Η Αριστερά του Βολταίρου

«Γνωρίζω τον Κυριάκο Μητσοτάκη από παιδί. Σε μία εσωκομματική αντιπαράθεση στη Νέα Δημοκρατία είχα επέμβει και είχα μιλήσει υπέρ του. Του έχω εμπιστοσύνη. Αλλά δεν έγινα δεξιά. Είμαι πάντα αριστερή».

«Το βλέπεις;» μου είπε η γυναίκα μου, διαβάζοντάς μου ένα απόσπασμα από την συνέντευξη της Αρβελέρ. «Ακόμη και οι αριστεροί διανοούμενοι ένα καλό λόγο έχουν να πουν γι’ αυτό το παιδί. Άκουσες ποτέ τον Τατσόπουλο, την Τριανταφύλλου η τον Χωμενίδη να πει κάτι για τον Κυριάκο; Να του βρουν ένα κουσούρι; Όχι. Φαίνεται, λοιπόν, ότι τον εμπιστεύονται».

-Πολύ καλά κάνουν. Ο Κυριάκος μπορεί να είναι ο αυριανός Πρωθυπουργός.

Δεν της άρεσε της γυναίκας μου αυτή η απάντησή μου. Έξυνε τα νύχια της για πολιτικό καυγά.

-Δεν πιστεύω να υπονοείς ότι όλοι αυτοί οι αριστεροί περιμένουν κάτι από τον Κυριάκο. Οι περισσότεροι, από αυτούς που σήμερα σας βρίζουν, παλιοί σας σύντροφοι είναι. Στις κομματικές οργανώσεις του ΡΗΓΑ και της ΚΝΕ πέρασαν τα φοιτητικά τους χρόνια. Ξεκόλλησαν, όμως, από τα ιδεολογικά στερεότυπα του παρελθόντος. Ωριμάζοντας μέσα από τους αγώνες τους, είδαν το φως της αλήθειας.

-Μπράβο τους. Είναι φωτισμένοι. Βλέπουν το φως και μπαίνουν.

-Να αφήσεις τις εξυπνάδες. Είναι άνθρωποι με καθαρά οράματα και με σκέψη κριτική. Έκαναν ενδόμυχα τον απολογισμό για το παρελθόν και κατάλαβαν ότι χρειάζονται μεταρρυθμίσεις για να πάει ο τόπος μπροστά. Είχαν πολλές προσδοκίες από εσάς. Τους απογοητεύσατε. Και σήμερα, χωρίς παρωπίδες, βλέπουν το μπάχαλο που έχετε προκαλέσει.

-Καλά, ρε γυναίκα, και τόσα χρόνια που κυβερνούσαν οι προηγούμενοι, όλοι αυτοί οι αριστεροί ήταν ενθουσιασμένοι;

-Ενθουσιασμένοι μπορεί να μην ήταν, αλλά είχαν καταλάβει ότι η χώρα έπρεπε να μπει σε μία τάξη.

-Δηλαδή, είχε μπει σε τάξη ή χώρα και ήρθανε οι Συριζαίοι και τα διαλύσανε;

-Σε τάξη μπορεί να μην είχε μπει, αλλά οι προηγούμενοι φύγανε. Ό,τι έγινε, έγινε. Πάλι για το παρελθόν θα μιλάμε; Το μέλλον κοιτάζουν οι σώφρονες αριστεροί. Και τους σωστούς αριστερούς ο Κυριάκος, να μου το θυμηθείς, θα τους αξιοποιήσει. Ο Κυριάκος πιστεύει στην αξιοκρατία. Και στην κυβέρνηση που ετοιμάζει, οι άξιοι, ακόμη και οι αριστεροί, θα έχουν θέση. Δηλαδή θα είχες αντίρρηση να έβλεπες τον Λυκούδη Υπουργό Δημόσιας Διοίκησης ή τον Πανούση Υπουργό Δημόσιας Τάξης;».

-Καμία. Ακόμη και τον Ψαριανό να έβαζε Υπουργό Αθλητισμού, πάλι αντίρρηση δεν θα είχα.

-Μπορεί να είχε εκείνος. Ο Γρηγόρης είπε ότι δεν θέλει τον πρόεδρο της ΝΔ να τον τραβάνε διάφορες θεούσες ή χίτες. Μπορεί να κάθεται στα ίδια υπουργικά έδρανα με μια Υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής, που κάνει τάματα; Είναι αριστερός βλέπεις, ο Γρηγόρης. Και οι σωστοί αριστεροί έχουν αρχές.

-Ναι, τις βλέπω τις αρχές τους. Τις μεταλαμπαδεύουν τα πρωινά στο ραδιόφωνο του Βήμα FM και τα βράδια στο ΣΚΑΙ με τον Μπογδάνο. Αυτούς τους αριστερούς, γυναίκα, τους χαρίζουμε, για να τους χαιρόσαστε εσείς.

Τι ήτανε να το πω; Κόνεψε να με σκίσει.

-Μωρέ, τι μου λες; Δεν τους χαρίζετε, εσείς! Εμείς τους κερδίζουμε. Γιατί σε εμάς βλέπουν την αλήθεια.

–Αυτοί, αγάπη μου, βλέπουν την αλήθεια σε όποιο κόμμα είναι έτοιμο για εξουσία. Στην ΔΗΜΑΡ, που ήτανε οι περισσότεροι από αυτούς, δεν βλέπανε την αλήθεια; Στην ίδια κυβέρνηση με τον Σαμαρά , τον Κυριάκο και τον Βενιζέλο, δεν ήταν

-Ναι, αλλά φύγανε, δεν φύγανε από την συγκυβέρνηση; Δεν άντεξαν το μαύρο στην ΕΡΤ και άφησαν τις καρέκλες τους.

-Τι λες, ρε γυναίκα; Αυτοί άφησαν τις καρέκλες τους για να πιάσουν τις νέες. μόλις θα έπεφτε ο Σαμαράς. Την θυμάσαι την μουσική καρέκλα που παίζαμε παιδιά; Αυτοί σηκώθηκαν και χόρευαν όσο έπαιζε η μουσική του Σαμαρά και μόλις σταμάτησε, τρέξανε να πιάσουνε καρέκλα στον ΣΥΡΙΖΑ. Ε! Δεν υπήρχαν και πολλές καρέκλες και μείνανε όρθιοι. Στα λεωφορεία οι όρθιοι βρίζουν τον οδηγό, όταν κάνει στραβοτιμονιά. Οι καθιστοί τσιμουδιά δεν βγάζουν.

-Έλα, έλα. Αριστερίστικες αηδίες. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Υπάρχουν και ευαίσθητοι αριστεροί, μωρό μου. Ξέρεις τι λένε οι περισσότεροι από τους πρώην συντρόφους σας. Ότι η κυβερνώσα αριστερά τους πρόδωσε.

-Δεν τους πρόδωσε, καλή μου. Απλά δεν μπορούσε να τους χρησιμοποιήσει όλους. Είδες κανένα, από αυτούς που είναι σε κάποια θέση, να βγει και να πει ότι είναι απογοητευμένος; Όχι, βέβαια. Απογοητεύονται αυτοί που μείνανε στα αζήτητα.

-Τι; Υπάρχουν και αριστεροί στα αζήτητα; Δεν το πιστεύω. Αυτοί γυρίζουν όλη μέρα από κανάλι σε κανάλι. Προλογίζουν βιβλία παλιών πολιτικών. Πάνε σε vernissages, σε εγκαίνια ιδρυμάτων, σε φιλανθρωπικά gala. Εάν θέλανε, δεν θα βρίσκανε δουλειά;

-Αυτοί αγάπη μου, δεν θέλουν να βρουν δουλειά. Ψάχνουν τον μ@λάκα, που θα τους ταΐζει;

-Ε! Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Υπάρχουν και ασυμβίβαστοι αριστεροί. Δες τον Μαχαιρίτσα. Δεν υπάρχει πιο αντισυμβατικός τύπος από αυτόν. Είπε, ότι η κατάσταση σήμερα έχει στραβώσει πολύ. «Αλλάξαν πολλά» λέει ο Λαυρέντης.

-Μπα; Τώρα είδε ο Μαχαιρίτσας ότι στράβωσαν τα πράγματα; Τόσα χρόνια δεν είχε καταλάβει τίποτα;

-Με εσάς στην Κυβέρνηση φάνηκε η ζημιά, μωρό μου.

– Έχει δίκιο ο Λαυρέντης. Είναι και αυτός, άλλος ένας ευαίσθητός αριστερός. Στον Θέμο εξομολογήθηκε πόσο τον έχει στενοχωρήσει η σημερινή κατάσταση. Τα τραγούδια του, δεν τα πουλάει πιά. Τα χαρίζει μαζί με κουπόνια από super market, που μοιράζει η εφημερίδα.

-Δεν με νοιάζει τι κάνει με τα τραγούδια του. Εγώ ξέρω, ότι οι συνετοί αριστεροί, όταν βλέπουν ότι κάτι δεν πάει καλά, το αφήνουν στην άκρη.

-Φυσικά το αφήνουν. Για να γλιτώσουν το πολιτικό τομάρι τους, αφήσανε τα κόμματά τους. Το 2014 βλέπανε ότι τα ψωμιά της Δεξιάς ήτανε μετρημένα. Η ΔΗΜΑΡ ήταν το μεγάλο αριστερό δέντρο, που καρποφόρησαν όλα αυτά τα φρούτα. Μόλις είδανε ότι δεν είχαν στον ήλιο μοίρα σκόρπισαν αριστερά και δεξιά. Στην αρχή πήγανε στους Συριζαίους, που μάζευαν ό,τι φρούτα έπεφταν. Μάζευε και το ΠΑΣΟΚ ό,τι έμενε χάμω. Μόλις είδανε ότι το εκλογικό καλάθι του ΠΑΣΟΚ δεν τους χωρούσε, βούτηξαν στο ΠΟΤΑΜΙ. Τώρα που μπαζώνουν το ΠΟΤΑΜΙ, να δεις που θα πάνε στον Κυριάκο.

-Δηλαδή τι θέλεις να πεις, ότι σκύβει ο Κυριάκος να τους μαζέψει;

-Δεν σκύβει ο Κυριάκος. Αυτοί σκύβουν μπροστά στον μεγάλο αρχηγό. Για μια θέση σε ένα ψηφοδέλτιο, σε ένα Κρατικό Οργανισμό, για μια μελλοντική επιδότηση. Και δεν υπάρχει καλύτερο διαπιστευτήριο για ένα πρώην αριστερό από το να βρίσκει ελαττώματα της αριστεράς. Άσε με τώρα, με εκνεύρισες.

Είπαμε και άλλα πολλά. Αλλά, όση ώρα μιλούσαμε, εγώ σκεφτόμουν.

Τι σκεφτόμουν; Να, ότι η εντύπωση που έχουν οι δεξιοί για την αριστερά, αυτή των διανοούμενων και των γυρολόγων πολιτικών της, δεν είναι τόσο κακή, όσο νομίζουμε εμείς οι αριστεροί.

Αν εξαιρέσεις τον Άδωνι, έχετε ακούσει δεξιό να πει κακό λόγο για την αριστερά;

Ζήτησε και συγνώμη ένας από αυτούς που έβαλε στο στόμα του το τιμημένο ΚΚΕ. Την ιδεολογία της αριστεράς, στο βάθος τους, την ασπάζονται.

Οι δεξιοί φτιάχνονται να ακούνε αριστερούς να βρίζουν αριστερούς η να εκθειάζουν δεξιούς.

Με εκείνο που δεν φτιάχνονται, είναι να τους κυβερνούν οι αριστεροί.

Μπορεί η Βούλτεψη να νοιάζεται που οι Βενεζουάλανοί δεν έχουν κωλόχαρτα, αλλά για Μαδουρισμό ο αριστερός Θεοδωράκης μίλησε.

Μπορεί οι φιλελέδες να χάρηκαν για την νίκη του Μακρόν, αλλά για το βιογραφικό του η αριστερή Αρβελέρ μίλησε.

«Ο Μακρόν είναι ο άνθρωπος που έχει κάνει τέλειες σπουδές και ξέρει τα οικονομικά. Αν δεν υπήρχε ο Μακρόν θα είχε διαλυθεί η Ευρώπη» είπε η πρύτανης.

Μπορεί ο Σαββοπουλος να αμφισβήτησε παλιούς δεξιούς πολιτευτές σαν αριστεροσιαλιστές, αλλά ας τολμήσει να αμφισβητήσει την ιδεολογία αριστερού.

«Μαθήματα για την Αριστερά δεν σηκώνω» είπε σε παράθυρο του ΣΚΑΪ ο Θεόδωρος Μαργαρίτης, που μετακόμισε από την ΔΗΜΑΡ στο ΠΑΣΟΚ.

Κανείς από τους αριστερούς δεν σηκώνει μαθήματα. Οι αριστεροί αυτοί, είναι μόνο για να δίνουν μαθήματα.

«Αριστερά, και μάλιστα Κυβερνώσα Αριστερά, σημαίνει ισοελευθερία, δικαιώματα, κοινωνική πολιτική, δημόσιο έλεγχο, δικαιοσύνη» δήλωσε ο Γιάννης Πανούσης· που αλλού, παρά στo ΒΗΜΑ FM, την κολυμπήθρα ανάνηψης κάθε ευαίσθητου αριστερού.

«Αυτήν την Αριστερά του τίποτα δεν τη χρειάζονται ο τόπος και ο λαός. Η ώρα της Αριστεράς στην Ελλάδα δεν είναι η ώρα των ανέξοδων ιδεολογημάτων και των ανούσιων τσιτάτων αλλά η ώρα της εμπέδωσης θεσμών, πολιτικής νομιμοποίησης και κοινωνικής συναίνεσης» συνέχισε ο Καθηγητής.

Για αυτά μιλάνε οι αριστεροί. Είναι οι φωτισμένοι αριστεροί, που αρέσουν στην φιλελεύθερους δεξιούς. Και αυτοί που τους λένε αριστερούς του χαβιαριού και του dolce, είναι γραφικοί φασίστες.

Στους δεξιούς δεν αρέσει να μιλάνε για λίστες Lagarde, για χρεοκοπημένους καναλάρχες, και για υπόδικους τραπεζίτες.

Βγαίνουν από τα ρούχα τους οι φιλελέδες όταν ακούνε για προστασία εργασιακών δικαιωμάτων, για αύξηση δαπανών στην δημόσια παιδεία και της υγεία, για ξεπούλημα των κρατικών ταμείων.

Ευτυχώς για όλα αυτά οι αριστεροί διανοούμενοι δεν μιλάνε!

Μήπως είπανε κάτι για την παρέα Παπαδήμου, Στουρνάρα και Βενιζέλου που μετέφεραν ομόλογα σκουπίδια από ξένες τράπεζες για να τα φορτώσουν στα συνταξιοδοτικά ταμεία;

Όχι βέβαια.

Ακούσατε ποτέ διανοούμενο αριστερό να τα βάλει με Δικαστή; Να αγανακτήσει γιατί αθωώνουν λαθρέμπορους, καταπατητές και εμπόρους ναρκωτικών; Μπα!

Διαμαρτυρήθηκε ποτέ αριστερός, από αυτούς που κάνουν τις παρουσιάσεις των βιβλίων σε αλυσίδες εκδοτικών οίκων, γιατί τους υπάλληλους σε αυτά τα μαγαζιά τους έχουν όρθιους ολόκληρο οχτάωρο; Όχι φυσικά.

Σκέφθηκα και άλλα πολλά.

Να! Ότι όλοι αυτοί οι φλύαροι αριστεροί είναι πιά γέροι.

Οι γέροι αριστεροί είναι σαν τις γριές πoυτάνες.

Στα γεράματά τους τις πoυτάνες, πού τις χάνεις πού τις βρίσκεις, σε εκκλησία μέσα είναι και σταυροκοπιούνται.

Οι μισές καντηλανάφτισσες, παλιές πoυτάνες είναι.

Οι γέροι αριστεροί στην εκκλησία του νεοφιλελευθερισμού ξημεροβραδιάζονται τελευταία.

Ανάβουν τα κεριά των μεταρρυθμίσεων.

Εξομολογούνται στον πατέρα Κυριάκο τις αμαρτίες του παρελθόντος τους.

Είναι καλοί, όμως, οι δεξιοί. Τους συγχωρούν αυτούς τους μετανοημένους αριστερούς.

Μόνο ο Μανώλης Καψής, σπάνιο είδος δεξιού μετακατοχικής κοπής, δεν μπορεί να τους συγχωρέσει.

«Τώρα κατάλαβαν το λάθη τους;» είπε. «Είναι αργά. Όλοι αυτοί, πριν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, μας λέγανε γερμανοτσολιάδες. Τώρα πάψαμε να είμαστε;»

Όχι, αγαπητέ Μανώλη, δεν πάψατε να είσαστε. Και ούτε αυτοί κατάλαβαν τώρα το λάθος τους. Κατάλαβαν τώρα, το συμφέρον τους.

Και σε αυτόν που θα ρωτήσει: «Μα, αν όλους αυτούς τους μετανοημένους διανοούμενους, τους πετάξουμε έξω από την αριστερά, τελικά, βρε αδελφέ, ποιοι θα μείνουν στην ιστορία του χώρου», θα του πω ότι υπάρχουν οι ανώνυμοι άνθρωποι που πέθαναν στα ξερονήσια -για μια δήλωση που δεν έκαναν- αυτοί που εκτελέστηκαν στα κατοχικά μπλόκα και αυτοί που ζήσανε χρόνια κυνηγημένοι στα βουνά.

Μείνανε, τέλος πάντων, αυτοί που ποτέ δεν ζήτησαν μια θέση, ένα αντάλλαγμα ή έστω μια σύνταξη από ένα Κράτος που χρόνια τους κυνηγούσε.

Τα συζητούσαμε όλα αυτά με την γυναίκα μου. Με άκουγε, χωρίς να πει κουβέντα. Μέχρι που με ρώτησε:

-Θα μου λύσεις μια απορία μου; Και όλοι αυτοί οι διανοούμενοι, που μιλάνε σήμερα σαν ευγενικοί δεξιοί, αλλά δηλώνουν αριστεροί, τι σόι αριστεροί είναι;

«Είναι οι αριστεροί του Βολταίρου, αγάπη μου» της απάντησα.

Παραξενεύτηκε με τον προσδιορισμό της ράτσας. Δεν τον είχε ξανακούσει.

-Εσύ, μωρό μου, βρήκες αυτό το όνομα; Πολύ χαριτωμένο. Σε θαυμάζω γιατί κατά βάθος είσαι έξυπνος.

-Όχι, ρε. Η Όλγα Τρέμη είναι η νονά. Κάποιοι τα είχαν βάλει στο διαδίκτυο με τον Τσίμα. Μπορεί να τον έλεγαν πουλημένο, ξεφτιλισμένο ή και εγώ δεν ξέρω τι άλλο. «Θα μιλούσαν ποτέ στον Παύλο με αυτόν τον τρόπο οι παλιοί αριστεροί;» ρωτούσε ακαδημαϊκά τους τηλεθεατές σε δελτίο του Mega.

« Όχι, βέβαια» έδωσε μόνη της την απάντηση η Όλγα. «Η αριστερά που γνωρίσαμε εμείς σαν νέοι, τις μέρες της μεταπολίτευσης, η αριστερά της Κυβέρνησης εθνικής ενότητας, αυτή η άδολη αριστερά του Κύρκου, του Κουβέλη και του Δραγασάκη, είχε ήθος. Ήταν η αριστερά του Βολταίρου»

Γ.Κ

Υ.Γ.1 Ποτέ ο Βολταίρος δεν είπε το τσιτάτο «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες». Είναι η γλυκιά καραμέλα δημοσιογράφων, που την αναπαράγουν όταν κάποιοι τους τα χώνουν. Το σίγουρο είναι ότι, αν ζούσε ο Βολταίρος και έβλεπε όλες αυτές τις σκατόφατσες των τηλεοπτικών δελτίων να βγαίνουν από τα ρούχα τους, όταν δεν ακούνε αυτά που θέλουν να ακούνε, θα τους λυπόταν. Και θα υπερασπιζόταν την υποχρέωσή τους να λένε, αυτά που τους βάζουν να λένε τα αφεντικά τους.

Υ.Γ.2 Πιτσιρίκο; Το ξέρω, ότι όλο αυτό το μπουλούκι των Συριζαίων, είναι αριστεροί απατεώνες, λογάδες και χέστηδες. Εάν ήτανε γκόμενες, θα ήταν φτηνές πoυτάνες. Οι άλλοι όμως, οι γλίτσουρες της κάθε εξουσίας, οι αριστεροί του Βολταίρου δηλαδή, εάν ήτανε γκόμενες θα ήταν σαν τις άφραγκες που ψάχνουν για πλούσιο γαμπρό. Αυτού του είδους οι γυναίκες δεν διστάζουν να πουλήσουν ένα γκόμενό τους για έναν άλλο, που θα τους εξασφαλίσει λίγο πιο άνετη ζωή. Είναι γυναίκες αδίσταχτες. Τώρα εάν με ρωτούσες για ένα one night stand μεταξύ μιας φτηνής πoυτάνας και μιας καριόλας, που μου πουλάει έρωτα μέχρι να με τυλίξει, θα προτιμούσα την φτηνή πoυτάνα. Γιατί; Γιατί, την πoυτάνα την καταλαβαίνεις. Την καριόλα του Βολταίρου, αν είσαι μαλακοκάβλης, την πιστεύεις, την παντρεύεσαι και μια ζωή είναι κολλημένη πάνω σου σαν τσιμπούρι.

Υ.Γ.3. Με αφορμή τον θάνατο του Γενάρχη Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, θεωρώ ότι οι τέσσερις μέρες δημόσιο πένθος είναι λίγο για την χώρα. Επίσης, αυτή η τσιφουτιά των Συριζαίων, να την βγάλουν με μια σκέτη δημόσια δαπάνη, δείχνει και έλλειψη σεβασμού στον θανόντα. Κανονικά, το πτώμα θα έπρεπε να το πάνε με κιλλίβαντα στο νεκροταφείο.

Κι΄ αν στο κάτω-κάτω δεν είχαν καύσιμα να κινήσουν το θηρίο, ας έβαζαν τον μακαρίτη σε μία πολυθρόνα και ας τον γύριζαν από γειτονιά σε γειτονιά. Πώς έσερναν το πτώμα του Καλλίνικου πριν το θάψουν;

Τα θερμά συλλυπητήριά μου λοιπόν, στους οικείους του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Και αν φτιάξουν και κανένα ίδρυμα-για να τον θυμόμαστε- να προτιμήσουν στο ΔΣ και κανένα αριστερό του Βολταίρου. Τόσα καλά λόγια λένε για τον Κυριάκο.

(Αγαπητέ φίλε, ξέρετε πολλά εσείς και είστε απολαυστικός. Αν συναντηθούμε κάποτε, να σας πω κι εγώ αυτά που ξέρω. Εμένα μου αρέσουν πολύ αυτοί οι ντεμέκ αριστεροί διανοούμενοι που έγλειψαν τα @ρχίδια κάθε πρωθυπουργού -από τον Σημίτη και τον Παπανδρέου μέχρι τον Καραμανλή και τον Σαμαρά- και λένε σήμερα με ύφος «εγώ ποτέ δεν είχα καμία σχέση με την εξουσία». Εν τω μεταξύ, άπειρες οι φωτογραφίες των «αριστερών διανούμενων» με τον Βενιζέλο, την Ντόρα και άλλους τέτοιους αντιεξουσιαστές. Να σας θυμίσω ένα κείμενό μου πριν από τέσσερα χρόνια: Ούτε μια φορά. Επίσης, διαβάστε τις δυο πρώτες παραγράφους από αυτό το κείμενο. Το μόνο πρόβλημα αριστερών νεοφιλελεύθρων «διανοούμενων» είναι πως, με τον ΣΥΡΙΖΑ, τους κόπηκε η πρόσβαση στη μάσα. Μεγαλύτερο πρόβλημα και από την πoυτάνα και από την καριόλα είναι ο γάμος. Έχετε δίκιο πως τέσσερις μέρες δημόσιο πένθος είναι λίγες για τον Μητσοτάκη. Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε του κώλoυ τα εννιάμερα και στον Μητσοτάκη μόνο τέσσερις μέρες. Να είστε καλά.)

Πηγή: pitsirikos