Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Wish you were HERE!!! Ένα κοινωνικό τραγούδι - κάλεσμα...

* Του Παναγιώτη Σπυρόπουλου

Η τέχνη των Pink Floyd είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα κοινωνικά δρώμενα και σ' όλους τους δίσκους τους, επιχειρούν και επιτυγχάνουν εντέλει να στοιχειωθετήσουν τα βασικά προβλήματα που δημιουργησε ο ατομικισμός και λεγόμενη "κοινωνία της αφθονίας", στον σύγχρονο ανθρωπο.

Ένα τραγούδι (κι επίσης τιτλος του album που εμπεριέχεται), που δεν προβλήθηκε ως το πλέον κοινωνικό τους, αλλά παραπέμπει σε μία ερωτική μπαλαντα, είναι το  Wish you were Here (του 1975) σε στίχους του Roger Waters. Θεωρώ ότι αποτελεί ένα κάλεσμα τους απανταχού εγκλωβισμένους - αλλοτριωμένους ανθρώπους να αφουγκραστούν διαφορετικά την κοινωνική πραγματικότητα και να ενωθούν με τους ήδη αφυπνισμένους, κι αυτό επιτυγχάνεται μέσω των διλημμάτων που καλούνται και καλούμαστε να απαντήσουμε...
Ένα ήρεμο, μα συνάμα τοσό δυνατό κάλεσμα! Ας περπατήσουμε όλοι μαζι απέναντι στους τοίχους που μας κυκλώνουν, να τους σπάσουμε, να γίνουμε πάλι άνθρωποι, να γίνουμε αδέρφια!



So, so you think you can tell Heaven from Hell,
Νομίζεις, λοιπόν, πως μπορείς να διακρίνεις.  την Κόλαση, από τον Παράδεισο

blue skies from pain
τους γαλάζιους ουρανούς από τον πόνο

Can you tell a green field from a cold steel rail?
Να ξεχωρίσεις, ένα πράσινο λιβάδι από μια κρύα ατσαλένια ράγα

A smile from a veil?
να διακρίνεις ένα χαμόγελο μέσα από μία πλερέζα
Do you think you can tell?
νομίζεις πως μπορείς να ξεχωρίσεις;

Hot ashes for trees?
Τις καυτές στάχτες από τα δέντρα;

Hot air for a cool breeze?
Το Λίβα αντί από ένα δροσερό αεράκι;

Cold comfort for change?
Την παγερή χλιδή από την αλλαγή;

And did you exchange a walk on part in the war for a lead role in a cage?
Και αντάλλαξες τη θέση σου στην επιστράτευση για ένα πρωταγωνιστικό ρόλο σ' ένα κλουβί;

How I wish, how I wish you were here
Πως θα ήθελα να ήσουν εδώ
We're just two lost souls swimming in a fish bowl, year after year,
Είπαστε απλά δυό χαμένες ψυχές, που κολυμπάμε σε μια γυάλα, χρόνο με το χρόνο,
Running over the same old ground
Τρέχοντας όλο στα ίδια και στα ίδια μέρη
What have we found? The same old fears
Και τί βρίσκουμε; Τους παλιούς μας φόβους
Wish you were here
Αχ και νά 'σουν εδώ


* Παναγιώτης Σπυρόπουλος, Οικονομολόγος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου