Δεν παράγουμε τίποτα; Αλήθεια; [Μέρος Α και Β]

Αγαπητέ μου Πιτσιρίκο,

Θέλω να πω λίγα πράγματα προς τον κόσμο που είτε από φόβο, είτε από άγνοια, είτε από οξεία τηλεορασίτιδα, νομίζει ότι η χώρα μας δεν παράγει τίποτα, ότι αν βγούμε από το ευρώ θα πεινάσουμε, και άλλα τέτοια φαιδρά.

Όσον αφορά το ότι δεν παράγουμε τίποτα (μιλάω για βιομηχανική παραγωγή), έχω τρία παραδείγματα: ΛΑΡΚΟ, ΕΛΒΟ, ΕΑΣ. Τρεις μεγάλες, βαριές βιομηχανίες εκ των οποίων τα ΕΑΣ είναι επί ξύλου κρεμάμενα από πέρσι. Το άρθρο του Λεωνίδα Βατικιώτη είναι ενδεικτικό για τον αν η χώρα μας μπορεί ή όχι να έχει παραγωγή.

Αν πιάσουμε επιπλέον φαρμακοβιομηχανίες, μεταλλουργία, ναυπηγεία κλπ που δούλευαν παλιότερα και μπορούν να δουλέψουν στο φουλ – κάποια από αυτά ακόμα τα καταφέρνουν. Έχουμε έτοιμες υποδομές, ανέργους/υποψήφιους εργαζομένους και τεχνογνωσία πολλών ετών.

Το δεύτερο θέμα (η τροφή) είναι πιο σοβαρό.

Έκανα μία έρευνα για την επάρκειά μας σε τρόφιμα.

Σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ (FAO – Food and Agriculture Organization), η Ελλάδα το 2015 αναμένεται να έχει επάρκεια τροφίμων από αγροτική παραγωγή (περιλαμβάνει και κτηνοτροφία-αλιεία) περίπου 88%. Αυτό είναι πρόβλεψη. Το 2014 ήμασταν πάνω από 90%.

Για δες που τελικά παράγουμε και κάτι, βρε παιδί μου.

Επίσης, στον παγκόσμιο δείκτη διατροφικής επάρκειας http://foodsecurityindex.eiu.com/Country/Details#Greece, η Ελλάδα είναι 29η σε 109 χώρες, με πολύ ικανοποιητικά στατιστικά.

Μεγαλύτερο μειονέκτημά μας σύμφωνα με τον δείκτη; Η έλλειψη κρατικής χρηματοδοτικής στήριξης στον αγροτικό τομέα.

Πιστεύω ότι όλοι μπορούμε σε αυτό το σημείο να γίνουμε Κάλχες και να καταλάβουμε ποια Ιφιγένεια πρέπει να «θυσιάσουμε» για να φυσήξει ο άνεμος της χρηματοδότησης της αγροτικής παραγωγής.

Αν η απάντησή σας ήταν «Ευρωζώνη», είστε έτοιμοι για την Τρωική Εκστρατεία.

Για πείτε μας, ρε παλικάρια του ευρώ, γιατί δεν θα έχουμε να φάμε αν γυρίσουμε σε δραχμή;

Επειδή αντί για μοσχάρια Αργεντινής θα τρώμε ελληνικά αρνιά που έχουμε υπερπαραγωγή και αντί για ένταμ Ολλανδίας θα τρώμε φέτα και κεφαλοτύρι;

Να σας πω γιατί δεν θα έχουμε να φάμε σε λίγους μήνες με ευρώ; Γιατί δεν έχουμε ευρώ.

Η έρευνά μου δεν έχει σταματήσει εκεί. Πήγε και σε άλλα θέματα, από την ενέργεια μέχρι τα αποθέματα χρυσού και συναλλάγματος, πάντα από επίσημες, όσο γίνεται, πηγές.

Δεν θα αναλύσω πιο πολύ για αυτά, πρώτον γιατί είναι πιο τεχνικά και δεύτερον γιατί δεν θέλω να καταχραστώ τον χρόνο και τη φιλοξενία.

Είναι στη διάθεσή σου και των υπόλοιπων φίλων και συναναγνωστών αν θέλετε.

Θέλω να καταλήξω στο εξής: Σύντροφοι Λαφαζάνη, Λαπαβίτσα, Καζάκη, Κουτσούμπα και δεν ξέρω κι εγώ ποιος άλλος:

Γιατί δεν βγαίνετε να μιλήσετε καθαρά και με στοιχεία;

Γιατί δεν βγαίνετε να δείξετε στον κόσμο αυτά που εγώ με πολλή διάθεση και λίγες μέρες ψάξιμο βρήκα για να αντικρούσετε όλες τις μαλακισμένες καταστροφολογίες που ακούγονται;

Πώς θα πείσετε τον κόσμο που είναι χεσμένος από τις ταινίες καταστροφής που παίζουν επί χρόνια κάθε βράδυ στις 8 τα ΜΜΕ;

Τι πάει να πει, ρε Παναγιώτη, θέλουμε να είμαστε τρίτο κόμμα;

Μια χαρά θα είστε εσείς στη Βουλή με τους μισθούς σας και τα 15 ακίνητα ο καθένας.

Νομίζετε ότι οι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν άλλον ένα χρόνο εξαθλίωσης και φτώχειας; Γιατί δεν τα κάνετε όλα πουτάνα τώρα, όχι σαν τους κάφρους της ΧΑ, αλλά με στοιχεία και αδιάσειστα επιχειρήματα; Με πολιτισμό και καθαρές κουβέντες.

Γιατί παίζετε το παιχνίδι με τους κανόνες που έχουν φτιάξει οι άλλοι; Για να «μετρήσετε δυνάμεις»; Βγείτε ρε και μιλήστε αληθινά.

Πιτσιρίκο, δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή πολιτικοί που να εκφράζουν την κοινωνία, κι αν υπάρχουν πρόσωπα, είτε είναι περιχαρακωμένα και παγιδευμένα σε ένα παλιότερο σύστημα πολιτικού/εκλογικού αγώνα, είτε δεν ξέρουν να μιλήσουν στον κόσμο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καπέλωσε τους αγανακτισμένους και η έγκυος κοινωνία όταν γέννησε έβαλε θετό μπαμπά -πατερούλη που λες κι εσύ- τον Τσίπρα.

Νομίζω, όμως, ότι τους επόμενους μήνες μετά τις εκλογές θα έχουμε νέα γεννητούρια. Κι ελπίζω όλοι οι μπαμπάδες να είμαστε παρόντες αυτή τη φορά.

Υ.Γ.1 Είχα ξεκινήσει να γράφω για τον Βασίλη Λεβέντη, αλλά συνειδητοποίησα ότι χάνω τον χρόνο μου. Άφησα το σχόλιό μου σε υστερόγραφο, έτσι για να τιμήσω την παράδοση του blog:
Ο Βασίλης Λεβέντης χαρακτήρισε όλους εμάς που ψηφίσαμε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα ακροδεξιούς ή λιγούρια. Μας χαρακτήρισε επίσης λυσσασμένα σκυλιά. Αυτόν τον άνθρωπο θα τον ψηφίσουν συμπολίτες μας και μάλιστα σε ποσοστό που θα αρκεί για να μπει στη Βουλή; Αυτοί οι άνθρωποι που τον έκαναν (πραγματικά) υποψήφιο βουλευτή στις προηγούμενες εκλογές και σχεδόν σίγουρο βουλευτή τώρα είναι οι ίδιοι που ψήφισαν ΟΧΙ. Ο τύπος βρίζει τους ψηφοφόρους του και αυτοί τον ψηφίζουν. Απίστευτα πράγματα.

Υ.Γ.2 Είναι η δεύτερη φορά που σου γράφω. Την πρώτη σου είχα στείλει το ιδανικό Υπουργικό Συμβούλιο της νέας κυβέρνησης, αλλά μάλλον δεν το είδες – κρίμα γιατί ήταν καλό. Πάντως, αν ψάξεις στα email σου της προηγούμενης εβδομάδας και το βρεις, πρόσθεσε ως υφυπουργό εργασίας τον Δημήτρη Καμμένο που δήλωσε χτες τη νύχτα στον Alpha ότι, αν γυρίζαμε σε δραχμή, την επόμενη μέρα θα είχαμε 6 εκατομμύρια ανέργους. Νομίζω είναι άξιος Υφυπουργός του Κυριάκου.

Μετά τιμής

The Dungeon Monster

(Αγαπητέ φίλε, η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα. Το πρόβλημα είναι πως η Ελλάδα δεν ανήκει στην Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι ένα προτεκτοράτο και ο πλούτος της ανήκει σε άλλους. Αυτό μπορούμε να το αλλάξουμε. Αρκεί να το θέλουμε πραγματικά. Επίσης, ο πραγματικός πλούτος της Ελλάδας είναι το ανθρώπινο δυναμικό της, που φεύγει μαζικά στο εξωτερικό. Θέλω να βγει ένας πολιτικός και να μιλήσει για αυτούς τους Έλληνες, και να υπάρξει πρόγραμμα επιστροφής τους στην Ελλάδα. Συγγνώμη που δεν δημοσίευσα το προηγούμενο μέιλ σας. Την περασμένη εβδομάδα ταξίδευα. Πάντως, και σε κανονικές συνθήκες, δεν προλαβαίνω να ανεβάσω όλα τα μέιλ, γιατί είναι πάρα πολλά. Ελπίζω να βλέπετε πως καταβάλλω φιλότιμη προσπάθεια να το καταφέρω. Να είστε καλά.)

 

Δεν Παράγουμε Τίποτα; Αλήθεια; (Μέρος Β”)

Αγαπητέ μου Πιτσιρίκο,
Με μεγάλη έκπληξη και χαρά διαπίστωσα ότι το προηγούμενο κείμενο για την αυτάρκεια της Ελλάδας (ξανα)άνοιξε μία συζήτηση που τη θεωρώ πολύ σημαντική για τη χώρα μας. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερο ή χειρότερο το ότι αυτή η συζήτηση γίνεται μεταξύ μας και όχι στο επίπεδο των υποψηφίων κυβερνητών μας. Ίσως είναι καλύτερο να γίνει πρώτα στην κοινωνία.

Ο φίλος Άρης ζήτησε αν μπορώ να παραθέσω και μερικά από τα τεχνικά στοιχεία, αλλά βλέπω ότι έκανε και ο ίδιος ένα μεγάλο μέρος αυτού χτες βράδυ.

Θέλω ωστόσο να παραθέσω μερικά στοιχεία ακόμα κι εγώ. Τον Αύγουστο του 2012 η ΠΑΣΕΓΕΣ έβγαλε την τελευταία της έκθεση για την αυτάρκεια της Ελλάδας σε αγροτοδιατροφικά προϊόντα. Εδώ το link: http://www.paseges.gr/resource-api/paseges/contentObject/932449fd-48e6-4562-9150-558e7057a64f/attachedFiles%5B83c60e2e-da3d-4a74-9224-da24c7dd9f27%5D.

Η έκθεση μας ενημερώνει στην αρχή της ότι “σε ένα σύνολο 41 βασικών αγροτικών – διατροφικών προϊόντων που παρακολουθεί συστηματικά η ΠΑΣΕΓΕΣ, το ποσοστό αυτάρκειας του έτους 2011 μειώθηκε κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες, ανερχόμενη στο επίπεδο του 91,5% περίπου”.

Μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση είναι ότι η ΠΑΣΕΓΕΣ δεν έχει ξαναβγάλει αντίστοιχη έκθεση αυτάρκειας από το καλοκαίρι του 2012. Δεν ξέρω γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό, ειδικά στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα αυτά τα χρόνια. Τέλος πάντων.

Για να βρω στοιχεία για τα επόμενα έτη, έκανα μια έρευνα στη βάση δεδομένων της Παγκόσμιας Τράπεζας για την παραγωγή τροφίμων σε διάφορες χώρες. Link εδώ: http://data.worldbank.org/indicator/AG.PRD.FOOD.XD

Για να καταλάβετε τον δείκτη αυτόν, χρησιμοποιεί ως βάση σύγκρισης την παραγωγή των ετών 2004-2006 και ως αριθμό βάσης το 100.

Απλώς ένα scroll down μέχρι το Greece μας αποκαλύπτει ότι το 2011 η παραγωγή μας σε αγροτικά τρόφιμα ήταν στο 87,1 του μέσου όρου 2004-2006. Ξαναλέω, για να το συνειδητοποιήσουμε, ότι το 2011 παραγάγαμε τρόφιμα που αρκούσαν να καλύψουν το 91,5% του πληθυσμού.

Το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι τα επόμενα δύο χρόνια, δηλαδή το 2012 και το 2013, η παραγωγή τροφίμων στη χώρα μας αυξήθηκε ελαφρώς από το 2011, αφού πήγε, από το 87,1 στο 88,5 και στο 87,8 αντίστοιχα.

Για το 2014 και το 2015 κατέφυγα στην αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ που σας έλεγα και στο προηγούμενο άρθρο. Ορίστε και το link: http://knoema.com/GFSIEIU2015R1/global-food-security-index-2015

Οδηγίες: Διαλέξτε Country: Greece, Indicator: 2.1 Sufficiency of Supply και 2.1.1 Average Food Supply, Measure: Score και Time: 2012-2015.

Νομίζω ότι σας κούρασα αρκετά! Έτσι είναι όμως όταν θες να δεις τι συμβαίνει στην πραγματικότητα και να μη βασίζεσαι στις κραυγές των ΜΜΕ. Ελπίζω να κάλυψα εν μέρει τον Άρη και όλα τα άλλα παιδιά που θέλουν να βγάλουν τα μάτια τους κοιτώντας πίνακες και στατιστικά.

Πάντως, οφείλω να πω ότι υπάρχουν και άλλα ζητήματα που κάνουν δύσκολη τη διαχείριση μιας κατάστασης παραγωγικής ανασυγκρότησης με εθνικό νόμισμα κλπ.

Για παράδειγμα το κόστος πρώτων υλών, η έγκαιρη και δίκαιη διανομή των προϊόντων, ακόμα και αν έχουμε αυτάρκεια, και διάφορα άλλα.

Αλλά το κάθε ένα από αυτά είναι μια ξεχωριστή κουβέντα και η λύση τους απαιτεί ειδικό σχεδιασμό, έλεγχο και δικλείδες ασφαλείας.

Δεν θα αναλύσω πολύ, αλλά θέλω να πω τρία πράγματα σε γενικές γραμμές:

Πρώτον, τα λιπάσματα που χρειάζεται η αγροτική παραγωγή είναι πράγματι εισαγόμενα στον μεγαλύτερο βαθμό.

Ταυτόχρονα, όμως, διαθέτουμε και πάνω από 20 βιομηχανίες και βιοτεχνίες παραγωγής (όχι απλώς εμπορίας) λιπασμάτων πολλές εκ των οποίων εξάγουν το μεγαλύτερο μέρος των προϊόντων τους.

Υπάρχουν οι παραγωγικές δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης, ώστε η εξάρτηση από τις εισαγωγές να μειωθεί. Θα χρειαστεί, πάντως, μεγάλη προσπάθεια αυτό το ζήτημα.

Δεύτερον, ο μηχανολογικός εξοπλισμός που χρειάζεται η αγροτική παραγωγή μπορεί να παραχθεί στην Ελλάδα. Η ΕΛΒΟ είχε και τεχνογνωσία και εξειδίκευση και δυνατότητα. Μπορεί να ξανανοίξει. Απλώς δεν πρέπει να ξανανοίξει από αυτούς που την χρεοκόπησαν και την έθεσαν προς πώληση. Ανέφερα και στο προηγούμενο άρθρο μου, το άρθρο του Λεωνίδα Βατικιώτη που αποτελεί πλήρη ανάλυση για την ΕΛΒΟ και τις δυνατότητές της αν τεθεί υπό σωστή διαχείριση.

Το θέμα του πετρελαίου πρέπει να λυθεί με διακρατικές συμφωνίες, ώστε να αποφευχθεί η ασυδοσία των ιδιωτικών διυλιστηρίων που λειτουργούν ως ενδιάμεσοι σήμερα.

Η Ελλάδα δεν παράγει αργό – μόνο το 2% των αναγκών μας από τα κοιτάσματα του Πρίνου εξορύσσουμε.

Μπορεί λόγω υποτίμησης του νομίσματος το αργό πετρέλαιο να ακριβύνει, αλλά η τιμή των διυλισμένων προϊόντων θα ακριβύνει πολύ λιγότερο αν γίνουν δύο συγκεκριμένες δράσεις.

Η πρώτη είναι η μείωση του ειδικού φόρου. Η δεύτερη είναι η δημιουργία μίας κρατικής εταιρείας, η οποία δεν θα κερδοσκοπεί, αλλά δεν θα κάνει και αθέμιτο ανταγωνισμό στις ιδιωτικές.

Παρέχοντας φτηνό αγροτικό πετρέλαιο, θα αναγκάσεις και τους ιδιώτες να ρίξουν τις τιμές τους για να σε ανταγωνιστούν, θέλουν δε θέλουν.

Με τα παραπάνω δεν θέλω να πω ότι όλα είναι τέλεια ή ότι θα φτιάξουν με μαγικές λύσεις.

Λέω, όμως, ότι έχουμε τα θεμέλια για να χτίσουμε μια άλλη οικονομία, που θα εξυπηρετεί την ευημερία των πολλών, αρκεί να το κάνουμε με γνώση, σχέδιο και μεγάλη προσοχή.

Δεν έχω ξεχάσει το (ευρύτερο) θέμα της ενέργειας και το θέμα των φαρμάκων, αλλά οι μεγάλες έρευνες θέλουν χρόνο και προσοχή. Θα επανέλθω σε αυτά εν ευθέτω χρόνω.

Πιτσιρίκο, σε ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία και το βήμα που δίνεις σε όλους μας. Μακάρι να μπορέσουμε να ανοίξουμε πιο πολύ τη συζήτηση και να ακουστούν και διάφορες απόψεις.

Κλείνω με δύο υστερόγραφα:

ΥΓ1. Προς κάποιους αυτόκλητους υπέρμαχους του φριντμανισμού, της Θάτσερ, του Πινοσέτ και του Τζήμερου, οι οποίοι αφορίζουν κάθε άποψη που δεν περιλαμβάνει ασυδοσία των αγορών και των ολιγαρχών μέσω της απουσίας του κράτους: Είναι για τα πανηγύρια (έτσι, χωρίς στοιχεία, σαν την κριτική τους).

Δεν υπάρχει σοβαρό, ανεπτυγμένο, καπιταλιστικό κράτος στον κόσμο που να μην έχει σοβαρό ποσοστό δημοσίων επενδύσεων και επιδοτήσεων στον πρωτογενή τομέα. Δεν θα κάτσω να ψάξω τα αρχεία μου για να τους παραθέσω στατιστικά στοιχεία και links. Να τα βρουν μόνοι τους. Υπάρχουν, όπως υπάρχουν και τα άλλα που ανέφερα.

ΥΓ2. Θέλω, επίσης, να πω κάτι σε απάντηση της κριτικής ότι στον πρωτογενή τομέα βασίζονται μόνο φτωχές χώρες και ο δρόμος για την ευημερία περνάει από αλλού.

Λοιπόν, μετά την Κίνα και την Ινδία (των 2,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων μαζί), οι επόμενες πέντε χώρες στην παγκόσμια κατάταξη παραγωγής σιτηρών είναι κατά σειρά: οι Η.Π.Α., η Ρωσία, η Γαλλία, ο Καναδάς και η Γερμανία. Και αυτά είναι στοιχεία που προέρχονται από τον ΟΗΕ και τα έχει συνοψίσει η (όχι πάντα αξιόπιστη) Wikipedia. https://en.wikipedia.org/wiki/International_wheat_production_statistics

Επίσης, ακόμα και στις φτωχές χώρες που έχουν μεγάλη παραγωγή, οι πολυεθνικές ελέγχουν το παιχνίδι. Δεν είδα καμία Monsanto να φτώχυνε επειδή ασχολήθηκε με τη διατροφή και όχι με την «καινοτομία» και τις «νέες μορφές επιχειρηματικότητας».

Δηλαδή τι θέλετε να παράγουμε; Apps για android ή να ανοίξουμε όλοι frozen yogurt;

Καμιά σοβαρή πρόταση έχετε ή κάνετε κριτική στο τσάμπα και χωρίς στοιχεία;

Μετά τιμής,

The Dungeon Monster (κατά κόσμον Σάββας Τσεσμελόγλου)

(Αγαπητέ φίλε, το τι παράγει η χώρα μας και ποιες είναι οι δυνατότητές της είναι μια ουσιαστική και χρήσιμη συζήτηση. Σε κάθε περίπτωση, είναι προτιμότερο από τις προεκλογικές παπαριές του Τσίπρα, του Μεϊμαράκη και των άλλων ξεπουλημένων λαμόγιων, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι κώλοι τους. Σας ευχαριστώ πολύ για το κείμενο, τα στοιχεία και την ενημέρωση. Αν κρίνω από το πόσοι διάβασαν το προηγούμενο κείμενό σας -αλλά και τα άλλα σχετικά κείμενα των αναγνωστών- υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τους πολίτες για την ελληνική παραγωγή και τις δυνατότητές της. Εγώ σας ευχαριστώ. Να είστε καλά.)

 Πηγή:

pitsirikos

και

pitsirikos.