Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

OFFICIAL: For every € the EU crisis costs Berlin, it earns 12 times more in exports… / Eίναι επίσημο, για κάθε ένα Ευρώ που η Ευρωπαική κρίση κοστίζει στο Βερολίνο , κερδίζει 12 φορές περισσότερα από τις εξαγωγές..


Εν μέσω της αναταραχής της Ευρωπαϊκής κρίσης  χρέους και της οικονομίας που καταστρέφουν τα προγράμματα λιτότητας που κατευθύνονται από το Βερολίνο, Οι Γερμανοί εξαγωγείς προχωρούν σε έξτρα δουλειές  100 δις κάθε χρόνο !Αυτό μας το λέι ο Nathan Sheets, επικεφαλής οικονομολόγος της Citigroup με έδρα τη Νέα Υόρκη. Και αυτό το εξαγωγικό μπόνους  αντιπροσωπεύει περίπου δώδεκα φορές τα € 8,7 δισ. που η Γερμανία συνεισφέρει κάθε χρόνο στο ταμείο διάσωσης ESM.
Έχοντας επικριθεί έντονα από πολλούς (εμού συμπεριλαμβανομένου) για την αδιαλλαξία εως  τρέλας, το πραγματικό συν για την εθνική της οικονομία  εκτίθεται  πλέον  για να το δουν όλοι :  Οι Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία μπορεί να υπονομεύονται  από τις τεράστιες αποδόσεις των ομολόγων και  κοινωνικο-οικονομικές πολιτικές καμένης γης, αλλά όταν πρόκειται για τους  Γερμανούς  εξαγωγείς η ιδιωτική τους άποψη είναι : ” όσο περισσότερο συνεχίζεται, τόσο το καλύτερο για μας”.
Η Γερμανία απολαμβάνει ένα Ευρώ που είναι 20% πιο αδύναμο από όσοθα ήταν πιθανόν το γερμανικό μάρκο, και αν προσθέσει κανείς την εισροή του χαμηλού κόστους χρήματος από τοασφαλές καταφύγιο των ομολόγων , το όφελος για το Βερολίνο είναι περίπου 30%.
Φυσικά, το υψηλό κόστος δανεισμού στην Ευρώπη με βάση τις αμφιβολίες του χρέους είναι επίσης ένα όφελος για τη χώρα με τα μεγαλύτερα χρέη απ ‘όλες, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Τα ομόλογα της  είναι σε σχεδόν άνευ προηγουμένου χαμηλές αποδόσεις, και κανείς δεν μιλά για  την ανάγκη συνέχισης της  ευρώλιτότητας, περισσότερο από  την Κριστίν Λαγκάρντ, επικεφαλής του  ελεγχόμενου από την Αμερική  ΔΝΤ – και τη γυναίκα που ο Tim Geithner αποκαλεί ιδιωτικό ως «το κορίτσι μας».
Εγώ θα πω πως είναι “το κορίτσι τους” .Σχεδόν πλήρως Αμερικανοποιημένη,  εργάστηκε για πάνω από 30 χρόνια στις ΗΠΑ  ως μια  βαρυσήμαντη εταιρική δικηγόρος, και δεν ξεχνά ποτέ που βρίσκεται η πίστη της. Για τις ΗΠΑ , ένα παρατεταμένο  πρόγραμμα λιτότητας που ποτέ δεν σηκώνεις κεφάλι (και ποτέ δεν προκαλεί τραπεζική αποτυχία και τραπεζική καταστροφή) είναι μια  win-win λύση: δεν καταρρέει η Wall Street, την ίδια στιγμή που επιτυγχάνεται φτηνός δανεισμός των ΗΠΑ ενώ η Ευρώπη έχει στειρωθεί ως ανταγωνιστής σε μια συρρικνούμενη παγκόσμια αγορά.
Δε μιλάμε για συνωμοσία ή κάτι τέτοιο.  Η Γερμανία είναι υπερβολικά εκτεθειμένη σε πιθανές ευρωπαικές  διαγραφές χρέους, και η αμερικανική Fed ξέρει πολύ καλά ότι η αποτυχία των ευρωπαικών τραπεζών είναι ακόμα σχεδόν αναπόφευκτη.
Γράφω αυτά της Citigroup και άλλα γεγονότα αποκλειστικά για τον συνήθη στόχο της αποδεδειγμένης αποδόμησης των ηλιθιών :  Την επόμενη φορά που θα ακούσετε τη Μέρκελ να διαμαρτύρεται για το άγχος που προσθέτουν  στη Γερμανία  οι  “τεμπέληδες του Νότου” ή θα ακούσετε τον  Γκάιτνερ να λέει ότι η αμερικανική οικονομία και το έλλειμμα ήταν σε εξαιρετική κατάσταση μέχρι να τα σκατώσει ο Yerp, θυμηθείτε αυτές τις καταγεγραμμένες πραγματικότητες.
Ενώ υπάρχει πραγματική έλλειψη ιδεών( brainstorming) για να βοηθήσει στην επίλυση των άθλιων προβλημάτων  της ΕΕ, η ενοχοποίηση (blamestorming) δεν θα έπρεπε να είναι υποκατάστατο γι ‘αυτό.
Οι γερμανικές ελίττ, οι Βρυξέλλες, η ΕΚΤ, και η αμερικανική ελίτ έκαναν τους νόμους τόσο ευλίγιστους ώστε είτε οι πιο αδύναμες χώρες να μπουν στην Ευρωζώνη είτε να πάρουν αμέτρητα και ασυλλόγιστα φτηνά κρατικά δανεικά μέσω ομολόγων που δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά να επιστρέψουν. Η ευθύνη πρέπει να είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη για αυτό το χάος μεταξύ όλων των συμμετεχόντων στον τραπεζικό τομέα, την πολιτική και τις κυβέρνησεις.  Οι τελευταίοι που πρέπει να έχουν την ευθύνη  είναι οι απλοί πολίτες από τις χώρες αυτές … που σχεδόν όλοι από τους οποίους πληρώνουν άδικα και πάνω από τα όρια τους  (μέσω φόρων) για την απληστία και τη διαφθορά μεγαλομανία των ηγετών τους. 

Του John Ward
Απόδοση : Ν.Κ. για την ΕΛ.Λ.Α.Σ


Ακολουθεί το πρωτότυπο κείμενο
———————————————-
OFFICIAL: For every € the EU crisis costs Berlin, it earns 12 times more in exports…
….and America isn’t doing badly out of it either

In the midst of European debt turmoil and a ClubMed economy-destroying austerity programme driven from Berlin, German exporters are pulling in €100 billion+ of extra business every year. That’s according to Nathan Sheets, Citigroup’s chief economist based in New York. And this export bonus represents almost twelve times the €8.7bn the country is contributing each year to the ESM rescue fund.
Heavily criticised by many (including me) for being inflexibly mad, the real plus for her national economy is now audited for all to see: Greece, Spain, Italy and Portugal may be crippled by enormous bond yields and socio-economic scorched earth, but when it comes to German exporters, their private view will be, “the longer it goes on, the better for us”.
Germany enjoys a euro that’s 20% weaker than the Deutschmark would probably have been; and if one adds the inflow of low-cost safe-haven bond money, the benefit for Berlin is around 30%.
Of course, the high cost of borrowing in Europe based on debt doubts is also a boon for the country with the biggest debts of all, the United States of America. Its bonds too are trading at almost unprecedentedly low yields, and nobody pushes the need for continuing euro-austerity more than Christine Lagarde, head of the US-controlled IMF – and the woman Tim Geithner refers to in private as “our gal”.
I’ll say she is: almost completely Americanised, Lagarde worked for over 30 years in the States as a heavy-hitting corporate lawyer, and never forgets for a second where her loyalties lie. For the US too, a lingering austerity programme that never comes to a head (and never causes a bank failure) is the win-win solution: no Wall Street collapses, cheap US sovereign borrowing….and Europe neutered as a competitor in a shrinking world market.
This is not to suggest a conspiracy or anything approaching it. Germany is over-exposed to potential EU write-offs, and the US Fed knows perfectly well that eurobank failures are still near-inevitable.
I record these Citigroup and other facts purely for the usual purpose of evidenced bollocks deconstruction: next time you hear Merkel complaining about the stress being put on Germany by lazy Clubmedders – or Geithner saying that the US economy and deficit were in great shape until Yerp screwed it up – remember those recorded factual realities.
While there is a lack of real brainstorming to help solve the EU’s appalling problems, blamestorming is no substitute for that.
The German, Brussels, Frankurt ECB, and American elites bent the law to either get ClubMed into the eurozone, or flog them cheap sovereign loans they could never afford to repay. The blame should be evenly spread for this mess between all participants in banking, politics and government. The last place it should reside is with the ordinary citizens of any of those countries…almost all of whom are paying through the nose (via their taxes) for the megalomania and corrupt greed of their leaders.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου