου Παπανδρέου. Επίσης, ποσό περίπου 800.000 ευρώ φέρεται να εμφανίζονται στο όνομα του Νίκου Αθανασάκη, διευθυντή την επίμαχη περίοδο του πολιτικού γραφείου του Γιώργου Παπανδρέου.

Δαπάνες ύψους 1,5 εκατ. ευρώ αποδίδονται στο όνομα "Καλογεροπούλου", η οποία έχει διατελέσει συνεργάτιδα του Γ. Παπανδρέου.

Επιπλέον, γα την ίδια τριετία, στα 53,3 εκατ. ευρώ ανέρχονται οι δαπάνες γνωστού ταξιδιωτικού πρακτορείου, με το οποίο συνεργάζονταν το ΠΑΣΟΚ για μετακινήσεις στελεχών, ενώ εντοπίστηκαν να έχουν εκδοθεί 45.000 εισιτήρια για ένα μόνο χρόνο.

Οι βιαστές

Ο Στάθης στον eniko

• Η συκοφαντία είναι τέχνη αρχαιοτάτη
• Σκοτώνει ακαριαία όπως το δηλητήριο της κόμπρας ή αργά και μεθοδικά, αλλά το ίδιο αποτελεσματικά όσον οι μελετημένες δόσεις του αρσενικού.
• Ιδιαιτέρως εναντίον των γυναικών έκπαλαι η συκοφαντία, αλλά και στις ημέρες μας είναι ακόμα πιο θανατηφόρα, διότι γαργαλάει κι ενεργοποιεί ανδρικούς ατταβισμούς, αρχετυπικούς και δασύτριχους
• Η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου βρίσκεται στο στόχαστρο τέτοιων συκοφαντιών από την πρώτη στιγμή της εισόδου της στον πολιτικό στίβο, όταν απέδειξε αμέσως ότι είναι αυτόφωτη,
• με τις επιχειρήσεις λάσπης εναντίον της να κορυφώνονται, όταν η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ορίσθηκε απ’ το κόμμα της μέλος στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής για τη λίστα Λαγκάρντ.
• Η πρώτη (και κατ’ εμέ κορυφαία) συκοφαντία εναντίον της κυρίας Κωνσταντοπούλου δεν αφορούσε στην πολιτική της στάση, αλλά στην επιστημονική της συγκρότηση, την επαγγελματική της υπόσταση και την ηθική της ακεραιότητα. Ετσι ώστε
• η φθορά της κυρίας Κωνσταντοπούλου ως φυσικού και δημοσίου προσώπου να κάνει εύκολη την ακύρωσή της ως πολιτικού.
• Κατηγορήθηκε λοιπόν η Ζωή ως συνήγορος βιαστών. Κι επιπροσθέτως ότι, ως συνήγορος, μετήλθε αμφιλεγόμενων δικονομικών μεθόδων, προκειμένου να παρατείνει χρονικώς την εκδίκαση της υπόθεσης που είχε αναλάβει.
• Κατήγορος: η οργάνωση γυναικών του ΠΑΣΟΚ, ο κατάλληλος δηλαδή ευαίσθητος χώρος (γυναίκες γαρ) του πιο «ευαίσθητου» σε θέματα ισονομίας και ισηγορίας κόμματος από γενέσεως νεοελληνικού κράτους – του ΠΑΣΟΚ.
• (Ειρήσθω εν παρόδω, ότι η φυτιλιά της κατηγορίας αποδόθηκε σε «συντρόφισσες» της Ζωής από τον ΣΥΡΙΖΑ, φυτιλιά την οποίαν «ανέδειξαν» στη συνέχεια οι γυναίκες του ΠΑΣΟΚ, ούτως ώστε η κατηγορία να φανεί πιο πειστική.)
• Αυτοί όμως που εξαπέλυσαν τέτοιες κατηγορίες όφειλαν να γνωρίζουν (καθώς μάλιστα συχνά-πυκνά αναφέρονται στον «νομικό πολιτισμό») ότι ένας «βιαστής» δικαιούται συνήγορο υπεράσπισης.
• Οφειλαν επίσης να γνωρίζουν (πόσω μάλλον καθώς μονίμως, συνεχώς κι ανελλιπώς καταφέρονται εναντίον του λαϊκισμού) ότι δεν υπήρχε κανείς