Σαν σήμερα, το 1936 ο φασίστας Μεταξάς καίει σε όλη την Ελλάδα βιβλία!

Σαν σήμερα το 1936 ο δικτάτορας Μεταξάς, μιμούμενος τις πρακτικές του Αδόλφου Χίτλερ, οργανώνει σε πλατείες μεγάλων πόλεων της χώρας, το κάψιμο βιβλίων με «ανθελληνικό» περιεχόμενο. Ανάμεσά τους, βιβλία των Γκαίτε, Σω, Φρόιντ, Τολστόι.

Όπως διαβάζουμε στα Χρονικα, χαρακτηριστικά βιβλία που κάηκαν ήταν:

- Η «Ζωή εν Τάφω» του Στρατή Μυριβήλη, πιθανώς επειδή ήταν αντιπολεμικό βιβλίο

- Η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, έργο που κατεξοχήν στρέφεται κατά της εξουσίας (γενικότερα, όπως θα φανεί παρακάτω, η αρχαία γραμματεία βρέθηκε στο στόχαστρο του καθεστώτος)

- Έργα του Πλάτωνα, του Θουκυδίδη και του Ξενοφώντα. Υπήρξε ρητή διαταγή να μη διδαχθεί ο «Επιτάφιος» του Περικλή στα σχολεία, για να μην τον εκλάβουν οι μαθητές ως έμμεση αποδοκιμασία των μηχανισμών του κράτους

- Για προφανείς λόγους, το συνολικό έργο του Καρλ Μαρξ, καθώς και άλλα βιβλία με μαρξιστικό περιεχόμενο

- Η «Καταγωγή των Ειδών» του Δαρβίνου, έργο που απαγορεύτηκε κατά περιόδους ανά τον κόσμο και συνάντησε αντιδράσεις από την Εκκλησία, συντηρητικούς φορείς κλπ., λόγω της θεωρίας του Δαρβίνου περί συγγένειας του ανθρώπου με τον πίθηκο

- Έργα του Σίγκμουντ Φρόιντ (προφανώς οι ψυχοσεξουαλικές θεωρίες του κρίθηκαν ανήθικες), του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο (λόγω του κοινωνικού σχολιασμού των έργων του), του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, του Ανατόλ Φρανς, του Χάινριχ Χάινε, των Μαξίμ Γκόρκι, Λέον Τολστόι και Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (και μόνο η εθνικότητά τους ήταν αρκετή), του Γκαίτε και του Ιμάνουελ Καντ.

Με τον τρόπο του Γ.Σ

by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ

Ο Σεφέρης επιτέλους πέθανε οριστικά
«στο φέρετρο του ακούμπησε η Ελλάδα»
Αυτός πού ακούμπησε,κανείς δεν λέει…
Θωμάς Γκόρπας

Ο Σεφέρης με μια συναισθηματική ντρίπλα αθωώνει το δικτάτορα Μεταξά. Ο Σεφέρης υπήρξε γλείφτης των Άγγλων. Γράφει ο μεγάλος μας ποιητής για το ίνδαλμά του «Όταν ήρθε η 28η, δεν μπόρεσε να ιδεί ότι τότε μόνο, και όχι στις εορτές του Σταδίου, ολόκληρος ο λαός ήταν μαζί του, μαζί με την απάντηση που έδωσε στον Grazzi την αυγή. Δεν μπόρεσε να καταλάβει ότι η ημέρα εκείνη δεν επικύρωνε αλλά καταργούσε την 4η Αυγούστου».

Ο Σεφέρης στα ημερολόγιά του έγραψε μια μεγαλοπρεπέστατη μπούρδα. Το ζήτημα φυσικά δεν είναι η δουλική συμπεριφορά ενός νομπελίστα αλλά ο τρόπος με τον οποίο η άρχουσα τάξη γράφει την ιστορία του τόπου. Εδώ υπάρχει μόνο ο λαός και ο Μεταξάς. Ο Ηγέτης που η βασίλισσα Σοφία τον φώναζε χαϊδευτικά Γιαννάκη αφού ήταν γνωστό στα ανάκτορα πως ο μέγας δικτάτωρ είναι κακιά αδερφή.

Οι βιογράφοι του Μεταξά δεν αναφέρουν φυσικά το πάθος του για τα αγοράκια και το αβυσσαλέο μίσος του για τους κομουνιστές. Ο Μεταξάς είναι για τους αστούς ηγετική φυσιογνωμία αφού, ως υπάκουο ανθρωπάκι, απ’ τη μια έδειχνε τα δόντια του στο λαό με τις φασιστικές του φιέστες και τους ανθρωποκτόνους νόμους κι απ’ την άλλη έκανε τα χατίρια των Άγγλων που τον καιρό εκείνο ήταν παντοδύναμοι και διατεθειμένοι να σκορπίσουν χρήμα για να αναστηλώσουν τις καταρρακωμένες τους αποικίες.

Η δικτατορία του Μεταξά κλείνει θέατρα!

Ένταση έχει δημιουργηθεί τις τελευταίες ημέρες μετά την απόφαση του δήμου Αθηναίων να κλείσει περισσότερα από σαράντα θέατρα και πολυχώρους που λειτουργούν στην πρωτεύουσα.


Η είδηση έσκασε την προηγούμενη Πέμπτη, όπου στους χώρους αυτούς έφτασε η ειδοποίηση ότι άμεσα θα τους σφραγίσουν. Κι όταν λέω «άμεσα» το εννοώ, καθώς οι πρώτοι χώροι που θα κλείσουν είναι στις 2 Απριλίου και έπεται συνέχεια, καθημερινά…!


Πώς και γιατί ξεκίνησε όλο αυτό; Όπως φαίνεται, η αιτία (ή αφορμή, αν θέλετε) ξεκίνησε μετά από επτά (!) περίπου καταγγελίες του «Σωματείου Ελλήνων Τεχνικών Θεάτρου», που οδήγησαν τις αρμόδιες επιτροπές του Δήμου Αθηναίων να αρχίσουν τους ελέγχους σε θέατρα, πολυχώρους και όπου ανεβαίνουν θεατρικές παραστάσεις. Ο πρώτος έλεγχος πραγματοποιήθηκε σε 83 χώρους και το πρώτο που ζητούσαν είναι αν υπάρχει άδεια θεάτρου.


Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι «άδεια θεάτρου» έχουν ορισμένα από τα παλιά θέατρα, αφού ο νόμος για τη λειτουργία του είναι παλιός, ή μάλλον «παμπάλαιος» καθώς έχει τεθεί σε ισχύ από το 1937, επί δικτατορίας Ιωάννη Μεταξά. Έκτοτε, ο νόμος δεν έχει… εκμοντερνιστεί με τα σύγχρονα δεδομένα και, ενώ πολλοί προσπάθησαν σε αυτά τα χρόνια να γίνει κάτι, τελικά δεν έγινε τίποτα, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στο σημείο αυτό. Στους ελέγχους λοιπόν που έγιναν, ζητούσαν από τους ιδιοκτήτες των χώρων αυτών, αν έχουν άδεια θεάτρου.