Εμπόδια στη νέα διαπλοκή από το ΣτΕ

Μια πρόβλεψη που έμενε στα προφανή και τη μορφή των γεγονότων έλεγε ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας θα ψήφιζε υπέρ του νόμου Παππά, νομιμοποιώντας το νέο τηλεοπτικό τοπίο στην ιστορικής σημασίας συνεδρίαση της Τετάρτης 26 Οκτωβρίου.

Λόγοι εθνικού συμφέροντος και ειδικότερα η συνέχεια του κράτους ως υπέρτατη αποστολή του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου θα επέβαλαν τον παραγκωνισμό του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου που έχει την αποκλειστική εκ του συντάγματος αρμοδιότητα (αρ. 15, παρ. 2) διευθέτησης τα της τηλεοράσεως και ραδιοφωνίας, σύμφωνα με μια συμβατική λογική. Αυτήν ακριβώς τη λογική που επέβαλε στο ΣτΕ να νομιμοποιήσει το μαύρο στην ΕΡΤ επί Σαμαρά, να ψηφίσει υπέρ της συνταγματικότητας των μνημονίων και τόσα άλλα…

Η αλήθεια όμως είναι ότι ακριβώς αυτός ο λόγος, δηλαδή η συνέχεια του κράτους, οδήγησε στην καταψήφιση του νόμου Παππά με μια καθαρή μάλιστα πλειοψηφία 14 έναντι 11, χωρίς καν να επιλέγεται η ήπια οδός ορισμού μιας χρονικής προθεσμίας συγκρότησης του ΕΣΡ, έτσι ώστε και η πίτα να έμενε ακέραιη και το τετράποδο ευτυχές.

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν μπορεί να γίνει κατανοητή χωρίς να ληφθούν υπ’ όψη οι αναταράξεις που έφερε στην επιχειρηματική ζωή η αδειοδότηση των 4 τηλεοπτικών καναλιών μέσω του πλειοδοτικού διαγωνισμού. Η ερμηνεία της κυβέρνησης περί «τέλους στο καθεστώς της 27ετούς ασυδοσίας» είναι η μια όψη του νομίσματος, καθώς πράγματι ο νέος τηλεοπτικός χάρτης σήμαινε το τέλος της παλιάς κατάστασης.

Λάσπη στον ανεμιστήρα ή για λίγους και ενοχλητικούς;

Στις 16 Σεπτεμβρίου του 2012 δυο από τα μεγαλύτερα εκδοτικά συγκροτήματα της χώρας παρουσίασαν δυο σχεδόν πανομοιότυπα κείμενα με τα οποία μας ζητούσαν, εμμέσως πλην σαφώς, να συμφηλιωθούμε με το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης που θα συμπεριελάμβανε και τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής.

 

Το πρώτο, στην Καθημερινή, είχε τίτλο «Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη Δημοκρατία» και έφερε την υπογραφή του Στέφανου Κασιμάτη. Το δεύτερο, με τίτλο «Χρυσή ευκαιρία», το υπέγραφε ο Γιάννης Πρετεντέρης – ο πρώτος Έλληνας δημοσιογράφος που άνοιξε το στούντιο μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού για να δώσει το λόγο σε ναζιστές.

Είναι σίγουρα διασκεδαστικό να βλέπεις δυο πρώην δοσιλογικές εφημερίδες να κυκλοφορούν άρθρα με σχεδόν πανομοιότυπους τίτλους με τα οποία «ευχαριστούσαν» το ναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής.