ΜΕΤΩΠΟ… «ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΩΝ»!

Toυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

 

Είδε κι απόειδε ο Αντώνης Σαμαράς ότι κανένας σοβαρός ελληνικός αστικός όμιλος της ολιγαρχίας δεν ποντάρει πάνω του, γιατί όλοι τον θεωρούν «καμένο χαρτί» από πολιτική σκοπιά και πήρε την απόφασή του: Σκέφθηκε μήπως κατορθώσει και αποσπάσει την εύνοια των Γερμανών, οργανώνοντας τα σύγχρονα πολιτικά «τάγματα ασφαλείας» των… «γερμανοτσολιάδων»! Αποφάσισε δηλαδή να διερευνήσει αν ο Βαγγέλης Βενιζέλος των ερειπίων του ΠΑΣΟΚ και ο Σταύρος Θεοδωράκης του Ποταμιού είναι διατεθειμένοι να συγκροτήσουν με τη ΝΔ υπό τον Αντώνη Σαμαρά ακόμη ένα «φιλοευρωπαϊκό μέτωπο». Αν προτίθενται δηλαδή ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι να λειτουργήσουν ως «τσόντες» της ΝΔ του Σαμαρά!

Μαζί γινόμαστε βούρκος

To Skouliki Tom

 

Καλησπέρα, καλησπέρα!

 

Σταύρο, είχα καιρό να σου γράψω. Είδα ότι χθες ήσουν στον Άγιο Παντελεήμονα και μίλησες στους κατοίκους της περιοχής. Ήμουν κι εγώ εκεί. Ήσουν πολύ ωραίος, Σταύρο!

Σταύρο, είδα και την ντουντούκα σου που έγραφε «Μήπως είσαι Ποτάμι;» Ομολογώ ότι με προβλημάτισε. Με έβαλε σε βαθιές σκέψεις. Tελικά κατέληξα: Μήπως είσαι μαλάκας;

Σταύρο, σε άκουσα να λες ότι όποιος έχει γεννηθεί, μεγαλώσει και παραμείνει στα πούπουλα, δε θα καταλάβει ποτέ πώς χτυπά η καρδιά του Αγίου Παντελεήμονα.

Συνέχεια με τους φτωχούς ασχολείσαι ρε Σταύρο! Άλλη έγνοια δεν έχεις; Ούτε ο Άγιος Παντελεήμονας τέτοια αγωνία για τους κατατρεγμένους. Πες καμιά καλή κουβέντα και για μας τους πλούσιους.

Που πας αγάπη μου με σανδάλι και μπιφτεκάκι στη Βουλή;

Σήμερα αγαπημένοι/ες μου θα μιλήσουμε για μόδα και γκουρμέ συνταγές. Και επειδή δηλώνουμε άγνοια για το θέμα θα αφεθούμε στους ειδικούς. Τον Γιάννη Πρετεντέρη, τον Πάσχο Μανδραβέλη, την Έλλη Στάη κ.ά.

Ο Ερίκ Τουσέν, έγραφε προ ημερών ο αρθρογράφος του ΔΟΛ, «εμφανίστηκε στην παρουσίαση της Επιτροπής (για το λογιστικό έλεγχο του χρέους) με σακίδιο, παντελόνι παραλλαγής και σανδάλια».
Λίγες ημέρες αργότερα ο αρθρογράφος της Καθημερινής ερχόταν να συμπληρώσει την ενδυματολογική κριτική.

Πάντως η εμφάνιση Τουσέντ στην Βουλή δείχνει τον σεβασμό προς την χώρα και τον κορυφαίο δημοκρατικό της θεσμό… pic.twitter.com/7TawqfjB3S

  

— Paschos (@Mandravelis) April 5, 2015

Στα «μεσημερινιανάδικα» της αστικής δημοσιογραφίας ήρθε να προσθέσει τη φωνή της και το thetoc.gr της Ελλης Στάη, το οποίο αποκάλυπτε τι έφαγαν τα μέλη της επιτροπής για τον έλεγχο του χρέους: «Όπως αποδείχθηκε το γεύμα δεν ήταν τόσο ελαφρύ ούτε μέσα στο κλίμα της ημέρας (Σάββατο του Λαζάρου) καθώς περιελάμβανε κυρίως κρεατικά (μπιφτεκάκια, σουβλάκια, φιλέτο κοτόπουλο) τυροπιτάκια, σπανακοπιτάκια, ντάκο με τυρί και ντομάτα, αλλά και σαλάτες συνοδεία λευκού και ερυθρού οίνου».

«Επί ξύλου κρεμάμενες...»

Δεν χρεοκοπεί η Ελλάδα τη Μεγάλη Πέμπτη! Μόνος του θα σταυρωθεί και πάλι ο Χριστός. Δεν υπήρξε ποτέ περίπτωση η κυβέρνηση Τσίπρα να οδηγήσει σε χρεοκοπία τη χώρα μην πληρώνοντας τη δανειακή δόση στο ΔΝΤ στις 9 Απριλίου. Πολιτικές ανοησίες ασχέτων με την πολιτική πραγματικότητα της χώρας μας ή προπαγανδιστικά φληναφήματα τα περί του αντιθέτου γραφόμενα. Εσωτερικής τε και εξωτερικής προελεύσεως, από μέσα ενημέρωσης στην υπηρεσία των Γερμανών.

Οχι, οικουμενική κυβέρνηση με τη συμμετοχή του εκδιωχθέντος από τον πρωθυπουργικό θώκο Αντώνη Σαμαρά δεν πρόκειται να συγκροτηθεί. Κάτι πρέπει να λέει και ο πρόεδρος της ΝΔ για να παρατείνει όσο το δυνατόν περισσότερο την παραμονή του στο μοναδικό πλέον αξίωμα που του έχει προσωρινά απομείνει. Ωραία του την είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: «Ονειρα εαρινής νυκτός»!

Κόλπο του ΣΥΡΙΖΑ οι αποζημιώσεις

του Γιώργου Δελαστίκ

Δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι ούτε ο υπουργός Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παρασκευόπουλος θα τολμήσει να υπογράψει την απόφαση του Αρείου Πάγου του έτους 2000 που δίνει το δικαίωμα στους συγγενείς θυμάτων του Διστόμου που εκτελέστηκαν από τους ναζί να προχωρήσουν σε κατασχέσεις κρατικών ακινήτων της Γερμανίας που βρίσκονται στην Ελλάδα. Το προανήγγειλε ήδη: «Η δική μου υπογραφή θα πρέπει να μπει αφού πρώτα γίνει πολιτική διαπραγμάτευση για το συγκεκριμένο θέμα […] Η ελληνική νομοθεσία λέει ότι σε αυτές τις περιπτώσεις παρέχει και ο υπουργός Δικαιοσύνης μια άδεια, για να μπορεί να σταθμίσει τα ζητήματα τα οποία συνδέονται με την εξωτερική πολιτική της χώρας» δήλωσε στο ραδιοσταθμό Παραπολιτικά.

Ούτε οι προκάτοχοί του υπουργοί Δικαιοσύνης τα τελευταία 15 χρόνια τόλμησαν να βάλουν την υπογραφή τους. Δεν θα το κάνει ούτε ο Ν. Παρασκευόπουλος γιατί και η κυβέρνηση Τσίπρα τρέμει τους Γερμανούς. Η διαγραφόμενη υποχώρηση της κυβέρνησης όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι ήταν έξυπνη η κίνησή της να φέρει το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων στη Βουλή. Φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση τους Γερμανούς, καθώς με έμμεσο αλλά αντιληπτό από όλους τρόπο συνδέει την αδιαφιλονίκητα ηγεμονική σήμερα στην ΕΕ Γερμανία με τη ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ και τα εγκλήματα που διέπραξε εναντίον όλης της ανθρωπότητας. Αφυπνίζει έτσι έμμεσα όλους τους λαούς της Ευρώπης για τους κινδύνους που τους απειλούν και σήμερα λόγω της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρωζώνη και την ΕΕ – όσους λαούς, εννοείται, πολέμησαν εναντίον των γερμανών ναζί κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι οποίοι δεν ήταν και τόσοι πολλοί! Η γερμανική Αριστερά έσπευσε να στηρίξει την κυβέρνηση Τσίπρα στο θέμα του αναγκαστικού κατοχικού δανείου. «Δεν παραγράφεται. Είναι δάνειο το οποίο πρέπει να αποπληρωθεί» δήλωσε ο ίδιος ο πρόεδρος του γερμανικού κόμματος Ντι Λίνκε Μπερντ Ρίζινγκερ.

"Αγαπητέ Σταύρο, δεν ήσουν ποτέ καλός δημοσιογράφος" απαντά ο Βαξεβάνης, στον Σταύρο Θεοδωράκη

Με ανάρτηση του στο Κουτί της Πανδώρας, ο Κώστας Βαξεβάνης απαντά στην ανακοίνωση του Ποταμιού που εμπλέκει το όνομα του στις «σπατάλες» της παλιάς ΕΡΤ. Υπενθυμίζεται πως ο Σταύρος Θεοδωράκης παρουσίαζε την εκπομπή «Πρωταγωνθιστές» στην ΕΡΤ από το 2000 εώς το 2004 και πως ο Κώστας Βαξεβάνης παρουσίαζε το «Κουτί της Πανδώρας» μέχρι το 2012.

«Αγαπητέ Σταύρο ποτέ δεν ήσουν καλός δημοσιογράφος». Έτσι ξεκινάει το κείμενο απάντηση του Κώστα Βαξεβάνη. Το παραθέτουμε ολόκληρο, όπως και την ανακοίνωση του Ποταμιού, που το προκάλεσε.

Η απάντηση του Βαξεβάνη

Αγαπητέ Σταύρο,
Ποτέ δεν ήσουν καλός δημοσιογράφος και έτσι δεν μου κάνει εντύπωση που σε μια ανακοίνωση μερικών σειρών έχεις τόσες ανακρίβειες για γνωστά και εμφανή γεγονότα. Έτσι λοιπόν κατανοώ το έλλειμα και απλώς σημειώνω:

1.Δεν είμαι και δεν ήμουν στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ήμουν κανενός κόμματος αν και είμαι και δηλώνω Αριστερός. Αλλά πάνω απ όλα είμαι δημοσιογράφος.Δηλαδή η πολιτική μου άποψη δεν με εμποδίζει να ασκώ τη δημοσιογραφία ανεξάρτητα και μαχητικά. Όσο και να ψάξεις δεν θα βρεις φωτογραφία μου, όπως δικιές σου, ούτε με το Σημίτη, ούτε με το Γιάννο,ούτε με τον Άκη, ούτε με την οικογένεια Παπανδρέου.Όχι γιατί δεν θα μπορούσα να έχω τέτοιες φωτογραφίες ως δημοσιογράφος, αλλά γιατί η αντίληψή μου δεν μου επέτρεπε να ακίζομαι ναρκισσιστικά με την εξουσία.Αντιθέτως έχω πολλές από πολέμους και αρκετές με χειροπέδες που μου φόρεσαν γιατί υπερασπίστηκα τη δημοσιογραφία. Εν ολίγοις είμαι δημοσιογράφος και όχι κονφερανσιέ. Είμαι Αριστερός αλλά όχι δημοσιοσχεσίτης της εξουσίας.

Το ψάρι βρωμάει απ΄ το «Ποτάμι»

Όταν κάποιοι αναπτύσσουν μιαν ανάγκη για αναγνώριση και αποδοχή, τέτοιας εσωτερικής έντασης, αυτό θα μπορούσε να παραλληλισθεί μόνον με την βασανιστική ανάγκη ενός εξαρτημένου χρήστη ουσιών. Είναι η «πρέζα» να θέλεις να σώσεις τη χώρα! Και να είσαι εσύ ο protagon της σωτηρίας!

Αντώνης Ανδρουλιδάκης

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015

Share 0
Tweet 0
+1

Αν όχι εσύ, ποιος;

Πάρε μέρος στο μεγαλύτερο εγχείρημα για ανεξάρτητη δημοσιογραφία. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να βοηθήσεις. Γιατί το δικαίωμα στην ενημέρωση είναι δικαίωμα στη δημοκρατία. Αν δεν το στηρίξεις εσύ ποιος θα το κάνει;

«Ο ναρκισσισμός και η αυταπάτη είναι μηχανισμοί επιβίωσης, χωρίς τους οποίους, πολλοί από μας θα είχαν φουντάρει στο ποτάμι»
Todd Solondz

Στην τρέχουσα πολιτική σπάνια θέτουμε ένα απλό ερώτημα: Γιατί να θέλει κάποιος να οδηγήσει έναν Λαό; Ή ακόμη περισσότερο, γιατί να θέλει κάποιος να σώσει μια χώρα; Τι τον προδιαθέτει να πιστέψει ότι μπορεί να σώσει μια χώρα; Και μάλιστα ότι αυτός, μπορεί να το κάνει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον;

Από πρώτη άποψη, κάπου εδώ, ίσως να υπάρχει μια υγιής δόση ατομικής βεβαιότητας και αυτοπεποίθησης ή και ένας καλώς εννοούμενος «τσαμπουκάς». Όταν όμως αυτό δηλώνεται πασπαλισμένο με μπόλικη ζάχαρη αυτοθαυμασμού, και μάλιστα από κάποιους που το βασικό τους προσόν είναι η διάσημη τηλεοπτική εικόνα τους, μάλλον πρόκειται για μια ναρκισσιστική έκρηξη! Ένα «εγωϊστικό γονίδιο» που κάνει «μπάμ»!

Αλλά τι προδιαθέτει έναν άνθρωπο σε κάτι τέτοιο;

Η κλασσική ψυχαναλυτική σκέψη ορίζει ότι αρκετοί άνθρωποι βιώνουν μια σοβαρή και κρίσιμη έλλειψη στην παιδική τους ηλικία, που αφορά κυρίως στη σχέση προσκόλλησης / αποχωρισμού από τους γονείς τους. Να γιατί δεν μπορούν να κάνουν, σχεδόν, τίποτα άλλο παρά να επιχειρούν διακαώς να αντισταθμίσουν την έλλειψη αυτή, με την ολόπλευρη αφοσίωση τους στην επιτυχία! Επιτυχία οικονομική και επαγγελματική, επιτυχία κοινωνική ως φήμη και καταξίωση, επιτυχία «υπαρξιακή» ως απεριόριστη ισχύς!

Στα χρόνια της μεταπολίτευσης, «εκπαιδευτήκαμε» μ’ έναν τρόπο, να θεωρούμε κάτι τέτοιο σχεδόν ως φυσιολογικό. Ή μάλλον, να το αντιλαμβανόμαστε ως τόσο συνηθισμένο, ώστε να μοιάζει και φυσιολογικό. Στο κάτω-κάτω, θα έλεγε κανείς, πρόκειται για το άτομο που αναδύεται μέσα από τον προσωπικό του πόνο και ως εκ τούτου αισθάνεται υποχρεωμένο να επιτύχει. Πού είναι το τόσο κακό; Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν το κυρίαρχο κοινωνικό «μότο» ήταν: να είσαι ο εαυτός σου και στ’ ......σου!

Δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι στη διαδρομή προς την επιτυχία, αυτή η αρχική οδύνη, γίνεται συχνά ένα πρώτης τάξεως άλλοθι για να «τσαλακωθεί» οποιοσδήποτε θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο. Είναι γνωστό ότι ο δρόμος προς τον παράδεισο είναι στρωμένος με κακές προθέσεις, σε αντίθεση με τον άλλο που οδηγεί στην κόλαση!

Αν σήμερα, για παράδειγμα, εδώ και τώρα, η επιτυχία μου περνά από την επιτακτική ανάγκη μου να παρκάρω το αυτοκίνητο μου, κανένα «καφάσι» δεν θα με εμποδίσει να το κάνω, όπως περίπου δηλώνεται στο τηλεοπτικό σποτ υποψήφιου του Ποταμιού. Και προφανώς θα αναγορεύσω την άρση του «καφασίου» (sic) σε κυρίαρχο πολιτικό πρόταγμα. Είναι ένα «καφάσι» που δεν με αφήνει να πετύχω! Το επείγον της επιτυχίας είναι τόσο απελπιστικά επιτακτικό, ώστε οι άλλοι είναι καλύτερα να κάνουν στην άκρη!  Όπως, προφανώς, και το παράνομο «καφάσι» του γείτονα! Είναι, ως εκ τούτου, σπουδαίο αίτημα νομικού διακανονισμού το «καφάσι» και όχι στοιχειώδους κοινωνικής συνεννόησης.

Κι αν εμπόδιο στη διαδρομή για την επιτυχία είναι ο ίδιος ο Λαός μιας χώρας;

Φίλε Χρήστο, πρόσεχε «Το Ποτάμι»! - από τον Χάρη Ζάβαλο

Φίλε Χρήστο,

Σου γράφω αυτό το γράμμα, ενώ το κερί δίπλα μου σιγοκαίει και τα γράμματα μου ίσα που αχνοφαίνονται στο χαρτί του Word.

Θυμήθηκα την προχθεσινή μας κουβέντα, που είχαμε στο καπηλειό πίνοντας σκυφτοί την ρετσίνα μας και τσιμπολογώντας δειλά τα μεζεκλίκια που είχε βγάλει ο Μπάρμπα Γιάννης ο κανατάς, λίγη κομμένη ντομάτα από το μποστάνι της γυναίκας του, της Λαμπροφάνενας, και λίγο κρεμμύδι στουμπισμένο με 2 ελιές θρούμπες.

Αναπόφευκτα η κουβέντα μας πήγε στο θέμα των ημερών. Τις εκλογές. Και όταν σε ρώτησα, «τι σκέφτεσαι να το ρίξεις;» με κοίταξες βαθιά στα μάτια μου τα μελιά και μου απάντησες: «Δεν ξέρω φίλε μου Χάρη. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Τους σιχάθηκα όλους οπότε μπορεί να το σταυρώσω και Ποτάμι.»

Μου κόπηκαν τα πόδια. Η ανάσα μου πιάστηκε. Η καρδιά μου σταμάτησε και έχασε δυο χτύπους. Και ευτυχώς για σένα δεν είχα τη δύναμη να σου φέρω το κατρούτσο στο κεφάλι. Μόλις ξεθόλωσε το μυαλό μου από την κουβέντα που ξεστόμισες, σηκώθηκα, πέταξα 2 δραχμές στο παραπαίδι, τον Νώντα, δεν σε καληνύχτισα και χτύπησα με δύναμη πίσω την ξύλινη πόρτα του κουτουκιού.

Όμως σου χρωστάω μιαν εξήγηση και αυτή σου γράφω τώρα όσο η ασετιλίνη που καίει κατακλύζει το δωμάτιο. 
Δεν θα σου πω αδερφέ μου Χρήστο τι να ψηφίσεις. Αυτό άλλωστε είναι δική σου δουλειά. Κανείς δεν μπορεί να σου πει.
Ξέρω ότι είσαι μπερδεμένος. Ξέρω  ότι κουράστηκες. Σου ζάλισαν το κεφάλι όλοι αυτοί που ουρλιάζουν για το καλό σου. Ίσως τρόμαξες με την τόση καταστροφολογία της Νέας Δημοκρατίας. Σε χάλασε και η διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ που λέει άλλα Δευτέρα μεσημέρι και άλλα Τρίτη πρωί. Πόσες άλλωστε διευκρινήσεις Σταθάκη να αντέξει ένας άνθρωπος;

Όμως μπορώ Χρήστο παλικάρι μου και καραμπουζουκλή μου να σου πω τι ΔΕΝ πρέπει να ψηφίσεις. Και σίγουρα ΔΕΝ πρέπει να το ρίξεις μονοκούκι Ποτάμι. Θα με ρωτήσεις όμως και πολύ καλά θα κάνεις «Γιατί όχι, Ζάβαλε;»
Και εγώ ως φίλος και αδερφός θα σου πω στα γρήγορα μερικούς λόγους που ΔΕΝ πρέπει να σε πάρει και σένα «Το Ποτάμι», όπως πήρε τόσους και τόσους νέους μέσα στα μαύρα, γεμάτο νερόφιδα, νερά του.

Πάμε λοιπόν:
• Εν αρχή ην ο Κώστας Σημίτης.
Αφού ο Γιωργάκης ο Παπανδρέου κατάφερε με μεγάλη μαεστρία να ισοπεδώσει το οικοδόμημα του πατέρα του Ανδρέα, το ΠΑΣΟΚ, του Βενιζέλου του ανατέθηκε η κηδεία του κόμματος και εξετέλεσε τέλεια τον ρόλο του.
Όλοι βρήκαν  τον χαρακτήρα που θα υποδυθούν στο νέο δράμα που ανεβαίνει, οπότε και ο φίλος μας ο Σημίτης έκανε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα. 
Παρασκηνιακά παιχνίδια.
Αφού η «Κίνηση των 58» δεν ευδοκίμησε, μετά τη ρελάνς του Μπένι να τους κρεμάσει και να κατέβει μόνος του στις ευρωεκλογές και ο Μπίστης να μείνει στα αζήτητα, ο Σημίτης διαλέγει προσωπικά τον δημοσιογράφο-παρουσιαστή- εστιάτορα, Σταύρο Θεοδωράκη, που το όνομά του είχε ξαναπέσει στο τραπέζι και παλιότερα.
Την επόμενη κιόλας μέρα αφού έχει ανακοινωθεί το ναυάγιο των συνομιλιών των «58», σαν έτοιμος από καιρό, εμφανίζεται σαν σωτήρας της κεντροαριστεράς (τώρα πια το φωνάζουμε «Ακραίο Κέντρο» και γυρνάει) ο Σταύρος, το παιδί του λαού και του μόχθου, έτοιμο να σώσει τη χώρα.
Απλά δεν ξέρει ακόμα πώς, αλλά υπόσχεται ότι θα το βρεί.

Δέκα αποδείξεις ότι η «σοβαρή Χ.Α» είναι εδώ

1) Γιατί έχουν τον Άδωνι Γεωργιάδη και στελέχη της ΟΝΝΕΔ να δηλώνουν ότι δεν υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο

 

2) Γιατί έχουν τον Σαμαρά να ζητά απομάκρυνση των παιδιών μεταναστών από βρεφονηπιακούς σταθμούς.

 

3) Γιατί έχουν το Ποτάμι να υποστηρίζει ψευδώς ότι η χούντα άφησε μηδενικό χρέος

 

4) Γιατί έχουν τον Θανάση Πλεύρη, τέκνο του πατέρα του ελληνικού εθνικοσοσιαλισμού Κωνσταντίνου Πλεύρη, να ζητά μαζί με τη Χρυσή Αυγή, να μην δοθεί η εκπαιδευτική άδεια που δικαιούται ο Ρωμανός και να απομακρυνθούν οι Σύροι πρόσφυγες από το Σύνταγμα γιατί χαλάνε την εορταστική εικόνα της πόλης.

 

5) Γιατί έχουν τον εκλεκτό του δικτάτορα Παπαδόπουλου, Μάκη Βορίδη, να προετοιμάζεται για την ηγεσία της ΝΔ.

 

6) Γιατί έχουν ανθρώπους σαν τον Μπαλτάκο να δημιουργεί το κόμμα του στρατού και της αστυνομίας ανοίγοντας κερκόπορτες για την ολοκληρωτική ανατροπή του πολιτεύματος, όπως ζητούσαν παλαιότερα και ΜΜΕ σαν το Protagon  

Θραύσματα…

 

Απορεί ο κ. Πωλ Κρούγκμαν για το «ξεπούλημα χωρίς λόγο» που γίνεται στην Ελλάδα. Ακόμα κι αν δει κανείς το πράγμα από τη σκοπιά της πολιτικής που εφαρμόζεται, αυτό το ξεπούλημα δεν βελτιώνει σε τίποτα την οικονομία της χώρας. Λογικόν. Η λεηλασία βελτιώνει τα οικονομικά του άρπαγα, όχι του λεηλατημένου.

Απορεί ο «Tagesspiegel» γιατί εκχωρούνται κοψοχρονιά το Ελληνικό, ο ΟΠΑΠ, η ΕΥΑΘ και τόσα άλλα «φιλέτα» (κατά το δη λεγόμενο στη γλώσσα των λεόντων). Ας ρωτήσει τον χερ Φούχτελ, τον κυρ Τζαμτζή και τη φράου Μέρκελ-Ζήμενς-Μερτσέντες.

Τα μαλλιά του τραβάει ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Τίμοθυ Γκάιτνερ με όσα κάνει η ελληνική(;) ελίτ(!) – ούτε οι Τσεγιέν (όσοι απόμειναν άσφαχτοι) δεν πούλησαν τη γη τους στους Γκρίνγκος τόσο φθηνά, όσον οι «δικοί μας» υπομείονες ξεπουλάνε τους πόρους, τις υποδομές αλλά και την Ασυλία της χώρας,

Αν όμως όλα αυτά και άλλα τα λένε δεξιοί, συντηρητικοί, ακόμα και νεοφιλελεύθεροι, οι αριστεροί τι θα είχαν να προσθέσουν; Κάνα μπινελίκι ίσως – αλλά με νηφαλιότητα και συναίνεση.

***

Εγνατία Οδός. Κόστισε η κατασκευή της στον ελληνικό λαό 6,5 δισ. Σαν να τη βρήκε την Εγνατία κληρονομιά απ’ τη μάνα της και τον πατέρα της, αυτή η κυβέρνηση της φυτεύει ένα κάρο διόδια και παραχωρεί την εκμετάλλευσή τους στους συνήθεις υπεράνω των νόμων πορφυρογέννητους.

Αλήθεια, η Εγνατία-6,5 δισ.-Οδός είναι ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή δημόσια περιουσία; Ο,τι και να είναι, ήταν. Στο εξής θα είναι αμπελοχώραφο των κοτζαμπάσηδων. Αλλη μια πρόοδος, ένας ακόμα εκσυγχρονισμός και κυρίως μια ακόμα κίνηση για να πάρει μπροστά η οικονομία.

***

Στην οποίαν οικονομία συνεισέφερε δραστικά με τρεις offshore και ο κ. Καρατζαφέρης. Διώκεται τώρα για τρία κακουργήματα. Τα τρία κακουργήματα όμως για τα οποία δεν διώκεται ο κ. Καρατζαφέρης είναι ο κ. Βορίδης, ο κ. Γεωργιάδης και ο κ. Πλεύρης.

***

Παρακολουθώ τους τελευταίους «ελιγμούς» ΣΥΡΙΖΑ και τις δηλώσεις ορισμένων στελεχών όπως του κ. Σταθάκη. Πιο μαλακά, σύντροφοι! Κάνει κωλοτούμπες το μυαλό μου και ζαλίζομαι.

Δεν γνωρίζω (πώς θα μπορούσα άλλωστε) αν ο συμπαθέστατος σ. Σταθάκης είναι «λαγός», ούτε ήξερα ότι η Αριστερά χρησιμοποιεί «λαγούς». Αυτό για το οποίον όμως είμαι βέβαιος είναι ότι υπάρχει ο κίνδυνος απ’ τους πολλούς λαγούς να γίνουμε κουνέλια…

***

Γιατί το Ποτάμι είναι τόσο φιλοχουντικό;

 

Ούτε δυο εβδομάδες δεν είχαν περάσει από τα τερατώδη ψέματα που εκστόμισε ο “φιλόσοφος” του ποταμιού Στέλιος Ράμφος για το δήθεν μηδενικό χρέος που άφησε πίσω της η χούντα και το Ποτάμι επανήλθε στην υπόγεια φιλοχουντική στάση που εκφράζει εδώ και χρόνια ο Σταύρος Θεοδωράκης.

“Η εξέγερση των φοιτητών το ’73″ διαβάσαμε σε ανακοίνωση του κόμματος” ήταν μια ηρωική πράξη που έγινε κόντρα στους κομματικούς μηχανισμούς της εποχής”.



Δεν χρειάζεται φυσικά να μπει κανείς στον κόπο να εξηγεί στον “δημοσιογράφο – πλυντήριο της Χρυσής Αυγής”, Σταύρο Θεοδωράκη, ότι στα χρόνια της δικτατορίας δεν υπήρχαν πολιτικά κόμματα.