Τα χουμε περιγράψει: Για να κλείσει κάθε αξιολόγηση προαπαιτούμενο είναι οι άνθρωποι των δανειστών στη χώρα να έχουν πλήρη ασυλία. Στην περίπτωση του Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ και αποζημίωση για τα δικαστικά έξοδα.
Είναι μια κατάφωρη παρέμβαση των δανειστών στην ελληνική δικαιοσύνη.
Η Τρόικα αποφασίζει την κατάργηση των δικαιωμάτων των πολιτών παραβαίνοντας κάθε ευρωπαϊκή νομοθεσία και κάθε έννοια δικαίου.
Η κυβέρνηση τα νομοθετεί καταπατώντας το σύνταγμα.
Και η δικαιοσύνη τα κατοχυρώνει ως νόμιμα.
Όλοι τους τα χουν κάνει πλακάκια.
Μέσα σε μερικές μέρες: Ο Άρειος Πάγος αναίρεσε το βούλευμα για τον Γεωργίου.
Το ΣΤΕ αποφάσισε την παραγραφή της φοροδιαφυγής πέραν της πενταετίας.
Και μόλις χθες, πάλι ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε πως «μόνη όμως η καθυστέρηση καταβολής του μισθού δεν συνιστά βλαπτική, υπό την εκτεθείσα έννοια, μεταβολή των όρων της σύμβασης εργασίας, εκτός αν γίνεται δολίως και δη για να εξαναγκασθεί ο μισθωτός σε αποχώρηση από την εργασία του», επεκτείνοντας περαιτέρω στα εργασιακά την έννοια του δόλου του εργοδότη που είχε δολίως εισαχθεί σε σχέση με τα εργατικά ατυχήματα το 2013-2014.
Ο πινοσετισμός φτάνει στην Ελλάδα σε νέα ύψη.
