Οι πλαστικές σακούλες και η περιβαλλοντική απάτη

Της Πένης Γαλάνη

Ήδη λίγες μέρες από την έναρξη τoυ νέου έτους και η κυβέρνηση έρχεται να θέσει ένα «μικρό» μέτρο μεν, το οποίο όμως καταδεικνύει όλη τη διάσταση της μέχρι τώρα κυβερνητικής πολιτικής και της απάτης της δε. Το μέτρο αναφέρεται στο λεγόμενο «περιβαλλοντικό τέλος», σύμφωνα με το οποίο οι καταναλωτές θα καλούνται πλέον να πληρώνουν 4 λεπτά του ευρώ για τη χρήση πλαστικής σακούλας γιατί, όπως ενημερώνουν το καταναλωτικό κοινό «έγκυρες» και ευαίσθητες πηγές, «αυτός που ρυπαίνει πρέπει να πληρώνει αν θέλει να συνεχίσει να ρυπαίνει». Με άλλα λόγια, ένας νέος άδικος φόρος, που κατά κύριο λόγο πλήττει τα φτωχώτερα λαϊκά στρώματα (καθώς λειτουργεί αναλογικά και σωρευτικά), έρχεται να προστεθεί στο ήδη επιβαρυμένο από χαράτσια και φόρους ελληνικό νοικοκυριό και μάλιστα υπό το μανδύα μιας αφήγησης που υπερασπίζεται το περιβάλλον και μάχεται με όλους τους τρόπους για την προστασία και τη διαφύλαξή του από τις βλαβερές συνήθειες. Μάλιστα, έχει λειτουργήσει τόσο επιτυχημένα αυτός ο μανδύας οικολογικής προστασίας που σχεδόν οποιαδήποτε διαφωνία ή ένσταση γύρω από το μέτρο της πληρωμής της πλαστικής σακούλας οξύνει αυτόματα ηθικά αντανακλαστικά και τις περισσότερες φορές κατατάσσεται με μεγάλη ευκολία σε «ασυνειδησία γύρω από το περιβαλλοντικό ζήτημα», «ελληνική νοοτροπία» που πρέπει να καταργηθεί μαζί με άλλες συνήθειες (όπως τα δημόσια αγαθά και τα εργασιακά δικαιώματα) ώστε να έρθουμε λίγο πιο κοντά σ’αυτό που ονομάζεται «πολιτισμένη Ευρώπη». Γι’ αυτό η συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί μια προσπάθεια εξαπάτησης της κυβέρνησης αφού κατάφερε –για άλλη μια φορά– να αποκρύψει εντέχνως την ουσία ενός νέου μέτρου που φέρνει, υποκαθιστώντας την με μια γενικόλογη και αόριστη συζήτηση γύρω από την οικολογική διάσταση του θέματος.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα και οι κάτοικοί της δεν αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση γύρω από τα ζητήματα της ανακύκλωσης ή της αντικατάστασης του πλαστικού από άλλα βιοδιασπώμενα υλικά σε σχέση με άλλες χώρες στην Ευρώπη και παγκοσμίως. Δεν είναι τυχαία άλλωστε τα τελευταία δημοσιοποιημένα δεδομένα από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία που δείχνουν ότι η χώρα μας κατευθύνει προς ταφή το 88,4% από το σύνολο των αποβλήτων που παράγει και βρίσκεται πέμπτη από το τέλος σε μια λίστα 33 χωρών και τρίτη από το τέλος στην Ευρώπη των 28. Όπως όμως δείχνουν και τα στοιχεία, δεν είναι η ατομική επιλογή στη χρήση της πλαστικής σακούλας που δημιουργεί πρωτίστως το πρόβλημα αλλά οι πολιτικές επιλογές των εκάστοτε κυβερνήσεων και φορέων που υπηρετούν τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων και ομίλων έναντι της προστασίας του περιβάλλοντος και της σύγκρουσης με την ασυδωσία του κεφαλαίου.

Εξορύξεις, πετρελαιοκηλίδες κι ελαφρά πατήματα στη γη

Γράφει η Ελένη Παλαιολόγου - Αλλότρια, ΤΑ ΚΟΙΝΑ

Εξορύξεις, πετρελαιοκηλίδες κι ελαφρά πατήματα στη γη
“Διαρρῆχτες τοῦ ἥλιου
δὲν εἶδαν ποτέ τους πράσινο κλωνάρι
δὲν ἄγγιξαν φλογισμένο στόμα
δὲν ξέρουν τί χρῶμα ἔχει ὁ οὐρανὸς.”….

Απόσπασμα από το ποίημα του Μίλτου Σαχτούρη “Αστεροσκοπείο”.

Πόσες φορές έχεις σεργιανίσει σ’ ένα δάσος ή σ’ ένα πάρκο για να νιώσεις τη γλυκιά δροσιά του αγέρα να σε ελαφρύνει από το βαρύ φορτίο των σκέψεων που σε σκοτίζουν και, γεμίζοντας το κεφάλι σου οξυγόνο, να σε τονώνει λες και σου δίνει κάποιος το φιλί της ζωής; Πόσες φορές έχεις αφήσει το βήμα σου ήρεμο πάνω στα βότσαλα ή στην άμμο μιας παραλίας, γιατί μόνο και μόνο ξεκουράζοντας το βλέμμα σου στο βαθύ μπλε της θάλασσας προσδοκείς να ξεφύγεις από την κόλαση που ενίοτε σου επιφυλάσσει η καθημερινότητα; Και να που φτάνει μια μέρα που αντικρίζεις, αντί για το καταπραϋντικό γαλάζιο που σε γαληνεύει, αυτή τη μαύρη κόλαση, από την οποία προσπαθείς να αποδράσεις.

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα δύο γεγονότα οικολογικού ενδιαφέροντος απασχολούν τη χώρα, σε διαφορετικό επίπεδο το καθένα, αλλά με τις ίδιες στην ουσία τους προεκτάσεις για τη ζωή. Το πρώτο αφορά στην απόφαση της καναδικής πολυεθνικής εταιρείας Eldorado Gold (και της ελληνικής θυγατρικής της Ελληνικός Χρυσός) να σταματήσει τις δραστηριότητές της για εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, αν δεν ικανοποιηθούν άμεσα από την ελληνική κυβέρνηση τα αιτήματά της, σχετικά με την αδειοδότηση στην κατασκευή και ανάπτυξη των έργων της στις περιοχές των Σκουριών και της Ολυμπιάδας. Η ιστορία της καταστροφής και των ανεπανόρθωτων βλαβών που έχει προκαλέσει η εν λόγω εταιρεία τόσο στο περιβάλλον όσο και στην υγεία των ίδιων των κατοίκων του τόπου, είναι γνωστή· το ίδιο γνωστός και ο ακατάπαυστος αγώνας που εκείνοι, έχοντας υποστεί το πλήγμα της εκμετάλλευσης, εδώ και χρόνια επίμονα πραγματοποιούν (ολόκληρο το ιστορικό του περιβαλλοντικού αυτού δράματος και της προσπάθειας των ανθρώπων να το ανατρέψουν βρίσκονται αναλυτικά εδώ και εδώ ).

Η Ελληνικός Χρυσός ομολογεί οτι ρυπαίνει τη θάλασσα του Στρατωνίου #skouries

Το εργοστάσιο εμπλουτισμού της Ελληνικός Χρυσός στο Στρατώνι

Η απόρριψη «μη επαρκώς επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων» στη θαλάσσια περιοχή Στρατωνίου και η επακόλουθη ρύπανση των υδάτων και υποβάθμιση του περιβάλλοντος, ήταν η μία από τις 23 παραβάσεις της νομοθεσίας που διαπίστωσαν οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος και για τις οποίες το ΥΠΕΝ επέβαλε στην Ελληνικός Χρυσός πρόστιμο ύψους 1,73 εκατ. ευρώ.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την «Πράξη Βεβαίωσης Παράβασης» για το υποέργο Μαύρων Πετρών-Στρατωνίου:

«Παράβαση 3η: Διάθεση μη επαρκώς επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων

Από τα αποτελέσματα αναλύσεων σε δείγματα επεξεργασμένων νερών από τις μονάδες κατεργασίας νερών μεταλλείου Στρατωνίου (στο σημείο εκβολής στη θάλασσα) και Μαντέμ Λάκκου (πριν την εκβολή στο ρέμα Κοκκινόλακκα) που ελήφθησαν από την υπηρεσία, αλλά και που λαμβάνονταν και αναλύονταν από την εταιρεία, προέκυψαν υπερβάσεις των ορίων διάθεσης υγρών αποβλήτων, κατά παράβαση των όρων δ2.200 και β2.β της ΚΥΑ Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων 201745/2011 και του άρθρου 1 του νόμου 1650/1986.

Επισημαίνεται ότι η εν λόγω παράβαση συνιστά ρύπανση των επιφανειακών υδάτων και υποβάθμιση του περιβάλλοντος«.

Οι υπερβάσεις αυτές αφορούν τόσο στις συγκεντρώσεις αρσενικού (As) και βαρέων μετάλλων – μολύβδου (Pb), ψευδαργύρου (Zn), μαγγανίου (Mn), καδμίου (Cd) – όσο και σε άλλες παραμέτρους ποιότητας, όπως το pH, τα αιωρούμενα στερεά κ.α.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι η επιχειρηματολογία που χρησιμοποίησε η εταιρεία αρνούμενη την παράβαση. Στο απολογητικό της υπόμνημα, ισχυρίζεται οτι κακώς οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος συγκρίνουν τα αποτελέσματα των αναλύσεων με τις οριακές τιμές που αφορούν τα πρότυπα ποιότητας νερών για κολύμβηση. Κατά την άποψή της, θα έπρεπε να τα συγκρίνουν με τα πολύ πιο ελαστικά όρια που ισχύουν για τη διάθεση υγρών αποβλήτων.

Οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος αντέκρουσαν αυτόν τον ισχυρισμό αναφέροντας οτι ο όρος β2.β της ΚΥΑ ΕΠΟ ορίζει σαφώς οτι η εταιρεία οφείλει να συμμορφώνεται με τα αυστηρότερα όρια ποιότητας περιβάλλοντος, που είναι αυτά που αφορούν τα ύδατα κολύμβησης, εκτός εάν ορίζονται αυστηρότερα όρια ή απαιτήσεις από άλλες διατάξεις,. Η εγκυρότητητα του όρου επιβεβαιώθηκε και από την αρμόδια Ειδική Γραμματεία Υδάτων.

Σκουριές: Περιμένοντας τη… CETA! #skouries

Της Μαρίας Καδόγλου* από το Δρόμο της Αριστεράς

 

Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Σταθάκης είπε ένα μεγάλο «ναι» στη CETA, την εμπορική συμφωνία Ε.Ε.-Καναδά, ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα σε καναδικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα να μηνύσουν τη χώρα μας για οποιαδήποτε απόφαση ή πολιτική που θίγει τα συμφέροντά τους. Ο Καναδάς είναι η χώρα όπου έχει την έδρα του το 75% των μεταλλευτικών εταιρειών παγκοσμίως – και η στήριξη αυτών των εταιριών είναι ένας από τους βασικούς λόγους που επιδιώκει να υπογράφει εμπορικές συμφωνίες όπως η CETA. Η εμπειρία, ειδικά από τη Λατινική Αμερική, δείχνει ότι οι καναδικές μεταλλευτικές εταιρίες έχουν χρησιμοποιήσει με επιθετικό τρόπο τις ρήτρες προστασίας επενδυτών, που εμπεριέχονται σε αυτές τις συμφωνίες, για να ακυρώσουν περιορισμούς στην εξόρυξη ή να απαιτήσουν από τις χώρες αποζημιώσεις ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ. To σύστημα προβλέπει τη δυνατότητα των ξένων εταιρειών να παρακάμπτουν τα εθνικά δικαστήρια και να φέρνουν τα αιτήματά τους ενώπιον ιδιωτικών «δικαστηρίων» που δεν λογοδοτούν πουθενά.

Για την Ευρώπη, η πρώτη γνωστή περίπτωση προσφυγής εξορυκτικής εταιρίας σε διαιτησία είναι της καναδικής Gabriel Resources, που ζητά αποζημίωση επειδή παρά τις προσπάθειες 15 και πλέον ετών δεν κατάφερε να πάρει έγκριση για το μεταλλείο χρυσού της Ρόσια Μοντάνα. Η επόμενη θα μπορούσε να είναι η Eldorado στην Ελλάδα.

Μέχρι τις 10 Οκτωβρίου, το υπουργείο Περιβάλλοντος θα πρέπει να αποφανθεί αν η μεταλλουργική μέθοδος flash smelting, που υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιήσει η Eldorado στη Χαλκιδική, είναι εφαρμόσιμη ή όχι. Αν αποδειχθεί ότι δεν είναι, αυτό συνιστά παραβίαση του βασικότερου όρου της ΚΥΑ Έγκρισης Περιβαλλοντικών όρων, αλλά και της σύμβασης μεταβίβασης των μεταλλείων και του κυρωτικού της νόμου. Αν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αποφασίσει να τηρήσει το νόμο, θα πρέπει να ακυρώσει όλες τις αδειοδοτήσεις που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα στην εταιρία και ενδεχομένως και την ίδια τη σύμβαση.

Δικάζεται ο «εγκληματίας» μπάρμπα-Θόδωρος

Στις 9 Ιουνίου έχει ορισθεί στη Θεσσαλονίκη η δίκη των 21 κατοίκων για την υπόθεση του εμπρησμού των Σκουριών, και όπως είναι φυσικό οι πάντες ετοιμαζόμαστε να είμαστε κοντά τους. Αυτή τη χρονική στιγμή από την Εισαγγελία Πολυγύρου εστάλη κλήση για να παρασταθεί στις 9 Ιουνίου στο ακροατήριο του Πολυγύρου ο μπάρμπα-Θόδωρος Καραβασιλικός, κάτοικος Μεγάλης Παναγίας. 

Δεν θα ασχοληθώ με την ορισθείσα ημερομηνία, ούτε αν έγινε τυχαία ή εξυπηρετεί κάποια σκοπιμότητα. Με το παρόν άρθρο μας θέλουμε μόνο να υπενθυμίσουμε τι ακριβώς έκανε ο «εγκληματίας» μπάρμπα-Θόδωρος. 

Κατ’ αρχήν για όσους δεν τον γνωρίζουν, ο μπάρμπα-Θόδωρος είναι ένας απλός φιλήσυχος και φιλότιμος κάτοικος της Μ. Παναγίας, που χαίρει της εκτιμήσεως και αγάπης όλων μας. Είναι 76 ετών και η ζωή του είναι άμεσα συνυφασμένη με το δάσος του Κακάβου, αφού από πολύ μικρός (12 ετών), ζούσε σ’αυτό το δάσος, κοιμόταν σ’ αυτό το δάσος όπου φύλαγε το κοπάδι με τις αγελάδες τους. 

Έμεινε ορφανός από πατέρα όταν ήταν παιδί ακόμα και συνέχισε επί πολλά χρόνια, μαζί με τον αδελφό του πατέρα του, την ποίμανση των αγελάδων στον Κάκαβο (όπου βρίσκονται και οι Σκουριές). Γνωρίζει πού βρίσκεται η κάθε πηγή, πού υπάρχει υπεραιωνόβια δρυς ή οξιά, και που λέει ο λόγος πού κοιμάται το αγριογούρουνο κι όταν ξυπνήσει, από ποιο ραχώνι θα περάσει. Τα δύο παιδιά του είναι δασεργάτες και ανήκουν στον Δασικό Συνεταιρισμό της Μεγάλης Παναγίας και ζουν κι αυτά από το δάσος του Κακάβου. 

Σε ευχαριστώ, ω εταιρεία

 

Άρης Χατζηστεφάνου

     

Οι φίλοι του τον θυμούνται ως ποιητή. Οι συνεργάτες του ως τηλεοπτικό παραγωγό. Ο υπόλοιπος πλανήτης αναγνωρίζει στο όνομά του τον άνθρωπο που τόλμησε να τα βάλει με τα συμφέροντα του πετρελαϊκού κολοσσού Shell στη Νιγηρία και το πλήρωσε με τη ζωή του.

Ο Κεν Σάρο- Ουίουα βρέθηκε επικεφαλής του κινήματος της φυλής Ογκόνι στο Δέλτα του ποταμού Νίγηρα όταν έδιναν την μάχη της επιβίωσης απέναντι στην τεράστια οικολογική καταστροφή που προκαλούσαν οι εργασίες της Shell.

Οπως επιβεβαιώθηκε αρκετά χρόνια αργότερα από το Wikileaks, ο αγγλο-ολλανδικός κολοσσός είχε διαβρώσει ολοκληρωτικά τον κρατικό μηχανισμό της Νιγηρίας τοποθετώντας ανθρώπους του σε όλα σχεδόν τα υπουργεία ενώ συχνά χρησιμοποιούσε τον στρατό και την αστυνομία για να αντιμετωπίζει τις κινητοποιήσεις εναντίον του.

Οταν όμως το κίνημα του Κεν Σάρο-Ουίουα άρχισε να αμφισβητεί ευθέως τα συμφέροντα της εταιρείας, το στρατιωτικό καθεστώς της εποχής τον συνέλαβε και τον εκτέλεσε μαζί με ακόμη οκτώ συντρόφους του.

Επιστήμονες εξηγούν γιατί η εξόρυξη χρυσού σημαίνει καταστροφή

          

Το πόρισμα είναι ένα: Οι εξορύξεις στις Σκουριές είναι για τα συμφέροντα και δεν βοηθούν κανέναν! Μιλώντας σε επιστημονική βάση, δύο ειδικοί καθηγητές του ΑΠΘ –ένας χημικός μηχανικός κι ένας γεωλόγος– ξεγύμνωσαν τους ισχυρισμούς της Ελντοράντο και όσων φλερτάρουν με την «επένδυση», στηριζόμενοι πάντα στα πορίσματα των επιθεωρητών Περιβάλλοντος που βρίσκονται εδώ και αρκετές εβδομάδες στα χέρια του εισαγγελέα.

«Τα πορίσματα αυτά δεν ήρθαν ως κεραυνός εν αιθρία, ούτε ήταν συνωμοσία κάποιων εχθρών της επένδυσης, αλλά το αποτέλεσμα του επίμονου αγώνα των κατοίκων που κατήγγειλαν και μόνοι τους έψαχναν αυτά για τα οποία βοούσε ο τόπος», ξεκαθάρισε μιλώντας σε ανοιχτή εκδήλωση του κινήματος «SOS Χαλκιδική», στην αίθουσα «Μανώλης Αναγνωστάκης» του δημαρχείου Θεσσαλονίκης, ο καθηγητής του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΑΠΘ Νικόλαος Μοσχούδης.

Τραμπουκισμοί στη λαϊκή αγορά Παλαιοχωρίου από μεταλλωρύχους με την ανοχή της αστυνομίας

Τραγικά πράγματα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στη λαϊκή αγορά του Παλαιοχωρίου, γνωστού «κάστρου» της Ελληνικός Χρυσός… Αντιγράφουμε ακέραιο το μήνυμα που λάβαμε από αναγνώστη:

«Γράψτε τα, να μάθει ο κόσμος…

 Χθες διάφοροι καλοθελητές μας ειδοποίησαν πως αν τολμήσουν να ανοίξουν τον πάγκο τους στην λαϊκή του Παλαιοχωρίου οι λαϊκατζήδες απο την Μεγ.Παναγία και την Ιερισσό οι μεταλλωρύχοι θα σπάσουν τους πάγκους τους…. Τα τηλέφωνα πήραν φωτιά. Πρώτα γιατί πρέπει να εξακριβώσεις την είδηση και δεύτερον δεν το πιστεύεις. Ελα ρε, θα πιάσουν τόσο πάτο;

 Ειδοποιήθηκε η αστυνομία γι’αυτό, όμως απάντησε πως δε μπορεί να κάνει κάτι γιατί δεν υπάρχει γεγονός…. Το γεγονός βέβαια ήρθε σήμερα που ένας μανάβης από τη Μεγ. Παναγία αποφάσισε πως θα ανοίξει το μαγαζί του αφού έχει αυτό το δικαίωμα….. Μόλις πήγε να ανοίξει μαζεύτηκαν 50 τραμπούκοι και του το απαγόρευσαν φωνάζοντας και απειλώντας… Μην τυχόν κι ανοίξ” θα στα σπάσουμι ούλα. Ημείς χάσαμι τις δλιές μας. Δεν θα πάρς κι ισι μερουκάματου. Κι κάθε Παρασκευή θα είμαστι ιδώ. Δεν πρόκειτι να σ’αφήσουμι να ξαναδουλεψ’τι.

 Ο άνθρωπος κατάλαβε ότι το μόνο που του μένει είναι να καλέσει την αστυνομία γιατί το πλήθος ήταν εξαγριωμένο και φοβήθηκε για την ασφάλειά του. Κάλεσε την αστυνομία η οποία αφού ήρθε τον προέτρεπε να ανοίξει χωρίς όμως να του εγγυάται την ασφάλειά του… Κι έχουμε τώρα τον λαϊκατζή μέσα στ’ αμάξι του, τους τραμπούκους της εταιρίας να γαβγίζουν πως αυτό θα γίνεται κάθε Παρασκευή και την αστυνομία να κοιτάει απαθής…

Αρχιεπίσκοπος και τα χρυσά δώρα της Eldorado

 

Για όσους δεν γνωρίζουν τους χαμογελαστούς κυρίους που ποζάρουν μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, είναι, από αριστερά προς τα δεξιά: Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος, Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικός Χρυσός, Πωλ Ράιτ, Διευθύνων Σύμβουλος της Eldorado Gold και Εντουάρντο Μούρα, Αντιπρόεδρος και Γενικός Διευθυντής Ελλάδας της Eldorado Gold.

Σύσσωμη η ηγεσία της Καναδικής πολυεθνικής επισκέφθηκε χθες τον Αρχιεπίσκοπο και όπως μας ενημερώνει το romfea.gr «ενημέρωσαν τον Αρχιεπίσκοπο για την κατάσταση της υγείας των μεταλλωρύχων οι οποίοι βρίσκονται εδώ και 20 μέρες στις στοές». Δηλαδή ο CEO της εταιρείας που αμοίβεται με 18 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο ή 75.000 κάθε εργάσιμη μέρα, ήρθε από το μακρινό Βανκούβερ από ανησυχία για την υγεία των μεταλλωρύχων που ο ίδιος έβγαλε στο δρόμο μη τηρώντας τις συμβατικές του υποχρεώσεις. Τι γλυκό… Ο Αρχιεπίσκοπος «εξέφρασε την ανησυχία του για τους μεταλλωρύχους, τονίζοντας ότι βρίσκεται στο πλευρό τους και στηρίζει τον αγώνα τους». Και τέλος, πληροφορίες της Romfea.gr αναφέρουν οτι «η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός, εξέφρασε την επιθυμία να στηρίξει το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας».

Με ποια απαίτηση η Τρόικα επέτρεψε τις εκλογές; Τα προσυμφωνημένα για συνεργασίες και Σκουριές

Της Νέλλης Ψαρρού

 

Ως γνωστόν, οι ελληνικές κυβερνήσεις αποτελούν πλέον ένα απλό διευθυντήριο εκτέλεσης αποφάσεων της πολιτικής-οικονομικής βούλησης της Τρόικας – για να μην ξεχνιόμαστε με τους… θεσμούς. Είναι επίσης γνωστό σε όσους παρακολουθούν την πολιτική σκηνή ότι η Τρόικα δεν χρειαζόταν εκλογές στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή εφόσον είχε εξασφαλίσει την έγκριση των απαιτήσεών της με ευρύτατη πλειοψηφία. Τις χρειάζονταν όμως το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο, για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων οι εξής:

 

– Η απαλλαγή από τους διαφωνούντες βουλευτές,

– Η απαλλαγή από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, τόσο από τη θέση της ως Προέδρου της Βουλής όσο και από τις πολύ σημαντικές επιτροπές στις οποίες συμμετέχει (π.χ. “επιτροπή αλήθειας” για το χρέος),

– Η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά με οικειοποίηση του τίτλου-brand name του κόμματος, χωρίς να αφήνει χρόνο στις εσωκομματικές εξελίξεις και σπρώχνοντας έτσι τους διαφωνούντες σε άλλο κόμμα που δεν θα έχει χρόνο να προετοιμαστεί,

– Η επίφαση νομιμότητας που θα προκύψει από την ανάδειξη κυβέρνησης μέσα από εκλογές, και
– Η καθυστέρηση και καταστολή της λαϊκής διαμαρτυρίας μέσω των εκλογών.

Οι εκλογές εγκρίθηκαν από τους δήθεν συμμάχους της Ελλάδας υπό μία ξεκάθαρη εντολή: θα σχηματίσετε κυβέρνηση με τη ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε, αυτό δεν εκπλήσσει κανέναν ως πληροφορία, καθώς ήδη το άντιλαμβανόμασταν από τις εξελίξεις.

ierissos@hell.gov

Με τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού περί της προστασίας των 5.000 εργαζομένων της "Ελληνικός Χρυσός" στην, για πολλούς λόγους, απογοητευτική συνέντευξη που έδωσε τις προάλλες, στον ραδιοφωνικό σταθμό "Κόκκινο", ξέφτισαν και οι τελευταίες ελπίδες πολλών από εμάς που ελπίζαμε ότι η κυβέρνησή του κι ο ίδιος, θα έκαναν την μικρή διαφορά που είχαμε όλοι ανάγκη, τουλάχιστον ως προς την συνέπεια των δεσμεύσεών και το ηθικό ανάστημα, σε σχέση με τους απελθόντες ολετήρες.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ήταν συνειδητό ψέμα η αναφορά του περί 5.000 εργαζομένων όπως αναφέρεται στη δριμύτατη ανακοίνωση που εξέδωσε το Συντονιστικό Ιερισσού που δρα εναντίον της διαβόητης εξόρυξης ή αν είναι αποτέλεσμα της αγυρτείας ή της αφέλειας αυτών που τον περιτριγυρίζουν και τον «συμβουλεύουν», υπονομεύοντας τον Πρωθυπουργό.  

Ούτε έχει σπουδαία σημασία το γεγονός ότι λίγες ώρες αργότερα, στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του, αναδιπλώθηκε, αφού οι 5.000 εργαζόμενοι έγιναν 2.000, κατόπιν της κατακραυγής που προκάλεσαν οι απίστευτες δηλώσεις του. 

Δάσος που κόβεται, Μπουμπούκος που ανθίζει

Σε εξέλιξη βρίσκεται αυτήν την ώρα στο κέντρο της Αθήνας γιγαντιαία πορεία διαμαρτυρίας των μεταλλωρύχων Χαλκιδικής ενάντια στην πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ να βάλει λουκέτο στα μεταλλεία της Ελληνικός Χρυσός ΑΕ και να πετάξει στο δρόμο δισεκατομμύρια οικογένειες.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Νίκου Ευαγγελάτου, ο αριθμός των μεταλλωρύχων που κατέβηκαν με 28.000 πούλμαν από τη Χαλκιδική υπολογίζεται γύρω στα 1,4 εκατομμύρια, όσοι δηλαδή είναι και οι λαθρομεταναστές στα παράλια της Τουρκίας που ετοιμάζονται να πέσουν σαν ακρίδες πάνω στη χώρα μας.

Κάκαβος, το ξεκοίλιασμα και η αποστράγγιση ενός βουνού

 

Γράφει η γεωπόνος Πίτσα Στασινοπούλου

 

«Μεταλλεία χρυσού»:  Η σιωπή για το ΕΓΚΛΗΜΑ δεν είναι χρυσός!

 

Η χρυσή αλυσίδα που φοράς έχει πίσω της μια πολύ… πονεμένη ιστορία. Μέχρι να γίνει κόσμημα, η πρώτη ύλη της στοίχισε πανάκριβα  όχι μόνο σε χρήμα, αλλά σε τραγικές θυσίες ανθρώπινου και φυσικού κεφαλαίου. Όχι, δεν θέλω να σου βάλω ενοχές, μόνο να πω με τον τρόπο μου γι αυτά που με πνίγουν μέχρι ασφυξίας, για ένα θέμα τεράστιο σε εξέλιξη, αυτό των μεταλλείων χρυσού στις κοντινές Σκουριές της Χαλκιδικής (και όχι μόνο), όπως οφείλω και επιθυμώ διακαώς ως οικολογική στήλη. Δεν θα σε κουράσω με όλες τις ασύλληπτες διαδρομές μιας υπόθεσης που προσωπικά παρακολουθώ χρόνια, μόνο για να μπεις στο νόημα θα σου παραθέσω πολύ σύντομα, τους κύριους σταθμούς της:

- Η μεταλλουργία στη Χαλκιδική ξεκινά από τα αρχαία κλασικά χρόνια,  όμως στα πιο σύγχρονα συναντάμε τα μεταλλεία της Μαντέμ Λάκο, στις Μαύρες Πέτρες και στην Ολυμπιάδα που μέχρι το 1986 ανήκαν στον Μποδοσάκη, με άγριες συνθήκες εργασίας που οδήγησαν τη δεκαετία του ’70 σε μια από τις μεγαλύτερες απεργίες και μια από τις ισχυρότερες συγκρούσεις μεταλλωρύχων και εργοδοσίας.

- Το 1987 η δημόσια ΜΕΤΒΑ καταθέτει το πρώτο σχέδιο ανάπτυξης μεταλλουργίας χρυσού στα Καλύβια Χαλκιδικής, το οποίο λόγω έντονων αντιδράσεων ματαιώνεται. Ουσιαστικά από εδώ ξεκινά ένας συνεχής, δυναμικός αγώνας αντίστασης…

- Το 1995 τα μεταλλεία πουλιούνται στην καναδική εταιρείαTVX gold που επιχειρεί εξόρυξη στην Ολυμπιάδα. Η εξέγερση των κατοίκων είναι παροιμιώδης, με φυλάκια 24ωρης φύλαξης για την παρεμπόδιση εισόδου των μηχανημάτων. Το ‘96 τα επεισόδια κορυφώνονται με άγριες επιθέσεις των ΜΑΤ, ενώ το ’97 κηρύσσεται στην περιοχή «στρατιωτικός νόμος»!

- Το 2000 η TVX στρέφεται στο χωριό Στρατονίκη, ξανά αντιδράσεις, ξανά επιθέσεις των ΜΑΤ που στρατοπεδεύουν εκεί για 8 μήνες προκειμένου να προχωρήσουν οι εργασίες, ενώ οι κάτοικοι καταφεύγουν στο ΣτΕ.

- Το 2002-3  το ΣτΕ αποφασίζει «ΟΧΙ» στην εξόρυξη σε Ολυμπιάδα και Στρατονίκη, οπότε η TVX μη μπορώντας να προχωρήσει, καταθέτει «αίτηση πτώχευσης», αποχωρεί και απολύει 480 εργαζομένους.

- Το 2003 δημιουργείται (με ένα σκανδαλώδες παρασκήνιο) η «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» με συμμετοχή της ΑΚΤΩΡ (Μπόμπολας) και της European Goldfields (με τον μεγαλομέτοχο καταδικασμένο για εμπόριο ηρωίνης) και ξεκινά εξορύξεις στη Στρατονίκη με τους κατοίκους σκληρά εκβιαζόμενους…

-  Το 2006 η εταιρεία καταθέτει μελέτη εξόρυξης στο δάσος των Σκουριών Μ. Παναγιάς με κρατήρα μέσα στο δάσος, βάθους 400μ και διαμέτρου 1200μ, συν εργοστάσιο επεξεργασίας μεταλλεύματος, συν δύο φράγματα για απόθεση τοξικών λυμάτων.

- Το 2009 «εγκρίνεται» (πάλι με τρομερό παρασκήνιο) η εξόρυξη στην Μ. Παναγιά σε δασική έκταση 317.000 στρεμμάτων (!) και ο συνεχιζόμενος, επώδυνος αγώνας των κατοίκων, κρατά ακόμη…

- Το 2012 η καναδική εταιρία Eldorado Gold αποκτά το 95% των μετοχών της «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» καθιστώντας την θυγατρική της, ενώ το 5% παραμένει στην ΕΛΛΑΚΤΩΡ…



Σου ανέφερα μόνο επιγραμματικά κάποια κομβικά σημεία, που το καθένα τους μεταφράζεται σε μια… «Ομήρου Οδύσσεια» με ιστορίες διαπλοκής και αυθαιρεσίας απίθανες που μπροστά τους τα πιο ευφάνταστα σενάρια ωχριούν! Και όπως διαπιστώνεις, όλη την υπόθεση διατρέχουν συγκεκριμένοι άξονες: ο ξένος παράγοντας – η κρατική ανεπάρκεια – η «δημοκρατική» αντιμετώπιση και βέβαια κοινός παρονομαστής, κοντά 30 χρόνια, η σταθερή, δυναμική αντίσταση των κατοίκων. Οι οποίοι ανάλογα με την εποχή και το κλίμα, βαφτίζονται «επαναστάτες», «οικολόγοι», «συμφεροντολόγοι», «γραφικοί», «προδότες», «αντιμνημονιακοί», «συριζαίοι» και λοιπά χλευαστικά… Κι όταν τα πράγματα… σκουραίνουν στις Σκουριές, πέφτει άγριο ξύλο, βροχή δακρυγόνων, σκληρός εκβιασμός, συλλήψεις, έρευνες στα σπίτια, πάντα με «δημοκρατικό» τρόπο, κατά τις επιταγές του Συντάγματος βεβαίως!