Μπορεί να ακούγεται παλαιοκομμουνιστικό …

Οι πόλεμοι, η διάλυση των τοπικών πολιτικών και κοινωνικών ιστών και δομών, η αποσύνθεση των ξεχωριστών πολιτισμικών δεσμών των λαών, η επακόλουθη μαζική μετανάστευση και προσφυγιά, μεταβάλλουν όλο τον Τρίτο Κόσμο σε ένα χυλό, ανερμάτιστο και ασύνδετο, χωρίς βάση και σημεία αναφοράς. Με μόνους κερδισμένους απ’ αυτό τον αναβρασμό τις αναπτυγμένες δυτικές χώρες και τις πολυεθνικές τους εταιρίες που αποκομίζουν ό,τι τους συμφέρει, αφήνοντας τα υπόλοιπα με τη μορφή ερειπίων και ομαδικών τάφων. Εκτός από τη λεηλασία του φυσικού πλούτου, συντελείται βάσει κερδοσκοπικών κριτηρίων μια πελώρια ανθρωπογενής αφαίμαξη. Το αίμα των πιο αδύναμων μεταγγίζεται βίαια στους πιο ισχυρούς. Όπως τον καιρό που άρπαζαν εκατομμύρια γηγενείς για δούλους, διαλύοντας τις κοινωνίες τους. Η ίδια λογική με πιο εξελιγμένο και συγκαλυμμένο τρόπο.

Μπορεί να ακούγεται παλαιοκομμουνιστικό, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Ο καπιταλισμός , και οι επενέργειές του στις κοινωνίες, τις διεθνείς σχέσεις και το φυσικό περιβάλλον, είναι η βασική αν όχι η αποκλειστική αιτία για τους πολέμους, τις κρίσεις, τις καταστροφές, τη μετανάστευση και την προσφυγιά. Από τη στιγμή που επικράτησε παντού, σύστημα από τη φύση του ακραία ανταγωνιστικό, όλες αυτές οι συμφορές εντάθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν, με καινούργιες απειλές να αναδύονται κάθε μέρα.

Ο καπιταλισμός είναι ασύμβατος με την ειρήνη. Σε όλο τον κόσμο, η έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) διαπιστώνει ότι στα τέλη του 2014 υπήρχαν 60 εκατομμύρια άνθρωποι ξεριζωμένοι, δέκα εκατομμύρια περισσότεροι από το 2013. Κάθε μέρα προστίθενται 40 χιλιάδες άνθρωποι σ’ αυτό τον αριθμό χάρη στη φτώχεια που προκαλεί ο επιβεβλημένος καπιταλισμός και τις 15 πολεμικές συγκρούσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Αφρική και την Εγγύς Ανατολή, με ευθύνη και άμεση συμμετοχή των αναπτυγμένων δυτικών κρατών (Λιβύη, Μάλι, Τσαντ, Σουδάν, Σομαλία, Υεμένη, Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν κ.ά.).

Ελλάδα…

Στην Ελλάδα δεν μπορέσαμε, παρά πρόσκαιρα, αρπαχτικά και τυχοδιωκτικά, να αξιοποιήσουμε τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, στα μεγάλα έργα της διαπλοκής τύπου Ολυμπιάδας και στα μικρά της ασυδοσίας τύπου Μανωλάδας. Χωρίς σχέδιο, χωρίς υποδομές, χωρίς μελέτες οφέλους και ζημίας. Η άρχουσα τάξη, αντί να φτιάχνει παραγωγικές μονάδες, βιομηχανικές και αγροτικές, στις οποίες να απασχολεί Έλληνες και ξένους εργαζόμενους, βρήκε πολύ πιο εύκολο να απομυζά τους κρατικούς πόρους και να σπαταλά τις επιδοτήσεις και τα δάνεια, αδιαφορώντας πλήρως για τις επιπτώσεις αυτής της εσωτερικής λεηλασίας και κατασπατάλησης του ανθρώπινου δυναμικού.
Και τώρα, η Ελλάδα, που την έβαλαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά στην πραγματικότητα δεν την έβγαλαν ποτέ από τον Τρίτο Κόσμο, βλέπει, μαζί με την πτώχευση, την υποτέλεια και την εκποίησή της, τα παιδιά της, γιατρούς, μηχανικούς και πληροφορικάριους, να εργάζονται μαζί με χιλιάδες Αφρικανούς και Ασιάτες στα νοσοκομεία, τη βιομηχανία και τα τεχνολογικά κέντρα της Γερμανίας, της Αγγλίας και της Ολλανδίας, αποστερώντας από την πατρίδα τους το πιο κρίσιμο στοιχείο της προόδου, τον ίδιο τον άνθρωπο.

Επίλογος

Είναι μάταιο να περιμένει κανείς αλλαγή αυτής της πολιτικής. Μόνο εάν, για λόγους που σήμερα δεν έχουν επαρκή δυναμισμό, υπάρξει ριζοσπαστικοποίηση των δυτικών κοινωνιών, εάν οι πολίτες συνειδητοποιήσουν την αλήθεια και εάν εξεγερθούν κατά των καθεστώτων της ολιγαρχίας που έχουν επιβληθεί σε όλες τις σφαίρες της ζωής, μπορεί αυτό το σενάριο του θανάτου και της καταστροφής να διακοπεί και μία νέα μορφή οργάνωσης, συνύπαρξης και ευημερίας να επικρατήσει, που θα στηρίζεται στην αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη, την ισότητα, την ανεξαρτησία, την προστασία της φύσης και την ανάδειξη των πολιτισμών που ο ένας μετά τον άλλο ισοπεδώνονται και αφανίζονται, χωρίς ηθική και ανθρωπισμό, για μια χούφτα δολάρια.

Πηγή: vathikokkino