Στο προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στις όποιες αριστερές ρίζες του φασισμού.Στην Ελλάδα έχουμε όμως τον Συριζαϊσμό.
"Το κόμμα απευθύνεται σε ευρύτερα ακροατήρια κι όχι σε ένα αριστεροχώρι".
Τάδε έφη Αλέξις Τσίπρας χλευάζοντας μέχρι χλέπας την αριστερά, την αριστερά που τον ανέδειξε, τον εξέθρεψε, τον πίστεψε. Έτσι έκοψε και δημόσια τον ομφάλιο λώρο που τον συνέδεε με την τροφό του γιατί πολιτικά το χε κάνει καιρό πριν, ενώ ιδιωτικά είχε απογαλακτιστεί πολύ καιρό πριν, ερωτοτροπώντας με τις ελίτ ο αρχοντοχωριάτης.
Ο Τσίπρας δεν είναι απλά αρχίδι. Είναι μεγάλο αρχίδι. Είναι ένας ηγέτης. Με μακιαβελικούς όρους: Ηγέτης φτιαγμένος από το λαό για τις ελίτ. Είναι ικανός. Ναι, είναι ικανός για όλα. Μα το μόνο πράμα στο οποίο είναι ικανός είναι να χειραγωγεί. Εξάλλου αυτό είναι το μόνο πράγμα που έμαθε να κάνει στη ζωή του: να ανεβαίνει στην κομματική ιεραρχία.
Ο "άφθαρτος" είναι παιδί του σάπιου πολιτικού συστήματος.
Οι πλερέζες πέσανε. Ακόμη κι αν οι δημοσιογράφοι απεργούν όχι για να μην περάσουν τα μέτρα αλλά για να περάσουν τα νέα μέτρα το δυνατόν ομαλότερο. Οι μηχανισμοί της αριστεράς παντρεύτηκαν τα δεξιά συμφέροντα. Τι θα μπορούσατε να περιμένετε εκτός από μπάσταρδα;
Τι να κάνουν κι αυτά; Έχουν στόματα να θρέψουν. Και δεν πάει να γαμηθεί όλη η κοινωνία.
Όπως κι οι βουλευτές του Τσίπρα, όλοι αυτοί οι μικροί αριστεριστές μαζί με τους "πατριώτες" του Καμμένου, όλοι αυτοί οι εφιάλτες μαριονέτες στα χέρια του Τσίπρα. Αυτοί κι αν έχουν στόματα να θρέψουν. Κάτι στοματάρες ΝΑ!
Και μόνο οι φήμες για εκλογές που μάλλον διέδωσε ο ίδιος ο Τσίπρας με τρόπο έντεχνο ήταν αρκετή για να τους βάλει στη θέση τους για να μην την χάσουν.
