Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

Εμπρός όλης της γης οι ψεκασμένοι

aris1
Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Η ηλιθιότητα συνεχίζει την επέλασή της.
Πολύ επικίνδυνη πια η Ευρώπη.
48ωρο τελεσίγραφο στην Βρετανία από τον Σουλτς για την αποχώρηση της από την ΕΕ.
  

Η θλιβερή κυρία Στέρτζον να σκέφτεται ακόμα και το βέτο, τώρα που κατάλαβε ότι το να είσαι το δεξί παπούτσι της Αγγλίας σημαίνει ότι δεν αποφασίζεις εσύ για το πού θα βαδίζεις.
Αργά για δάκρυα, κούκλα μου.
Σας πρόσφεραν ανεξαρτησία πριν 2 χρόνια και φοβηθήκατε μην σας φάνε οι γλάροι.
Και τώρα θυμηθήκατε ότι θέλετε ανεξαρτησία γιατί φοβάστε την απομόνωση εκτός του ευρώ;
Καλά κρασιά.

Με αυτό το μυαλό θα σπάτε πέτρες σε έναν αιώνα το πολύ.
Αλλά ελάτε και εσείς, πουλάκια μου, στην ΕΕ να πάθετε ότι έπαθε η Ελλάδα, στην οποία ούτε οι Σύριοι δεν θέλουν πια να μείνουν.
Το Brexit προβλέπεται ότι θα επιφέρει πτώση 5% του βρετανικού ΑΕΠ, ενώ στην Ελλάδα που αποφύγαμε το Grexit έπεσε μόνο 30%.
Θυμάμαι και τους Μένουμε Ευρώπη πέρσι, που ούρλιαζαν υπέρ του ΝΑΙ για να μπορούν να κάνουν ταξίδια.
Λες και όσοι ζουν στις χώρες εκτός του ευρώ δεν πάνε ταξίδια.
Αμ το άλλο: «πλήγμα στον ελληνικό τουρισμό το Brexit» ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

Κόφτε το, αφήστε με να φάω.
Στο μεταξύ οι ‘Αγγλοι δεν είχαν ποτέ τους ευρώ χαχα.
Οι δε Ρώσοι πώς και κατακλύζουν τα ελληνικά νησιά;
Οι Τούρκοι;
Και πώς έχουν ευρώ στο Μαυροβούνιο και στο Κόσοβο;
‘Αιντε θύμα, άιντε ψώνιο, άιντε σύμβολο αιώνιο και τα κάναμε όλα σαλάτα.
Και εκεί πάνω που είσαι, Σκωτία μου, ε ρε τι έχετε να τραβήξετε.
‘Οχι, ελάτε κι εσείς στην μεγάλη οικογένειά μας.

Σαν τους ‘Ελληνες και αυτοί, έχουν την αυταπάτη ότι τα προτεκτοράτα μπορούν να παίρνουν αποφάσεις.
Οπότε το πρόβλημα τους δεν είναι που τρέχουν μια ζωή κάτω από φουστάνια, αλλά το είδος του φουστανιού.
Κάτι όνειρα που κάνουν μερικοί.
Ελάτε βρε, αλλά να ξέρετε πως θα υπογράψετε πρώτα 3-4 νομοσχεδιάκια με κάτι αναγκαίες μεταρρυθμισούλες· δεν είναι τίποτα, μια μικρή λίστα γάμου την λέμε εμείς εδώ στις Βρυξέλλες.
Μέχρι και πρόταση για επίσπευση της σύστασης πανευρωπαϊκού στρατού έπεσε στο τραπέζι της βλακείας, για να δείξουμε εμείς οι Ευρωπαίοι στους ‘Αγγλους πόσο την έχουμε.
Προτείνω και παρελάσεις σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις.
Εμπρός όλης της γης οι ψεκασμένοι.

Ευρώπη σε παρακαλώ, μη σταματάς.
Δώσε πόνο.
Πραγματικά, δεν έχω ρίξει τόσο γέλιο στη ζωή μου όσο αυτές τις μέρες.
Αλλά αυτό που πραγματικά την κάνει επικίνδυνη -αυτή την Ευρώπη- δεν είναι όλα αυτά τα γελοία.
Το πιο επικίνδυνο απ’ όλα είναι η δημοκρατία της μπανάνας.
Ακούω χιλιάδες ανθρώπους να ζητάνε την ανατροπή του αποτελέσματος ενός δημοψηφίσματος.
Αυτό είναι το χειρότερο απ’ όλα, ρε.
Τους ακούς μέρα-νύχτα να μιλάνε για τη δημοκρατία και στο τέλος δεν έχουν ιδέα τι είναι η δημοκρατία.

Και δεν εννοώ ότι δεν έχουν το δικαίωμα να διαφωνήσουν.
‘Η να διεκδικήσουν την διαφωνία τους, εφόσον αυτό είναι το δίκαιο για το κοινωνικό σύνολο.
Αλλά νομίζω πως είναι λιγουλάκι θλιβερό να μην ανοίγει ρουθούνι για τα εκατομμύρια σκάνδαλα, τις «πολιτικές» τύπου κάψτε τους πολίτες-σώστε τις τράπεζες ή τις χιλιάδες αποφάσεις που λαμβάνονται ερήμην τους πίσω από τις κλειστές πόρτες των ευρωκοινοβουλίων.
Και να ωρύεσαι από πάνω, για να μείνεις οπωσδήποτε στην διεφθαρμένη ΕΕ που έχει μετατρέψει την δημοκρατία σε ρωμαϊκή αρένα.
Μιλάμε τώρα για πολιτική αντίληψη που τσακίζει κόκκαλα.
«Βέβαια, αυτοί που κλωτσάνε περισσότερο για το Brexit είναι εκείνοι ακριβώς που την έκαναν την Ευρώπη σαν τα μούτρα τους.»

Τοκογλυφικά funds, γραφειοκράτες, κακομαθημένοι ολιγάρχες, τραπεζίτες, ευρωλιγούρηδες και άλλοι, πιέζουν την κοινή γνώμη να χορέψει στο ρυθμό τους -παίζοντας στα δάχτυλα με τους φόβους του καθενός.
Μοιράζουν σαν καραμέλες: Γκοτζίλες, πυρηνικούς όλεθρους, λιμούς και ακροδεξιούς γορίλες.
Συνέβη ότι και στις εκλογές του 2012 στην Ελλάδα, όπου η ΝΔ και το ευρωκατεστημένο έσπειραν τον όλεθρο στο πόπολο.
Και απίστευτο οι ‘Ελληνες να κοιμούνται ακόμα όρθιοι και να μη βλέπουν το ίδιο έργο στην Αγγλία με το Brexit.

Η διαφορά είναι ότι οι ‘Αγγλοι δεν τσίμπησαν, χωρίς να σημαίνει τίποτε περισσότερο αυτό.
‘Αλλο πράγμα η εκλογική νίκη και άλλο πράγμα η ανατροπή, να ξέρουμε και τι λέμε.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ανέχεσαι να σου λένε οι άλλοι ότι ψήφισες λάθος.
Αν οι ‘Αγγλοι υπερασπιστούν το δικαίωμα τους για Brexit θα είναι πολύ εξυπνότεροι από τους χιλιάδες «έξυπνους» που πολεμάνε τάχα μου για να τους σώσουν από την καταστροφή ενός Grexit.
Στο κάτω-κάτω όλο αυτό γίνεται για το δικαίωμα των λαών να αποφασίζουν.
Αλλιώς να μην γίνονται δημοψήφισματα και να μας λένε οι αγορές τι να κάνουμε -λες και αυτό δεν γίνεται ήδη.
Οι δε ακροδεξιοί θα είναι πάντα υπέρ των Brexit, Grexit κτλ έτσι ώστε να ελέγξουν τυχόν αντιδράσεις ενάντια στο γραφειοκρατικό τέρας που λέγεται ΕΕ, ακόμα και μια πιθανή τάση ενάντια στο σύστημα.

‘Ολοι μας ιστορικά αστοιχείωτοι, ρε πoύστη μου;
Είναι γνωστό από το 1930, ότι οι ακροδεξιοί αρέσκονται να το παίζουν «αντισυστημικοί».
Στην εργατική τάξη απευθύνονται άλλωστε.
Η επιτυχία τους έχει να κάνει με την πλήρη απουσία της έννοιας της ταξικής πάλης στο ευρύτερο κοινό, που, όταν ακούει αντίσταση, νομίζει ότι μιλάμε για θερμοσίφωνες.
Επανάσταση χωρίς επαναστατικές ορέξεις δεν γίνεται, πώς να το κάνουμε δηλαδή.
Η σύγχρονη «Αριστερά» προσπαθεί να αλλάξει το σύστημα εκ των έσω -μέσα στο ευρώ, παρέα με τα καθάρματα- και άφησε τους ακροδεξιούς ελεύθερους να το παίζουν αντισυστημικοί.
‘Αλλα φρούτα και όλοι αυτοί οι «αριστεροί».

Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ.
Οι Εργατικοί πέτυχαν να ρεζιλέψουν το 1945 τον φιλελεύθερο Τσώρτσιλ -που ζητούσε λιτότητα από τους ‘Αγγλους και ιδιωτικοποιήσεις-, φέρνοντας το 1948 ένα από τα καλύτερα συστήματα υγείας του πλανήτη, το NHS, αλλά τώρα είναι κάπου μεταξύ Κρόνου και Δία.
Παρένθεση, ο Τσώρτσιλ μιλούσε τότε για ενωμένη Ευρώπη με τη συμμετοχή της Γερμανίας και τη συμβολή των ΗΠΑ· όχι για να δούμε πόσο μπροστά βλέπει το σύστημα και πόσο πίσω είμαστε εμείς.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα κόμματα φέρνουν την αλλαγή.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το Brexit είναι των γελοίων Boris και Farage.
  

Αυτοί που ωρύονται για τους ακροδεξιούς σήμερα ξεχνούν ότι όλοι αυτοί ευδοκιμούν χάρη στην ΕΕ.
Δηλαδή, όχι, τέτοιες κριτικές όλοι κάνουμε.
Πέραν της κρίσης του 2007 που ανάγκασε το κεφάλαιο να βγάλει τους σκελετούς από την ντουλάπα- που εμφανίστηκαν κυρίως οι νεοναζί στον κόσμο;

Καθόλου τυχαίο ότι ο Δεξιός Τομέας στην Ουκρανία είναι υπέρ της ΕΕ.
Καθόλου τυχαίο ότι υπάρχουν τόσες ακροδεξιές κυβερνήσεις στην ΕΕ.
Καθόλου τυχαίο ότι έχουν εμφανιστεί νεοναζιστές ακόμα και σε χώρες που φλερτάρουν με την ΕΕ.
Καθόλου τυχαίο που είναι εντονότερη η ακροδεξιά στις πλουσιότερες χώρες, γιατί άραγε;
Δηλαδή η παρουσία τους δεν έχει να κάνει με την ύπαρξη …ευρωσκεπτικισμού, αλλά ουσιαστικά πάνε χέρι-χέρι με τον πλούτο.
Και ποιοι έχουν στην κατοχή τους τον περισσότερο πλούτο;
Ποιες είναι οι πλουσιότερες χώρες;
Σε ποιες χώρες προτιμούν να πάνε της γης οι κολασμένοι, προσφέροντας έδαφος στην ξενοφοβία που εκμεταλλεύονται οι ακροδεξιοί;
Τόσο δύσκολα ε;
Στην ΕΕ ουσιαστικά βασιλεύει ο μικροαστισμός και η ελεύθερη οικονομία, οπότε η ακροδεξιά κάνει πάρτυ.
Είναι τόσο απλό.

Ο Ραφαηλίδης έλεγε: Ο φασισμός είναι κοινωνικό καθεστώς σπέσιαλ για μικροαστούς. Όχι για αστούς, ούτε για προλετάριους. Ο χάλιας μικροαστός πάντα έχει ανάγκη από έναν σούπερ πατέρα του έθνους, που να τον προστατεύει απ’ τους παμφάγους καπιταλιστές, αλλά και από τους κομμουνιστές που απειλούν το όνειρό του για ένα πέρασμα στην «ανώτερη τάξη».
Γι’ αυτό οι ‘Ελληνες ακούνε διαγραφή του χρέους και τρελαίνονται.
Φοβούνται μην ανακοπεί η άνοδος τους στις πλουσιότερες χώρες του κόσμου.
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ.
‘Οχι, πραγματικά, είναι φανταστικό.

Πολλοί ‘Ελληνες ερωτεύτηκαν το ευρώ και ονειρεύτηκαν λεφτά με ουρά.
Αντ’ αυτών κληρονόμησαν hot spot, μνημόνια, την μεγαλύτερη ανεργία όλων των εποχών σε δυτικό κράτος, έχασαν το μισό τους εισόδημα, αναγκάστηκαν στα 40 και στα 50 τους να μεταναστεύσουν, διαλύθηκαν τα σχολεία/νοσοκομεία τους, η χώρα τους έχει ξεπουληθεί από άκρη σ’ άκρη και σύνταξη θα πάρουν μόνο αν καταφέρουν να ζήσουν όσο ο Μητσοτάκης ο πρεσβύτερος.
Και τους άφησαν με μια τηλεόραση και ένα facebook για να κοροϊδεύουν τους ‘Αγγλους.
Ποιοι, οι ‘Ελληνες.
Που νομίζουν ότι επειδή εδώ γεννήθηκε η δημοκρατία, πάει να πει ότι την αξίζουν κιόλας.
Με αυτό το πλευρό να κοιμούνται.
Πάντως, η «δημοκρατία» των αγορών και των τραπεζών είναι τελειωμένη.
Για τον πολύ απλό λόγο ότι η πραγματική δημοκρατία δεν μπορεί να δουλέψει σε έναν τόσο άνισο κόσμο.

Η αστική δημοκρατία είναι μπούρδα, μια ολιγαρχία με δημοκρατική προβιά.
Ο Αριστοτέλης -αν και πολέμιος της δημοκρατίας- φαίνεται ότι την ήξερε καλύτερα από τους σημερινούς οπαδούς της: «είναι πράγματι δημοκρατία όταν οι ελεύθεροι και πτωχοί πλειοψηφούν και είναι κυρίαρχοι της εξουσίας, τουναντίον δε ολιγαρχία, όταν οι πλούσιοι και ευγενούς καταγωγής κυριαρχούν, αν και ολιγότεροι κατ’ αριθμόν.»
‘Οπως και ο Θαλής ο Μιλήσιος: «άριστη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πολύ πλούσιους πολίτες ούτε πολύ φτωχούς.»
Α, τα παλιοκομμούνια.

Τραγικό να έζησε κάποιος 2.000 χρόνια πριν από σένα -χωρίς ‘Ιντερνετ, την μόρφωσή σου ή την δικαιότερη πρόσβασή σου σε αγαθά- και να ξέρει καλύτερα από σένα τι σημαίνει δημοκρατία.
Και το γέλιο συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό.
Συνεχίζονται οι απειλές προς την Αγγλία από κάθε λογής γραφικούς.
Στην Αγγλία.
Τ’ ανέφερε ο Ηλίας αναλυτικότερα -μια και έχει ζήσει στη χώρα- αλλά πραγματικά συμπεριφέρονται όλοι, λες και έχουν να κάνουν με την Βόρεια Κορέα.
Απόλυτη υστερία.
Αυτό το πράγμα που λέγεται Ευρωπαϊκή ‘Ενωση δεν είναι Ευρώπη.
Είναι ένα κακόγουστο στέκι για όλους τους καθυστερημένους.
Η ΕΕ φόρτωσε χρέη τα κράτη, τάισε μίσος, έγινε χορηγός κάθε δημιουργικής σκέψης -με αποτέλεσμα να την σαπίσει- και διέλυσε κάθε έννοια δημοκρατίας, αλληλεγγύης και προόδου πριν αυτή δημιουργηθεί.

Η ΕΕ ήταν το αμερικάνικο όνειρο σε ευρωπαϊκή συσκευασία.
Σε τιμή προσφοράς.
Και τώρα έγινε εφιάλτης.
Το μεγαλύτερο «επίτευγμά» της έφτασε να είναι το ευρώ.
Αρκεί να δει κανείς πόσοι καλλιτέχνες ή διανοούμενοι βγήκαν τα τελευταία 20 χρόνια από την μήτρα της ΕΕ.
Κανένας.
Τίποτα.
Ως επί το πλείστον, τρακαδόροι της ευρωδιαπλοκής και ζητιάνοι της εκάστοτε εξουσίας.
Μια από τα ίδια οι υπόλοιποι κλάδοι.
‘Οπου έπεσε το «εύκολο» χρήμα της ΕΚΤ, πραγματικά δεν άφησε τίποτα όρθιο.
Ελάχιστοι εκείνοι που αντιστάθηκαν στην εποχή που τα χρήματα έγιναν το σύμπαν ολάκερο.

Και όταν ήρθαν να πάρουν την Ελλάδα δεν αντέδρασες, γιατί είσαι Ευρωπαίος.
‘Οταν ήρθαν να πάρουν την Ιρλανδία δεν αντέδρασες, γιατί είσαι Ευρωπαίος.
‘Οταν ήρθαν να πάρουν την Ισπανία δεν αντέδρασες, γιατί είσαι Ευρωπαίος.
‘Οταν ήρθαν να πάρουν τη Γαλλία δεν αντέδρασες, γιατί είσαι Ευρωπαίος.
Σου έχουν πάρει τα πάντα, αλλά εκεί κολλημένος εσύ γιατί είσαι Ευρωπαίος.
Και αντέδρασες τώρα που δεν στοιχήθηκε η Βρετανία σαν εσένα.
Και θες και να σε πάρουν στα σοβαρά…
Με εκτίμηση

Άρης

(Αγαπητέ Άρη, θα πρέπει να ευγνωμονούμε την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ψυχαγωγία που μας προσφέρει. Ειδικά μετά το δημοψήφισμα για το Brexit, το γέλιο έχει απογειωθεί και το κέφι έχει χτυπήσει κόκκινο. Αυτό δεν είναι Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό είναι το δελτίο του Star Chanel Αύγουστο μήνα με «ανταποκρίσεις» από τη Μύκονο. Άρη, έρχονται ακόμα πιο αστείες μέρες. Μα πού θα το φτάσουν πια; Σε ευχαριστώ, Άρη, που γράφεις αβέρτα και -μαζί με τον Ηλία- μου δίνεις την ευκαιρία να πηγαίνω για μπάνιο. Ειλικρινά, δεν αντέχω άλλο να γράφω τα ίδια και ίδια -τόσα χρόνια- και όχι μόνο να μη αλλάζει τίποτα αλλά η ηλιθιότητα όλο και να φουντώνει. Να είσαι καλά.)

Πηγή: pitsirikos

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου