Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

DEBTOCRACY: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΝΥΠΕΓΡΑΨΕ

Tης ΓΙΩΤΑΣ ΣΕΧΙΔΟΥ*

Με αφορμή τα σποτάκια της Βουλής για το χρέος, θεώρησα χρήσιμο αναφερθώ στο κείμενο που είχε αναρτήσει στις 11.4.2011 ο κ. Βαρουφάκης, δικαιολογώντας, τότε, την μη συνυπογραφή από μέρους του των θέσεων που εκφράζονται στο συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ (ίσως εκείνη του η στάση, μάλιστα, εξηγεί πάρα πολύ καλά τη σημερινή του στάση έναντι των δανειστών αλλά και την συνολική στάση – την αμφιταλαντευόμενη- της κυβέρνησης).
Ανέφερε τότε ο κ. Βαρουφάκης:
 
«Δυστυχώς, την στάση πληρωμών δεν την απειλήσαμε τότε που έπρεπε. Το αποτέλεσμα ήταν ένα νέο απεχθές δάνειο 110 δισ, μετά Μνημονίου, και το EFSF για Ιρλανδία και Πορτογαλία (με τα αντίστοιχα δικά τους Μνημόνια). Όσο όμως απεχθές και να ήταν το νέο δάνειο των 110 δισ, άλλαξε τα δεδομένα. Σε άρθρο μου με ημερομηνία 10/6/10 (βλ. Και τώρα τι;) εξήγησα ότι το παίγνιο άλλαξε. Ότι η υπογραφή του Μνημονίου έθεσε τέλος στο σενάριο της στάσης πληρωμών. Γιατί; Για πολλούς λόγους από τους οποίους, για λόγους χώρου, θα σταθώ σε έναν: Επειδή το Μνημόνιο του περασμένου Μαΐου σήμανε μια τεράστια "επένδυση" τόσο πολιτικού όσο και οικονομικού κεφαλαίου της ΕΕ ώστε να αποτραπεί η ελληνική στάση πληρωμών. Να το πω απλά: Αν θελήσουμε να πάμε (μονομερώς) κόντρα σε αυτή την ευρωπαϊκή  "επένδυση" πρέπει να είμαστε έτοιμοι για έναν ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον της ΕΕ - και μάλιστα από τα έξω. Με άλλα λόγια: Μόνο φεύγοντας από την ΕΕ θα μπορούσαμε, μετά τον Μάιο του 2010, να κηρύξουμε μονομερώς στάση πληρωμών.

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Λάσπη στον ανεμιστήρα ή για λίγους και ενοχλητικούς;

Στις 16 Σεπτεμβρίου του 2012 δυο από τα μεγαλύτερα εκδοτικά συγκροτήματα της χώρας παρουσίασαν δυο σχεδόν πανομοιότυπα κείμενα με τα οποία μας ζητούσαν, εμμέσως πλην σαφώς, να συμφηλιωθούμε με το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης που θα συμπεριελάμβανε και τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής.
 
Το πρώτο, στην Καθημερινή, είχε τίτλο «Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη Δημοκρατία» και έφερε την υπογραφή του Στέφανου Κασιμάτη. Το δεύτερο, με τίτλο «Χρυσή ευκαιρία», το υπέγραφε ο Γιάννης Πρετεντέρης – ο πρώτος Έλληνας δημοσιογράφος που άνοιξε το στούντιο μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού για να δώσει το λόγο σε ναζιστές.
Είναι σίγουρα διασκεδαστικό να βλέπεις δυο πρώην δοσιλογικές εφημερίδες να κυκλοφορούν άρθρα με σχεδόν πανομοιότυπους τίτλους με τα οποία «ευχαριστούσαν» το ναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής.