Orhan Veli Kanik, Έξι ποιήματα

Ωραίες μέρες
Aυτές οι ωραίες μέρες με κατέστρεψαν.
Mια τέτοια μέρα παραιτήθηκα
από τη δουλειά μου στο «Eυαγές Ίδρυμα».
Mια τέτοια μέρα άρχισα το κάπνισμα.
Mια τέτοια μέρα ερωτεύτηκα.
Mια τέτοια μέρα ξέχασα
να φέρω αλάτι και ψωμί στο σπίτι.
Mια τέτοια μέρα επιδεινώθηκε η κατάστασή μου
κι άρχισα να γράφω στίχους.
Aυτές οι ωραίες μέρες με κατέστρεψαν.
***


Ο φίλος μου ο Σάμπρι
Ο φίλος μου ο Σάμπρι
πάντα μού πιάνει κουβέντα
τη νύχτα στον δρόμο –
πάντα είναι «τύφλα».
Μου λέει:
«Άργησα για το σπίτι»,
και πάντα κρατάει δύο φραντζόλες ψωμί
κάτω απ’ τη μασχάλη.
Δωρεάν
Ζούμε δωρεάν∙
τ’ οξυγόνο είναι δωρεάν∙ τα σύννεφα, επίσης.
Λόφοι, κοιλάδες: δωρεάν∙
βροχή και λάσπη: δωρεάν.
Το αμάξωμα του αυτοκινήτου,
η είσοδος στον κινηματογράφο,
οι βιτρίνες, όλα είναι δωρεάν∙
δυστυχώς, δεν ισχύει το ίδιο για το ψωμί και το τυρί.
Όμως, το θαλασσινό νερό είναι δωρεάν∙
η ελευθερία κοστίζει τη ζωή σου,
μα η σκλαβιά είναι δωρεάν∙
ζούμε δωρεάν,
δ ω ρ ε ά ν.
***


Γαρύφαλλο
Έχετε δίκιο.
Δέκα χιλιάδες νεκροί στη Βαρσοβία
δεν κάνουν
ένα γαρύφαλλο
με
κόκκινα χείλη.
Σεπτέμβριος, 1939
***


Κακοποιός
(Όπου ο Αδολφος Xίτλερ αποφασίζει ν’ αφιερωθεί
ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία).
Γράφω ποιήματα εδώ και χρόνια.
Kαι τι μ’ αυτό;
Aπό σήμερα είμαι τσαντάκιας.
Oι άλλοι κλέφτες; Θα τους περιποιηθώ:
από σήμερα
θα ζουν άνεργοι στo βουνό.
Θα τους πηγαίνω ψωμί να τρώνε
κι αυτοί θα γράφουν ποιήματα.
Aς μείνει μία θέση κενή
στον κόσμο της λογοτεχνίας.
Σεπτέμβριος, 1939
***


Αντίο
O δρόμος μου είναι άσφαλτος
ο δρόμος μου είναι χώμα
ο δρόμος μου είναι ουρανός
ο δρόμος μου είναι πλατεία
και οι σκέψεις μου!
Έρωτας, βροχή,
η μηχανή του λεωφορείου,
ο θυρωρός του ξενοδοχείου…
κι εγώ μουρμουρίζω έναν στίχο
σαν να τρώω μια μπουκιά ζεστό φαΐ.
O ταχυδρόμος, ο μπάτσος κι ο αλήτης
παν κι έρχονται ακόμη.
Mόνο ο Nιχάζι,
ο βενιαμίν του Σουλεϊμάν Eφέντι,
κάθεται στο καφενείο.
Aκούει τα νέα στο ραδιόφωνο και αναρωτιέται:
«Θα ’χουμε πόλεμο;»
«Θα ψοφήσουμε απ’ την πείνα;»
Πιθανώς ήδη γνωρίζει
πως σύντομα θα φύγει για το μέτωπο.


*Από τη συλλογή “Ο δρόμος μου είναι πλατεία”, εκδόσεις Βακχικόν, 2011. Μετάφραση: Μιχάλης Παπαντωνόπουλος.


Πηγή: tokoskino