33 ερωτήματα για τον ψυχιατρικό ολοκληρωτισμό

Του Κλεάνθη Γρίβα

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Ιανός» (τχ. 1, 1982) και περιλήφθηκε στο Κλ. Γρίβας  H Εξουσία της Βίας  (Ιανός, Θεσ/νίκη, 1984)

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την ανθρωπότητα: το φάντασμα του ψυχιατρικού ολοκληρωτισμού. Όλες οι δυνάμεις της αντίδρασης ενώθηκαν σε μία ανίερη συμμαχία για να δώσουν σάρκα και οστά σ’ αυτό το φάντασμα: ο πολιτικός και ο κομισάριος. Ο επιστήμονας και ο στρατοκράτης. Ο κεφαλαιοκράτης και ο γραφειοκράτης. Ο διαχειριστής και ο διώκτης. Σε Δύση και Ανατολή. Ο ψυχιατρικός ολοκληρωτισμός αποτελεί πια μια απειλή όχι επί αλλά εντός των τειχών.

Είναι κατά συνέπεια καιρός οι αντίπαλοι του να εκθέσουν ανοιχτά μπροστά σ’ όλο τον κόσμο τις αντιλήψεις, τους σκοπούς και τις επιδιώξεις τους. και ν’ αντιπαραθέσουν στην πραγματική απειλή του υπό ενσάρκωση φαντάσματος του ψυχιατρικού ολοκληρωτισμού, μια θεωρία και μια μέθοδο για την αντιμετώπισή του…

Η ιστορία όλων των ως τώρα κοινωνιών ήταν ιστορία ταξικών αγώνων. Η ιστορία όλων των από δω και πέρα κοινωνιών, θα είναι ιστορία της ανυπαρξίας οποιουδήποτε κοινωνικού αγώνα. δηλαδή, ιστορία του ψυχιατρικού ολοκληρωτισμού.

Στον αγώνα για την εξάλειψη αυτού του κινδύνου, οι εν δυνάμει και ελέω της ψυχιατρικής σκλάβοι, δεν έχουν να χάσουν τίποτα άλλο εκτός από τις αλυσίδες τους.

Κλεάνθης Γρίβας

(Παραφράζοντας το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο»)

1. Στη σωματική αρρώστια έχουμε μια σειρά αντικειμενικών ευρημάτων που καθορίζουν τον προσδιορισμό της. Στην ψυχική «αρρώστια», τι έχουμε;

Τίποτα. Απολύτως τίποτα. Απλώς, κάποιος ψυχίατρος (τουτέστιν, ένας δήθεν γιατρός), ο οποίος έχει αναλάβει αυτή τη δουλειά με γραφειοκρατική και κοινωνική επικύρωση, διαπιστώνει το «παθολογικό» της συμπεριφοράς ενός ατόμου. Αυτό σημαίνει πως όλα εξαρτώνται από τον κρίνοντα και μόνο.
Ποια στοιχεία ρίχνουν το βάρος τους στη ζυγαριά; Το προσωπικό συμφέρον – οικονομικό, επαγγελματικό και κοινωνικό. Η διανοητική συγκρότηση του κρίνοντος. Η ύπαρξη ή η ανυπαρξία ευρύτητας πνεύματος, ευαισθησίας, φιλοσοφικού και κοινωνικού προβληματισμού. Δηλαδή, με δυο λόγια, το γραμμένο ή άγραφο χαρτί που κουβαλάει ο ψυχίατρος στο κεφάλι του.
Μ’ άλλα λόγια, η λεγόμενη ψυχική «αρρώστια» συνιστά μια ετεροκαθοριζόμενη κατασκευή που στον προσδιορισμό της υπεισέρχονται κάθε είδους παράγοντες πλην των ιατρικών.

Θάνατος της Επιστήμης ή Επιστήμη του Θανάτου;

Μια συνταρακτική έρευνα δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην έγκυρη επιστημονική επιθεώρηση BMJ (πρώην The British Medical Journal). Σύμφωνα λοιπόν με τούτη την έρευνα, που διεξήχθη από ερευνητές της ιατρικής σχολής Johns Hopkins των ΗΠΑ, οι θάνατοι που οφείλονται σε ιατρικά λάθη (λανθασμένη συνταγογράφηση, λανθασμένη διάγνωση, χειρουργικές αστοχίες κλπ) υπολογίζονται σ' έναν αριθμό άνω των 250.000 (!!) ετησίως μόνο στις ΗΠΑ, γεγονός που τα ανεβάζει στην "περίοπτη" τρίτη θέση των αιτίων θανάτου, μετά από τις καρδιοπάθειες και τους καρκίνους, που σκοτώνουν ετησίως από 600.000 ανθρώπους περίπου έκαστο.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το ιατρικό λάθος τείνει να υποτιμάται από τις στατιστικές, αφού στα πιστοποιητικά θανάτου ή στους λογαριασμούς των ασφαλιστικών εταιρειών συνήθως αναγράφεται η "σοβούσα αιτία θανάτου" (underlying cause of death), δηλαδή η αιτία που οδήγησε εξαρχής τον ασθενή στα... νύχια της ιατρικής βιομηχανίας. Έτσι, ακόμα κι όταν ο γιατρός έχει το θάρρος και την υπευθυνότητα να καταγράψει στο πιστοποιητικό θανάτου πιθανά ιατρικά λάθη, αυτά δεν συνυπολογίζονται από τις στατιστικές του CDC (αμερικανικός οργανισμός Ελέγχου και Πρόληψης των Νόσων).

Έτσι, αναφέρεται ενδεικτικά η περίπτωση γυναίκας η οποία πέθανε μετά από ένα μάλλον αχρείαστο επεμβατικού τύπου διαγνωστικό τεστ, όταν η βελόνα της βιοψίας τρύπησε το συκώτι της. Επειδή όμως οι γιατροί επιχείρησαν ανεπιτυχώς καρδιακή ανάνηψη, ως αιτία θανάτου καταγράφηκε η "καρδιοπάθεια". Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι σύμφωνα με τη μελέτη, οι θάνατοι στους οποίους αναφέρεται θεωρούνται απολύτως προβλέψιμοι και αποφευκτοί.

Οι μύθοι για την Κούβα

 

Πολλοί μύθοι κυκλοφορούν για τη ζωή στην Κούβα: για τη φτώχεια και την απελπισία του κόσμου, τον ουτοπιστικό ρομαντισμό του Τσε Γκεβάρα· την αντοχή του Φιντέλ Κάστρο που πέθανε ή πεθαίνει, που επιμένει να διοικεί ενώ δεν τον θέλει ο λαός· τα σπίτια τους που καταρρέουν γιατί δεν έχουν χρήματα να τα διορθώσουν ή να χτίσουν καινούργια· τα αυτοκίνητά τους που είναι παμπάλαια γιατί δεν μπορούν να αγοράσουν καινούργια λόγω φτώχειας και εξαιτίας του αποκλεισμού που έχει επιβάλει από τη δεκαετία του '60 στη χώρα η Βόρειος Αμερική, όπως αποκαλούν όλοι οι Νοτιοαμερικανοί τις ΗΠΑ· και για το ότι όπου να 'ναι το καθεστώς θα πέσει.

 

Μια επίσκεψη όμως στην Κούβα, όχι απλά τουριστική, δίνει μιαν άλλη γεύση της πραγματικότητας. Προ καιρού την επισκέφθηκα μαζί με καθηγητές από τη Βρετανία, την Ισπανία, τη Βραζιλία και το Περού στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος Alpha, ενός προγράμματος συνεργασίας πανεπιστημίων της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Βρετανία, Ισπανία, Ελλάδα) και της Λατινικής Αμερικής (Βραζιλία, Περού, Κούβα). Στο τέλος των 20 ημερών που μείναμε εκεί όλοι είχαμε αποφασίσει να στείλουμε στην Κούβα υποψήφιους διδάκτορές μας με υποτροφίες 10 μηνών τις οποίες προσφέρει το πρόγραμμα για να μελετήσουν το εθνικό σύστημα υγείας της χώρας, το οποίο θεωρήσαμε ότι είναι ίσως το καλύτερο στον κόσμο και για το οποίο ελάχιστα έχουν γραφεί.

 

Σύμφωνα με τους συναδέλφους μας κουβανούς καθηγητές με τους οποίους συνεργαστήκαμε, οι δύο κεντρικοί στόχοι, μετά την επικράτηση της επανάστασης, το 1959, ήταν και εξακολουθούν να είναι η παιδεία και η υγεία. Ετσι διαβάζουμε σήμερα σε ένα πανό έξω από την κωμόπολη San Jose: «Χωρίς παιδεία δεν γίνεται επανάσταση, χωρίς παιδεία δεν γίνεται σοσιαλισμός» καθώς διαφημίζουν την ιδεολογία τους όπως συνηθίζουν και όχι την οδοντόπαστά τους.

Το βλαβερό φθόριο

ΤΟ ΦΘΟΡΙΟΥΧΟ ΝΑΤΡΙΟ ΣΤΙΣ ΟΔΟΝΤΟΠΑΣΤΕΣ

Το Φθόριο (fluoride) το γνώριζαν οι γιαγιάδες μας για τη χρήση του σαν ποντικοφάρμακο.

Οι Ναζί γνωρίζοντας τις «ευεργετικές» του ιδιότητες το χρησιμοποιούσαν ως κατευναστικό στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Επετύγχαναν έτσι, νωθρότητα, απώλεια μνήμης, μειωμένη αντίληψη και σκέψη. Σας θυμίζουν κάτι αυτά τα συμπτώματα;.....

Το Φθόριο καταστρέφει μια ουσία που είναι υπεύθυνη για την ορθή λειτουργία του νευρικού συστήματος, την ακετυλοχολίνη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αδράνεια στη μεταβίβαση εντολών προς τον εγκέφαλο, την αποδυνάμωση της μνήμης ενώ η έλλειψη της ευθύνεται και για τη νόσο Alzheimer. Συν τοις άλλοις, ευθύνεται για μια σειρά καρκινογενέσεις ιδιαίτερα στα οστά καθώς και για οστεοπόρωση και αρθρίτιδα.

Από το 1990 το φθόριο έχει συγκαταλεγεί στις καρκινογόνες ουσίες από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ με ένδειξη καρκίνου των οστών και οστεοσαρκώματος. Η Διεθνής Ακαδημία Στοματικής Ιατρικής και Τοξικολογίας κατέταξε το φθόριο ως μη αποδεκτό οδοντικό φάρμακο, λόγω της υψηλής τοξικότητάς του.

Έρευνες έδειξαν ότι αν ένα παιδί καταναλώσει 50ml οδοντόκρεμας που περιέχει φθόριο μπορεί να πεθάνει. Θα αναρωτηθείτε γιατί ένα τέτοιο δηλητήριο να κυκλοφορεί σε τέτοιο εύρος και μάλιστα να εμπεριέχετε σε προϊόντα που απευθύνονται σε παιδιά ή ακόμα και βρέφη!

Η ιστορία ξεκίνησε το 1945 όταν ένα πείραμα στην Αμερική έδειξε ότι η πρόσληψη φθορίου μπορεί να προστατεύσει από την Τερηδόνα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εκτεταμένη φθορίωση του πόσιμου νερού σε πολλές Αμερικανικές μεγαλουπόλεις.

Το πείραμα αυτό παρ’ ότι έχει καταρριφθεί από νεώτερες (και ποιό εμπεριστατωμένες) μελέτες, συνεχίζει να αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο αυτής της πρακτικής ακόμα και στον 21ο αιώνα. Με προφανή σπουδή, Δυτικές κυβερνήσεις ακόμα και σήμερα προσπαθούν να επιβάλλουν φθορίωση νερού σε μεγαλουπόλεις παρ’ όλη την αντίδραση των τοπικών κοινωνιών.