ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

του Τιερύ Μεϊσάν

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΕ ΜΟΡΦΗ PDF

Η ιστορία του ΝΑΤΟ και των τρεχουσών δραστηριοτήτων του μάς επιτρέπουν να κατανοήσουμε πώς η Δύση έχει εξυφάνει τα ψεύδη της και γιατί σήμερα έχει παγιδευτεί μέσα σε αυτά. Τα στοιχεία που εμπεριέχονται σε αυτό το άρθρο είναι συγκλονιστικά, αλλά είναι αδύνατον να διαψεύσει κανείς τα γεγονότα. Η μοναδική άλλη λύση είναι να προσκολληθεί κανείς στα ψέματα και να επιμείνει σε αυτά.

Κατά την διάρκεια της συνόδου τους στην Κωνσταντινούπολη, στις 13 Μαΐου 2015, οι ηγέτες των χωρών–μελών του ΝΑΤΟ, μετά την ολοκλήρωση του επισήμου γεύματός τους, με συνοδεία άφθονου οινοπνεύματος, τραγούδησαν το τραγούδι «Είμαστε ο κόσμος» (‘We are the world’), κοροϊδεύοντας τους ανόητους που πιστεύουν στην ρητορεία τους περί ειρήνης. Σε αυτό το προκλητικό βίντεο μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον στρατηγό Φίλιπ Μπρίντλοβ [Philip Breedlove] Τζενς Στόλτενμπεργκ [Jens Stoltenberg], Φεντερίκα Μογκερίνι [Federica Mogherini] και πολλούς άλλους υπουργούς Αμύνης.

 Η σύνοδος των αρχηγών των κρατών και των κυβερνήσεων των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Βαρσοβία (7 & 8 Ιουλίου 2016). Θα έπρεπε να ήταν ο θρίαμβος των Ηνωμένων Πολιτειών επί του υπολοίπου κόσμου, αλλά στην πραγματικότητα ήταν η αρχή της πτώσης τους.

Ας θυμηθούμε όμως πρώτα τι είναι το ΝΑΤΟ.

ΤΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΝΑΤΟ

Όταν οι ευρωπαϊκές ελίτ, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, είχαν πανικοβληθεί με την ιδέα μιας πιθανής ανάρρησης των Κομμουνιστικών Κομμάτων στην εξουσία, το 1949 αναζήτησαν καταφύγιο υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Πολιτειών. Πάνω απ’ όλα, τούτο ήταν γι’ αυτές ένα μέσον απειλής προς τους Σοβιετικούς για να τους αποτρέψουν να υποστηρίξουν τους Δυτικούς κομμουνιστές.

Τα κράτη της Δύσης σταδιακά επέκτειναν την συμμαχία τους, συγκεκριμένα προσθέτοντας σε αυτήν, το 1955, την Δυτική Γερμανία, η οποία είχε μόλις λάβει την έγκριση να ανασυστήσει τον στρατό της. Όντας ανήσυχη σχετικά με τις δυνατότητες της Συμμαχίας, η ΕΣΣΔ απάντησε δημιουργώντας το Σύμφωνο της Βαρσοβίας έξι χρόνια μετά την δημιουργία του ΝΑΤΟ.

Με τον Ψυχρό Πόλεμο, ωστόσο, οι δύο συμμαχίες εξελίχθησαν σε ένα είδος αυτοκρατορίας, όπου αφενός στο ΝΑΤΟ προΐσταντο οι Ηνωμένες Πολιτείες, και σε μικρότερο βαθμό το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ αφετέρου στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας προΐστατο η Σοβιετική Ένωση. Ως αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού κατέστη αδύνατη η εγκατάλειψη αυτών των δομών. Το ΝΑΤΟ δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει το δίκτυο Γκλάντιο [Gladio] για να οργανώσει διάφορα πραξικοπήματα και διάφορες προληπτικές πολιτικές δολοφονίες, ενώ το Σύμφωνο της Βαρσοβίας εισέβαλε απροκάλυπτα στην Ουγγαρία και την Τσεχοσλοβακία, οι οποίες είχαν δώσει δείγματα ότι επιθυμούσαν την ανεξαρτησία τους.

Πριν ακόμη από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, η Σοβιετική Ένωση έδωσε τέλος σε αυτό το σύστημα. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ επέτρεψε σε κάθε χώρα-μέλος του Συμφώνου της Βαρσοβίας να διακηρύξει την ανεξαρτησία της («My Way»), γεγονός το οποίο, κατά ειρωνικό τρόπο, ο ίδιος ονόμασε «δόγμα Σινάτρα». Όταν κατέρρευσε η ΕΣΣΔ, οι σύμμαχοί της διασκορπίσθηκαν και χρειάστηκαν αρκετά χρόνια σταθεροποίησης προτού συσταθεί ο σημερινός Οργανισμός του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ-CSTO). Έχοντας μάθει από τα λάθη του παρελθόντος, ο ΟΣΣΑ βασίζεται στην πλήρη ισότητα μεταξύ των κρατών-μελών του.

Αξίζει να σημειωθεί, παρεμπιπτόντως, ότι τόσο το ΝΑΤΟ όσο και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας είναι οργανώσεις που αντίκεινται προς τον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, αφού τα κράτη-μέλη τους χάνουν την ανεξαρτησία τους συμφωνώντας να θέσουν τα στρατεύματά τους υπό αμερικανική ή ρωσική διοίκηση.

Εν αντιθέσει προς την Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παραμείνει αυτοκρατορία και εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το ΝΑΤΟ για να πειθαρχούν τους συμμάχους τους. Ο αρχικός στόχος της άσκησης πίεσης στους Σοβιετικούς προκειμένου να σταματήσουν να βοηθούν του κομμουνιστές της Δύσης να κερδίσουν την εξουσία δεν έχει πλέον κανένα νόημα. Έτσι αυτό που σήμερα έχει απομείνει είναι η κηδεμονία των ΗΠΑ.

Το 1998, το ΝΑΤΟ διεξήγαγε τον πρώτο του πόλεμο εναντίον μιας μικρής χώρας (της Σερβίας) η οποία δεν αποτελούσε κανενός είδους απειλή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προκάλεσαν επίτηδες τις συνθήκες για την σύγκρουση δημιουργώντας την τρομοκρατική μαφία των Κοσοβάρων η οποία επιχειρούσε από την τουρκική βάση του Ιντσιρλίκ, οργανώνοντας μια τρομοκρατική εκστρατεία στην Σερβία, και κατόπιν κατηγορώντας την σερβική κυβέρνηση ότι την κατέστειλε με δυσανάλογη χρήση βίας. Όταν ο αμερικανικός ελέφαντας πάτησε τον σερβικό ψύλλο, οι καγκελαρίες παρατήρησαν ότι η Συμμαχία υπήρξε άκρως δυσκίνητη και κυρίως αναποτελεσματική. Έτσι ξεκίνησαν βαθιές μεταρρυθμίσεις.

 

Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΕΩΣ ΤΗΝ 11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001

Με την εξαφάνιση της ΕΣΣΔ δεν έμεινε κράτος στον κόσμο ικανό για στρατιωτική αντιπαράθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και ακόμη περισσότερο με το ΝΑΤΟ. Έτσι λογικά η Συμμαχία θα έπρεπε να διαλυθεί. Όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη.

Πρώτα απ’ όλα, ξεπήδησε ένας νέος εχθρός, η τρομοκρατία, η οποία χτύπησε σε διάφορες πρωτεύουσες των χωρών-μελών της Συμμαχίας, εξαναγκάζοντάς τες να υποστηρίξουν η μια την άλλη.

Ασφαλώς, δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ του πάλαι ποτέ Συμφώνου της Βαρσοβίας και μιας συμμορίας γενειοφόρων φανατικών που κρύβονται σε μια σπηλιά στο Αφγανιστάν. Παρ’ όλα αυτά, όλα τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, μιας και δεν είχαν άλλη επιλογή, προσποιούνταν ότι πιστεύουν πως ο μόνος τρόπος για να προστατεύσουν τον πληθυσμό τους είναι να υπογράφουν τα ανακοινωθέντα του ΝΑΤΟ και να υποστηρίζουν σταθερά την υποχρεωτικά μονόπλευρη αφήγησή του.

Παρά την άφθονη ιστορική φιλολογία οι δυτικές δυνάμεις δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε αρχικά από τις ιθύνουσες τάξεις τους για να χρησιμοποιηθεί εναντίον τους, και ότι σήμερα χρησιμοποιείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον των ελίτ τους. Το ζήτημα είναι κατά τι διαφορετικό για τις χώρες της Βαλτικής και την Πολωνία, οι οποίες προσχώρησαν μόλις πρόσφατα στην Συμμαχία, και βρίσκεται ακόμη υπό το κράτος του φόβου των ελίτ τους για τους κομμουνιστές.

 

Η ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ

Εάν το ΝΑΤΟ ήταν μια αμυντική συμμαχία, θα περιοριζόταν στην υπεράσπιση των κρατών-μελών του. Όμως, αντιθέτως, έχει επεκτείνει την ζώνη της γεωγραφικής του παρέμβασης. Όταν διαβάσουμε το τελικό ανακοινωθέν της συνόδου της Βαρσοβίας, δεν μπορούμε να αποφύγουμε να παρατηρήσουμε ότι το ΝΑΤΟ επεμβαίνει παντού, από την Κορέα –όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν ακόμα υπογράψει συνθήκη ειρήνης με την ΛΔ Κορέας- έως την Αφρική –την οποία το Πεντάγωνο ελπίζει ακόμη να χρησιμοποιήσει ως έδρα της AfriCom.[1] Το μοναδικό μέρος του κόσμου το οποίο εξακολουθεί να μην βρίσκεται υπό την επιρροή του ΝΑΤΟ είναι η Λατινική Αμερική, μια ζώνη που επί μακρόν βρισκόταν στην διάθεση της Ουάσιγκτον («Δόγμα Μονρόε»). Οπουδήποτε αλλού, οι υποτακτικοί του Πενταγώνου καλούνται να στείλουν τα στρατεύματά τους για να υπερασπισθούν τα συμφέροντα του αφέντη τους.

Η Συμμαχία εμπλέκεται σε όλους τους τωρινούς πολέμους. Η Συμμαχία ήταν αυτή που οργάνωσε την πτώση της Λιβύης το 2011, αφού ο διοικητής της AfriCom, στρατηγός Κάρτερ Χαμ [Carter Ham] είχε διαμαρτυρηθεί κατά της χρήσης της Αλ Κάιντα για την ανατροπή του Μουαμάρ ελ-Καντάφι. Η Συμμαχία ήταν αυτή που το 2012 οργάνωσε τον πόλεμο κατά της Συρίας από το Χερσαίο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Σμύρνη.

Σταδιακά οι μη ευρωπαϊκές χώρες ενσωματώθηκαν στο ΝΑΤΟ με διαφορετικά επίπεδα συμμετοχής. Τα νεότερα μέλη του είναι το Μπαχρέιν, το Ισραήλ, η Ιορδανία, το Κατάρ και το Κουβέιτ, τα οποία διαθέτουν το δικό τους γραφείο στα κεντρικά γραφεία της Συμμαχίας από τις 4 Μαΐου.

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ

Κάθε κράτος-μέλος είναι υποχρεωμένο να εξοπλίζεται προκειμένου να προετοιμασθεί για τον νέο γύρο πολέμων και να προσφέρει το 2% του ΑΕΠ του σε αυτήν την προετοιμασία, ακόμη κι αν στην πραγματικότητα αυτό το 2% απέχει πολύ από το να είναι ένας ακριβής αριθμός. Εφόσον τα όπλα πρέπει να ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές του ΝΑΤΟ, τα μέλη καλούνται να τα αγοράσουν από την Ουάσιγκτον.

Βεβαίως υπάρχουν ακόμα μερικοί εγχώριοι παραγωγοί, αλλά όχι για πολύ. Κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια το ΝΑΤΟ πιέζει συστηματικά τα μέλη του να καταστρέψουν τις στρατιωτικές και αεροναυτικές βιομηχανίες τους, εκτός από εκείνες των Ηνωμένων Πολιτειών. Το Πεντάγωνο έχει ανακοινώσει την δημιουργία ενός μαχητικού αεροσκάφους πολλαπλών δυνατοτήτων, το F-35 Joint Strike Fighter, σε ασυναγώνιστες τιμές. Όλα τα κράτη-μέλη το παρήγγειλαν και έκλεισαν τις εθνικές τους βιομηχανίες. Ύστερα από είκοσι χρόνια το Πεντάγωνο δεν έχει κατορθώσει να κατασκευάσει ούτε ένα από αυτά τα έξυπνα αεροσκάφη και είναι αναγκασμένο έτσι να παρουσιάζει μετασκευασμένα F-22 στις διάφορες πολεμικές εκθέσεις. Οι πελάτες του καλούνται διαρκώς να συνδράμουν στην χρηματοδότηση της έρευνας, ενώ το Κογκρέσο μελετά την δυνατότητα επανέναρξης της παραγωγής παλαιών αεροσκαφών, επειδή, κατά πάσα πιθανότητα, το F-35 δεν πρόκειται ποτέ να δει το φως της ημέρας.

Έτσι, το ΝΑΤΟ λειτουργεί σαν μαφιόζικη σπείρα. Όποιοι δεν πληρώνουν θα πρέπει να συνηθίσουν σε τρομοκρατικές ενέργειες.

Τώρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν περιάγει τους συμμάχους τους σε μια εξάρτηση από την πολεμική τους βιομηχανία, έχουν σταματήσει να την βελτιώνουν. Εν τω μεταξύ, η Ρωσία έχει ανασυγκροτήσει την δική της πολεμική βιομηχανία και ακολουθεί η Κίνα. Ο ρωσικός στρατός έχει ήδη ξεπεράσει το Πεντάγωνο σε συμβατικό εξοπλισμό. Το σύστημα που ανέπτυξε στην Δυτική Συρία, την Μαύρη Θάλασσα και τον Καλίνινγκραντ τής επέτρεψε να προκαλέσει αναστάτωση στα δίκτυα επικοινωνίας του ΝΑΤΟ, το οποίο αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την επιτήρηση αυτών των περιοχών. Από απόψεως αεροναυτικής η Ρωσία έχει ήδη κατασκευάσει μαχητικό αεροσκάφος πολλαπλών δυνατοτήτων, το οποίο μπορεί να κάνει τους πιλότους της Συμμαχίας να σκάσουν από τη ζήλεια τους. Όσο για την Κίνα, πιθανόν θα ξεπεράσει το ΝΑΤΟ από απόψεως συμβατικού οπλοστασίου μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.

Έτσι, οι Σύμμαχοι είναι τώρα μάρτυρες της παρακμής της Συμμαχίας και κατά συνέπεια της δικής τους παρακμής δίχως να αντιδρούν, με εξαίρεση το Ηνωμένο Βασίλειο.

 

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΙSIS

Μετά την υστερία της πρώτης δεκαετίας του 2000 σχετικά με την Αλ Κάιντα ένας νέος εχθρός τώρα μας απειλεί: το Ισλαμικό Εμιράτο του Ιράκ και του Λεβάντε ή ISIS. Όλα τα κράτη-μέλη έχουν προσκληθεί να προσχωρήσουν στην «Παγκόσμια Συμμαχία» [Global Coalition] (sic) για να την νικήσουν. Η σύνοδος της Βαρσοβίας συνεχάρη εαυτόν για τις νίκες της στο Ιράκ, ακόμα και στην Συρία, παρά την «στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας και την σημαντική στρατιωτική της παρουσία και υποστήριξη προς το καθεστώς» το οποίο αντιπροσωπεύει μια «πηγή κινδύνου και επιπλέον προκλήσεων για την ασφάλεια των Συμμάχων» (sic)[2]

Δεδομένου ότι όλοι γνωρίζουν ότι το Ισλαμικό Εμιράτο δημιουργήθηκε το 2006 από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τώρα μας λένε ότι η οργάνωση έχει στραφεί σήμερα εναντίον τους, όπως ακριβώς μας είπαν την ίδια ιστορία για την αλ-Κάιντα. Και μολαταύτα, στις 8 Ιουλίου, ενώ ο Συριακός Αραβικός Στρατός πολεμούσε διάφορες τρομοκρατικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένου και του ISIS, ανατολικά της Χομς, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ πέταξε για να καλύψει τους τρομοκράτες επί τέσσερις ώρες. Ο χρόνος αυτός χρησιμοποιήθηκε από το ISIS για να καταστρέψει μεθοδικά τον αγωγό που συνδέει την Συρία με  το Ιράκ και το Ιράν. Ακόμη, κατά την διάρκεια των τρομοκρατικών επιθέσεων της 4^ης Ιουλίου στην Σαουδική Αραβία (και ειδικά την επίθεση έξω από το Αμερικανικό Προξενείο στην Τζέντα) το ISIS χρησιμοποίησε στρατιωτικά εκρηκτικά υψηλής τεχνολογίας που μόνο το Πεντάγωνο έχει στην κατοχή του. Έτσι, δεν είναι δύσκολο να κατανοηθεί το ό,τι ενώ το Πεντάγωνο πολεμά εναντίον του Ισλαμικού Εμιράτου σε ορισμένες ζώνες, το προμηθεύει ταυτόχρονα με όπλα και του παρέχει υλικοτεχνική στήριξη σε άλλες ζώνες.

ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Το άλλο φόβητρο είναι η Ρωσία. Οι «επιθετικές της ενέργειες (…) συμπεριλαμβανομένων των προκλητικών της δραστηριοτήτων στην περιφέρεια του εδάφους του ΝΑΤΟ, η δεδηλωμένη πρόθεσή της να επιτύχει τους πολιτικούς της στόχους με την απειλή ή με την χρήση βίας, αποτελεί πηγή περιφερειακής αστάθειας και αντιπροσωπεύει μια θεμελιώδη πρόκληση για την Συμμαχία» (sic).

Η Συμμαχία κατηγορεί την Ρωσία για την προσάρτηση της Κριμαίας, πράγμα το οποίο μεν αληθεύει, αλλά αρνείται το πλαίσιο εντός του οποίου πραγματοποιήθηκε αυτή η προσάρτηση, δηλαδή το πραξικόπημα που οργανώθηκε από την CIA στο Κίεβο και η εγκατάσταση μιας κυβέρνησης της οποίας αρκετά μέλη είναι ναζιστές. Εν ολίγοις, στα μέλη του ΝΑΤΟ επιτρέπεται να κάνουν ό,τι θέλουν, ενώ η Ρωσία κατηγορείται ότι παραβίασε τις συμφωνίες που σύναψε με την Συμμαχία.

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΒΑΡΣΟΒΙΑΣ

Η Σύνοδος δεν επέτρεψε στην Ουάσιγκτον να σταματήσει τις διαρροές. Το Ηνωμένο Βασίλειο, που μόλις έθεσε τέλος στην «ειδική σχέση» του αποχωρώντας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει αρνηθεί να ενισχύσει την συμμετοχή του στην Συμμαχία για να αντισταθμίσει την ακύρωση της συνεργασίας του με την ΕΕ. Το Λονδίνο προς το παρόν κρύβεται πίσω από την επερχόμενη αλλαγή της κυβέρνησης προκειμένου να αποφύγει τις ερωτήσεις.

Στην καλύτερη περίπτωση, το ΝΑΤΟ μπορεί να πάρει δύο αποφάσεις: να εγκαταστήσει μόνιμες βάσεις κατά μήκος των ρωσικών συνόρων και να αναπτύξει την αντιπυραυλική του ασπίδα. Δεδομένου ότι η πρώτη απόφαση αντίκειται προς τις δεσμεύσεις του ΝΑΤΟ, πιθανότητα θα προχωρήσει στην εγκατάσταση στρατευμάτων σε εναλλακτική βάση, ώστε να μην υπάρξει μεν ποτέ μια μόνιμη στρατιωτική δύναμη, αλλά οι στρατιώτες θα είναι πάντοτε παρόντες. Η δεύτερη απόφαση συνίσταται στην χρησιμοποίηση του συμμαχικού εδάφους για την ανάπτυξη Αμερικανών στρατιωτών και ενός οπλικού συστήματος. Για την αποφυγή ενόχλησης των πληθυσμών των κατεχομένων εδαφών, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δεχθεί να εγκαταστήσουν την αντιπυραυλική ασπίδα όχι υπό την δική τους διοίκηση αλλά υπό την διοίκηση του ΝΑΤΟ. Μολαταύτα, η αλλαγή αυτή είναι μονάχα στα χαρτιά, επειδή ο Ανώτατος Διοικητής της Συμμαχίας, που σήμερα είναι ο Κέρτις Σκαπαρότι [Curtis Scaparrotti], πρέπει να είναι υποχρεωτικά Αμερικανός αξιωματικός διορισμένος μονάχα από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Τιερύ Μεϊσάν

Πηγή άρθρου: http://www.voltairenet.org/fr

Τίτλος πρωτοτύπου: Thierry Meyssan, Le crépuscule de l’Otan, Δαμασκός (Συρία) 11 Ιουλίου 2016

Μετάφραση: Σωτήρης Γιαννέλης & Αθηνά

 

 

https://engymo.wordpress.com

 

[1]  Συντομογραφία της United States Africa Command που είναι υπεύθυνη για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και στρατιωτικές σχέσεις των ΗΠΑ με 53 αφρικανικές χώρες. (Σ.τ.Μ.)

[2] « Communiqué du Sommet de l’Otan à Varsovie », Réseau Voltaire, 9 Ιουλίου 2016.

Πηγή: engymo