Ελεγξέ το – διάγραψέ το

Γιατί ο λογιστικός έλεγχος προκαλεί τρόμο στους εγχώριους δοσίλογους;

 

Άρης Χατζηστεφάνου

«Είναι ανήθικο να πληρώνεις ένα ανήθικο χρέος», Ερίκ Τουσέν

«Ο πελάτης δεν έχει υποχρέωση να πληρώσει εάν δεν λάβει το νόμιμο παραστατικό» διαβάζουμε σε κάθε κατάστημα. Γιατί λοιπόν ανεχόμαστε να πληρώνουμε ένα δημόσιο χρέος χωρίς να βλέπουμε ποτέ τον αναλυτικό λογαριασμό; Και κυρίως, γιατί το αίτημά μας αυτό εξοργίζει ανθρώπους από την άκρα Δεξιά μέχρι την επαναστατική Αριστερά;

Σε ένα εστιατόριο κάποιο γκαρσόνι αφήνει εμβρόντητη μια πενταμελή οικογένεια ανακοινώνοντάς της ότι πρέπει να πληρώσει έναν υπέρογκο λογαριασμό, ο οποίος αντιστοιχεί στο 120% του συνολικού εισοδήματός της. Οταν διαμαρτύρονται, τους κατηγορεί για λαϊκισμό, ενώ τους προσφέρει ένα διακανονισμό. Πριν προλάβουν να συνειδητοποιήσουν τι έχει συμβεί, το χρέος της οικογένειας προς το εστιατόριο έχει ξεπεράσει το 180% του εισοδήματός της. Κάποιοι από τους πελάτες που κάθονται σε διπλανά τραπέζια αρχίζουν κι αυτοί να διαμαρτύρονται καλώντας -πολύ σωστά- την οικογένεια να σηκωθεί και να φύγει χωρίς να πληρώσει ούτε ένα ευρώ. Οταν όμως η οικογένεια ζητά τον λογαριασμό, προκειμένου να αποδείξει το μέγεθος της απάτης και να δικαιολογήσει την αποχώρησή της, όλοι στρέφονται εναντίον της. Το γκαρσόνι την κατηγορεί για τριτοκοσμικό λαϊκισμό και την καλεί να επανέλθει στην πραγματικότητα, ενώ οι πελάτες, που προηγουμένως διαμαρτύρονταν, τώρα φωνάζουν ότι το να ζητάς τον λογαριασμό αποτελεί ανεπίτρεπτο ρεφορμισμό.

ΝΙΚΗΤΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ -ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΣΤΑΣΙΟΥ ΤΟΥ 2001

Του ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΟΥΛΗ

Το παράδειγμα της Αργεντινής έλεγαν να αποφύγουμε οι επικεφαλής των δοσίλογων και των γερμανοτσολιάδων, Σαμαράς και Βενιζέλος, κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Δεν είναι βέβαια λίγος, ο κόσμος που τους έχει πιστέψει. Έτσι και η τελευταία πράξη του χρεοστάσιου του 2001, που κήρυξε η Αργεντινή, πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων και των καθεστωτικών ΜΜΕ. Αντίθετα, μας βομβάρδιζαν επί ημέρες με την υποτίμηση που έκανε προ καιρού λόγω διεθνούς οικονομικής κρίσης (υποτίμηση που έκανε για ανάλογους λόγους η Τουρκία, η Ν. Αφρική κλπ), και ήθελαν να μας παρουσιάσουν την κατάσταση ως συνέπεια της στάσης πληρωμών του 2001. Η Αργεντινή σήμερα έχει ανεργία λίγο πάνω από 7%,ενώ η ιδιωτική κατανάλωση αυξάνεται με μεγάλους ρυθμούς και η χώρα μόνο σε ύφεση δεν βρίσκεται. Μετά την στάση πληρωμών η Αργεντινή -και έως το 2010-, υπερδιπλασίασε το ΑΕΠ της και οι ρυθμοί ανάπτυξής της συγκρινόταν διεθνώς μόνο με την Κίνα. Αν και φυσικά δεν έχει λύσει όλα της τα προβλήματα και θα μπορούσε να έχει μια πιο «εργατική» κυβέρνηση, μόνο παράδειγμα προς αποφυγή δεν είναι, αλλά αντίθετα, για την Ελλάδα, είναι το παράδειγμα προς μίμηση.

Το 2001 η Αργεντινή προχώρησε σε στάση πληρωμών, απελευθέρωση του νομίσματός της από το δολάριο και σε μεγάλη υποτίμηση. Χρωστούσε περίπου 98 δις δολάρια σε ξένους πιστωτές, όπου 82 βρίσκονταν σε ιδιώτες, 10 προς το Δ.Ν.Τ. και 6,3 προς την Λέσχη των Παρισίων.

Το 2005 ο Νέστωρ Κίρχνερ αφού δεν μπορούσε να βρει αμοιβαία λύση με τους πιστωτές προχώρησε σε μονομερή αναδιάρθρωση του χρέους προς τους ιδιώτες διαγράφοντας 63 δις χρέους. Με μια περήφανη πράξη ξόφλησε το 2006 το Δ.Ν.Τ., και το έδιωξε τελείως από την Αργεντινή. Η πλειοψηφία αυτών των ιδιωτών που δεν αποδέχτηκαν το κούρεμα του 2005 (χρέος 18 δις δολάρια) αποδέχτηκε την δεύτερη πρόταση αναδιάρθρωσης προς αυτούς, που έγινε το 2010 για τελικό κούρεμα 67%. Έμεινε ένα μικρό μόνο κομμάτι κερδοσκοπικών ομολογιούχων, των λεγόμενων «γυπών» τους οποίους η Αργεντινή δεν πρόκειται να εξοφλήσει, παρότι τα κεφάλαια που διεκδικούν δεν είναι τόσο σημαντικά (6 δις δολάρια). Αυτοί όμως δεν έχουν ούτε την υποστήριξη της αμερικάνικης κυβέρνησης, που δεν επιθυμεί δικαστικές αποφάσεις που στην πραγματικότητα θα αναιρούν την δυνατότητα, αναδιάρθρωσης των χρεών.

ΠΕΦΤΕΙ Η ΙΣΛΑΝΔΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Πανικός έχει καταλάβει τις ηγεσίες των δύο κεντροαριστερών κομμάτων που κυβέρνησαν την Ισλανδία στο απόγειο της κρίσης επί τέσσερα χρόνια, από τα τέλη Απριλίου του 2009, εν όψει των βουλευτικών εκλογών που θα γίνουν στη χώρα αυτή μεθαύριο, Σάββατο.

Οι σοσιαλδημοκράτες από τη μια μεριά και ο συνασπισμός της Αριστεράς και των οικολόγων που συγκυβέρνησαν για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας αναμένεται να υποστούν συντριπτικές ήττες, αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις. Ηταν οι θριαμβευτές των προηγούμενων εκλογών. Οι σοσιαλδημοκράτες είχαν πάρει το 29% των ψήφων και 20 από τις 63 έδρες του ισλανδικού κοινοβουλίου.

Οι αριστεροί και οι οικολόγοι είχαν πάρει το 22% των ψήφων και 14 έδρες, με αποτέλεσμα ο συνασπισμός σοσιαλδημοκρατών, αριστερών και οικολόγων να έχει απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να σχηματίσει κυβέρνηση με πρωθυπουργό τη Γιοχάνα Σίγκουρδαντόουτιρ. Τότε, το 2009, είχε καταβαραθρωθεί εκλογικά το δεξιό Κόμμα της Ανεξαρτησίας, που κυβερνούσε την Ισλανδία επί 18 συνεχή χρόνια. Είχε πέσει από τις 25 έδρες στις 16, σημειώνοντας τη χειρότερη εκλογική του επίδοση στην 85χρονη ιστορία του, παίρνοντας κάτω από το 24% των ψήφων.

Η κυβέρνηση της Κεντροαριστεράς όμως αποδείχθηκε ανάξια των προσδοκιών όσων την ψήφισαν – και δειλή, έτοιμη να υποκύψει ανά πάσα στιγμή στις πιέσεις των ξένων και πρωτίστως των Βρετανών.

Τσίπρας: Σεισάχθεια για τους φτωχούς – Διευκολύνσεις για τους υπόλοιπους

Σύγχρονη «σεισάχθεια», δηλαδή πλήρη διαγραφή των χρεών προς τις τράπεζες για όσους βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας και δόσεις που δεν θα ξεπερνούν το 30% του εισοδήματος για τους υπόλοιπους δανειολήπτες πρότεινε σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας.
Στην πρόταση νόμου που παρουσίασε σήμερα ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία είχε εξαγγείλει προεκλογικά, προτείνεται η ολική διαγραφή των χρεών των νοικοκυριών που αποδεδειγμένα δεν μπορούν να ανταποκριθούν και θα
θεσπίζεται ως κριτήριο το όριο της φτώχειας.  Δηλαδή για όσους δανειολήπτες έχουν συνολικό εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας, θα διαγράφονται τα χρέη τους από δάνεια από τις τράπεζες.